19 Απριλίου 2024

Grexit: Τι λένε οι ‘ξενοδόχοι’;

Grexit: Τι λένε οι ‘ξενοδόχοι’;

Το τελευταίο καιρό, έχει επανέλθει στο προσκήνιο ένας διάλογος όσον αφορά την έξοδο της χώρα μας από την Ευρωζώνη · ένας διάλογος με φανατικούς ως επί το πλείστον υποστηρικτές και από τις δύο πλευρές. Όμως όλοι, δείχνουν ότι λογαριάζουν χωρίς τους ξενοδόχους, όπου ξενοδόχοι, ο Σόιμπλε και οι εν δυνάμει οι Αμερικάνοι.

Ας δούμε τι θέλουν οι ξενοδόχοι:

1) Τι θέλει να πετύχει ο Σόιμπλε; Να μας κάνει έξωση. Για ποιο λόγο; Για να μας “τιμωρήσει” και να συνετίσει  όσες άλλες χώρες της Ευρωγερμανικής ζώνης, αντιδρούν στην γερμανική κυριαρχία.
Έχει δε ο Σόιμπλε, το γνωστό γερμανικό πείσμα και εμμονή. Το να μας θέσει εκτός Ευρωζώνης, δεν ήταν μια παροδική ιδέα του.

2) Οι Αμερικάνοι προς το παρόν δεν είναι ξενοδόχοι, καθώς με το όλο πρόβλημα της Ευρωζώνης, με την Ελλάδα και τις άλλες χώρες, αφήνουν όπως είναι ευνόητο, να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι και κατά βάση, οι επικυρίαρχοι Γερμανοί. Γιατί να ασχοληθούν οι ίδιοι, οι Αμερικάνοι;

Οι ΗΠΑ όμως είναι Η υπερδύναμη και όταν θεωρήσει ότι επιβάλλεται από τα συμφέροντά της, θα εμπλακεί στην υπόθεση, διότι έτσι θα θέλει. Επομένως οι Αμερικάνοι μπορούν σύντομα να γίνουν ‘ξενοδόχοι’. Πότε και γιατί; Διότι παρόλο που σύμμαχοι με τους Γερμανούς, από οικονομικής πλευράς, τα συμφέροντά τους, είναι αντίθετα. Στις ΗΠΑ μάλιστα εδώ και λίγο καιρό, ανέλαβε νέος Πρόεδρος, ο Τραμπ, που σε σχέση με τον σε γενικές γραμμές ήπιο και δημοσιοσχεσίτη Ομπάμα, ο Τραμπ δείχνει να είναι πιο δυναμικός, τώρα εάν αυτό θα αποβεί θετικό ή αρνητικό σε βάθος χρόνου για τις ΗΠΑ, ο χρόνος θα το δείξει. Θέλει ο Τραμπ, να κάνει την Αμερική ξανά Μεγάλη.
Σε αυτά τα πλαίσια, η κόντρα με τους Γερμανούς θα ενταθεί. Στα πλαίσια της έντασης της κόντρας με τους Γερμανούς, δεν αποκλείεται να συμβάλλουν στην έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη.
Μα θα θελήσουν οι ΗΠΑ του Τραμπ, το ίδιο πράγμα με τον Σόιμπλε; Πως γίνεται;
Γίνεται διότι ο καθένας θα έχει διαφορετικό κίνητρο για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη: ο Σόιμπλε θεωρεί ότι έτσι θα ενδυναμώσει την γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη (αφού οι άλλες χώρες-μέλη θα φοβούνται να μην έχουν την τύχη της Ελλάδος και δεν θα φέρνουν αντιρρήσεις), ενώ οι Αμερικάνοι θεωρούν ότι έτσι θα ενισχύσουν την τάση διάλυσης της Ευρωζώνης, κάτι που εάν συμβεί θα βλάψει, τους ανταγωνιστές τους Γερμανούς και θα ωφελήσει τους Αμερικάνους.
Παρόλο λοιπόν που θέλουν το ίδιο, ήτοι την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, έχουν διαφορετικές εκτιμήσεις για το ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης.

Επομένως, όταν και οι δύο εν λόγω ξενοδόχοι, μάλλον επιθυμούν την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, τότε μάλλον, είναι δύσκολο να την αποφύγουμε, ό,τι και να θέλουμε εμείς, οι Έλληνες και όποια κυβέρνηση και εάν έχουμε, είτε αυτή είναι μια κεντροαριστερή και με ριζοσπαστικές αριστερές τάσεις όπως ο Σύριζα, είτε μια φιλοευρωπαϊκή και φιλελεύθερη όπως η ΝΔ.
Και με ΝΔ κυβέρνηση, ο Σόιμπλε, θα πιέζει για επιπλέον και επιπλέον μέτρα, που θα επιφέρουν περαιτέρω και περαιτέρω ύφεση στη χώρα μας, μόνο και μόνο για να μας τιμωρήσει και εμμένοντας στον στόχο του, να μας θέσει εκτός Ευρωζώνης. Το κάνει τόσο καιρό τώρα, και θα εξακολουθήσει να το κάνει, ακόμα και εάν έχει απέναντί του, μια φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση. Όπως επίσης, θα συνεχίσει αυτή η γραμμή, ακόμα και εάν αύριο, δεν είναι υπουργός ο ίδιος · θα υπάρχει κάποιος άλλος που θα ακολουθεί την γραμμή του.

Μήπως λοιπόν, αντί να ‘τρωγόμαστε’ οι μενουμευρώπη και οι δραχμιστές, θα έπρεπε και ανεξαρτήτως κυβέρνησης (αριστερής ή φιλοευρωπαϊκής), να σχεδιάζουμε την οργανωμένη μετάβαση στο νέο νόμισμα, έτσι ώστε ως οργανωμένη, να έχει αφενός τις μικρότερες δυνατές αρνητικές συνέπειες, αφετέρου τις μεγαλύτερες δυνατές, ωφέλειες;
Ο σχεδιασμός όμως, θα έπρεπε να είναι πολύ καλός και όχι μόνο σε χρηματοοικονομικό υπόβαθρο, αλλά και σε επίπεδο συνεργασιών με πολλά κράτη, διότι οι ανάπτυξη φιλικών και ισχυρών σχέσεων είναι που σε κάποιο βαθμό, θα μας στηρίξουν στην δύσκολη αρχική φάση της μετάβασης από το €υρώ στο εθνικό νόμισμα, όταν αυτή συμβεί.

Όμως τα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία, ο Σύριζα και η ΝΔ, πρέπει να κάνουν τις υπερβάσεις τους:
• ο Σύριζα να δεχτεί να γίνουν περισσότερες και ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις στο κράτος, έτσι ώστε το κρατικό μας σύστημα, κατ’επέκταση και η χώρα συνολικά, να καταστεί το δυνατόν πιο ρωμαλέο και υγιές από οικονομικής πλευράς (αυτό σημαίνει, να μάθουμε να ζούμε, καθαρά με ιδία μέσα και πόρους)
• η ΝΔ θα πρέπει να δεχτεί να συμμετάσχει και αυτή στο σχέδιο Β, που θα αφορά στην επιστροφή μας στο εθνικό νόμισμα. Κατανοώ ότι για την ΝΔ, το €υρώ είναι σχεδόν δόγμα, αλλά εδώ μιλάμε για Plan B, δηλαδή αυτό που θα πρέπει να υπάρχει, στην περίπτωση που μας ωθήσουν στην έξοδο. Τι θα πρέπει να γίνει δηλαδή, στην περίπτωση που μας ωθήσουν και μας αναγκάσουν στην έξοδο; Να πεθάνουμε από την πείνα, αλλά να λέμε ότι εμείς ήμασταν συνεπείς με το κόλλημά μας στο €υρώ και γι’αυτό δεν προετοιμάσαμε μια σοβαρή και καλά σχεδιασμένη, εναλλακτική λύση – Plan B, για αν χρειαστεί και αχρείαστη να είναι; Θα είναι απαράδεκτο και ασυγχώρητο να μην υπάρχει το Plan B!

Είτε λοιπόν κάποιος είναι υπέρ της δραχμής, είτε κάποιος είναι υπέρ του μένουμε Ευρώπη, η λογική λέει, ότι όλοι μαζί, όλα τα κόμματα ενωμένα και όλος ο λαός ενωμένος, πρέπει να προετοιμαστούν σοβαρά, για την μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, ως δεύτερη επιλογή, που μακάρι να μην συμβεί αλλά που κατά τα φαινόμενα και τα συμφέροντα, δείχνει να μας ωθούν.

Οι δραχμιστές, είτε ως κόμματα, είτε ως φυσικά πρόσωπα – πολίτες, πρέπει να καταλάβουν ότι το νόμισμα, δεν είναι πανάκεια και επομένως δεν θα είναι επιτυχές εγχείρημα εάν μας το επιβάλλουν άλλοι (αντιθέτως θα είναι ιδιαιτέρως επώδυνο) και εάν δεν είμαστε σωστά, λεπτομερέστατα και σε βάθος προετοιμασμένοι και εάν το Δημόσιο, ο μεγάλος ασθενής της χώρας μας (από οικονομικής πλευράς), δεν έχει εξυγιανθεί. Εάν λοιπόν μεταξύ των δραχμιστών, περιλαμβάνονται και κρατιστές, αυτοί να βάλουν πολύ νερό στο κρασί τους, αλλιώς στην μετάβαση που θα έλθει αναγκαστικά και άνευ σωστής προετοιμασίας από πλευράς μας, θα πεινάσουν και αυτοί.

Οι μενουμευρώπη, είτε ως κόμματα, είτε ως φυσικά πρόσωπα – πολίτες, πρέπει να καταλάβουν ότι το νόμισμα δεν είναι φετίχ και δόγμα και ΟΚ, ας διατηρήσουν την πρώτη επιλογή τους το να παραμείνουμε στο €υρώ, αλλά εάν μας ωθήσουν οι άλλοι εκτός Ευρωζώνης και δεν έχουμε σχετικό Plan B και σχετική προετοιμασία, δεν θα είναι αυτό δυο φορές χειρότερο από ό,τι μια οργανωμένη και καλά μελετημένη επιστροφή σε εθνικό νόμισμα;

Πρέπει λοιπόν να σχεδιαστεί και οργανωθεί συστηματικά και σοβαρά, το Plan Β, εάν θέλει οποιαδήποτε κυβέρνηση να λέγεται σοβαρή και υπεύθυνης προς την χώρα και τους πολίτες.

Θεωρώ δε ότι οι Αμερικάνοι, ενδεχομένως και οι Ευρωπαίοι και αν όχι όλοι, κάποιοι εξ αυτών, δεν θα μας αφήσουν στην μοίρα μας, λόγω της σημαντικότητας που έχει η Ελλάδα:

α) από γεωπολιτικής σκοπιάς, στο σημείο που βρίσκεται (ΝΑ Μεσόγειο, εγγύς της Μέσης Ανατολής και ΒΑ Αφρικής), θα θέλει φερειπείν να μας εντάξει στην σφαίρα της άμεσης επιρροής της η Ρωσία, αλλά δεν θα το θέλουν οι Αμερικάνοι και κάποιοι εκ των Ευρωπαίων,

β) από οικονομικής σκοπιάς, καθώς ευρισκόμενη η χώρα μας στην συγκεκριμένη θέση που βρίσκεται, αφενός είναι η πύλη για την είσοδο των κυρίως κινέζικων προϊόντων, που έρχονται από την διώρυγα του Σουέζ, για να διοχετευθούν προς όλη την Ευρώπη, αφετέρου με τα βεβαιωθέντα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου νοτίως της Κρήτης, τα οποία προς το παρόν δεν προωθείται η εκμετάλλευσή τους διότι οι τιμές της ενέργειας είναι χαμηλές, ωστόσο όταν θα επανακάμψουν, θα είναι μια πηγή ενέργειας, στην οποία πολλοί θα θέλουν να εκμεταλλευθούν και κατ’επέκταση, πολλοί και ισχυροί, δεν θα έχουν συμφέρον να μας αφήσουν στην μοίρα μας στην περίπτωση που βγούμε εκτός Ευρωζώνης,

γ) από πλευράς κουλτούρας και νοοτροπίας: η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας και του δυτικού τρόπου ζωής και των δυτικών αξιών. Δεν γίνεται να αφήσουν μια χώρα – σύμβολο για την δυτική κουλτούρα, έρμαιο να πάει προς οποιαδήποτε άλλη σφαίρα επιρροής. Θα της παράσχουν κάποια στήριξη για αυτά που συμβολίζει και πρεσβεύει.

Για όλα αυτά, θεωρώ ότι η Ελλάδα, όταν αναγκαστεί να βγει εκτός Ευρωζώνης, δεν θα αφεθεί στην μοίρα της.
Ο χρόνος θα δείξει.
Ίδωμεν.

Παναγιώτης Σοφιανόπουλος

 

Related posts