Ακολουθεί η ομιλία του Υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, στη Βουλή, στη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2009/138/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009»
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενώ συνήθως δεν θεωρώ ότι η πιο σωστή πρακτική είναι να μιλά πρώτος ο Υπουργός, σήμερα ζήτησα να μιλήσω πρώτος. Γενικά θεωρώ ότι είναι καλύτερο να μιλούν πρώτα οι εισηγητές, ώστε ο Υπουργός να μπορεί να απαντήσει σε ερωτήματα και θέματα που προκύπτουν.
Σήμερα, όμως, ζήτησα να μιλήσω πρώτος, γιατί έχουμε προς συζήτηση τη συγκεκριμένη Οδηγία, στην οποία έχουμε ενσωματώσει πολλές αλλαγές, βάσει των προτάσεων που είχαμε από την πλευρά των εργαζομένων ή από τις ίδιες τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Η ομιλία μου, λοιπόν, είναι ουσιαστικά χωρισμένη στα δύο: σε αυτά που έχουμε υιοθετήσει και τους λόγους για τους οποίους το έχουμε κάνει και σε αυτά που δεν έχουμε υιοθετήσει και τους λόγους για τους οποίους το έχουμε κάνει.
Όπως ξέρετε το βασικό, ο κορμός, είναι το «SolvencyII». Είναι μια Ευρωπαϊκή Οδηγία που ρυθμίζει και εναρμονίζει την ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά. Αποτελείται από τρεις πυλώνες, αλλά βασικά αφορά το κεφάλαιο, το οποίο πρέπει να έχουν οι ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες για να μειωθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας τους. Θέτει συγκεκριμένες κεφαλαιακές απαιτήσεις αντίστοιχες με τον εκτιμώμενο κίνδυνο, κανόνες για τη διοίκηση των εταιρειών και την εκτίμηση του κινδύνου και ένα πλαίσιο και κανόνες διαφάνειας μειώνοντας τις πιθανότητες αφερεγγυότητας των εταιρειών.
Επειδή καταλαβαίνω ότι στα πιο πολλά από αυτά συμφωνούμε, θα πω μόνο γιατί εγώ θεωρώ ότι είναι σημαντική αυτή η Οδηγία. Θέλω, όμως, να απαντήσω και στις παρατηρήσεις του ΚΚΕ, που θεωρεί ότι αυτό δεν είναι τυχαίο, αυτή η Οδηγία γίνεται τώρα που συζητάμε το άλλο ασφαλιστικό.
Κατά τη δική μου άποψη, κύριοι συνάδελφοι, αυτό δεν στοιχειοθετείται από πουθενά. Αυτό είναι κάτι που αφορά μόνο τις ασφαλιστικές εταιρείες και πουθενά δεν δίνει προώθηση να επεκταθεί το κομμάτι της πίτας, που είναι από το ιδιωτικό και να μειωθεί το κομμάτι που είναι από το δημόσιο. Οπότε, το μόνο ζήτημα που έχουμε μπροστά μας είναι αν όντως βοηθάει την φερεγγυότητα αυτών των εταιρειών ή δεν τη βοηθάει. Και μια πρόταση που κάνατε, θα δείτε αργότερα ότι την έχουμε δεχθεί.
Το άλλο που συμφωνήσαμε και με τον κ. Βορίδη και όλη τη νεοφιλελεύθερη πτέρυγα του Κοινοβουλίου στην Επιτροπή είναι ότι δεν ξέρουμε ποιες είναι οι top ten επιτυχίες του νεοφιλελευθερισμού. Όμως, συμφωνήσαμε ότι η αγορά στις ασφαλιστικές εταιρείες δεν είναι μέσα σε αυτές. Μπορεί ο κ. Βορίδης να θεωρεί μέσα στα top ten τη μεγάλη αύξηση της ανισότητας σε όλες τις νεοφιλελεύθερες χώρες, εγώ μπορεί να θεωρώ ότι μεγάλο επίτευγμα ήταν η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση μετά από είκοσι, τριάντα χρόνια φιλελευθεροποίησης στις χρηματαγορές, αλλά συμφωνήσαμε ότι η αγορά των ασφαλιστικών εταιρειών χρειάζεται πολύ μεγάλη ρύθμιση γιατί ήταν μια από τα μαύρα σημεία στην οικονομία μετά το 1980.
Ενώ από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι το 1980 οι αποτυχίες των ασφαλιστικών εταιρειών ήταν ελάχιστες, από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά σημειώνεται μια έκρηξη αποτυχιών. Από το 1988 μέχρι το 1994, ακριβώς μετά την Προεδρεία Ρέιγκαν που ακολουθήθηκε από τον Μπους, και μόνο στις ΗΠΑ είχαμε σαράντα δύο ασφαλιστικές εταιρείες ζωής που κατέρρευσαν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η κρίση χτύπησε τις καναδικές εταιρείες, τις εταιρείες στην Αυστραλία, ακολουθώντας τις εκεί απορρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ακολουθούν οι ιαπωνικές και οι κορεάτικες εταιρείες λόγω του «big bang financial deregulation», δηλαδή της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα εκεί. Συνολικά, δεκαεπτά εταιρείες χρεοκοπούν εκεί η μια μετά την άλλη.
Το 2000 κλείνει μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οκτακόσιες χιλιάδες ασφαλισμένοι έχουν πρόβλημα και το κράτος υπόσχεται 1,5 δισεκατομμύρια λίρες ως αποζημίωση. Και από το 2000 έως το 2004 δεκαπέντε εταιρείες χρεοκοπούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Success story, δεν το λες!
Μετά την κρίση του 2008 η AIG χρειάζεται bail out από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ. Κλείνουν εταιρείες στην Ολλανδία και στο Βέλγιο και προφανώς και στην Ελλάδα με την υπόθεση των ΑΣΠΙΣ και Commercial Value.
Τις βασικές λεπτομέρειες θα τις εξηγήσουν οι εισηγητές. Εγώ θα σας πω, αρχικά τι αλλαγές προέκυψαν από τις συζητήσεις στις Επιτροπές και τις προτάσεις των φορέων, πριν σας πω τι, τελικώς, δεν αλλάξαμε.
Το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι η αφαίρεση των δύο πρώτων παραγράφων του άρθρου 166, δηλαδή το ρυθμιστικό πλαίσιο σε περίπτωση που επιτρέπεται η αντικατάσταση της δημόσιας ασφάλισης υγείας από την ιδιωτική. Αυτό δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα. Άρα, αφαιρέθηκε. Αυτό ήταν που σας είπα ότι δημιουργούσε τις υπόνοιες πως προσπαθούμε να ευνοήσουμε κατά κάποιον τρόπο την ιδιωτική ασφάλιση, πράγμα το οποίο δεν ήταν σκοπός μας.
Δεύτερον, αλλάξαμε τα άρθρα 224 και 229, διασφαλίζοντας την εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς τους εργαζομένους, σε περίπτωση αναστολής πληρωμών, αλλά και τις συμβάσεις εργασίας σε περίπτωση ορισμού ασφαλιστικού διαχειριστή.
Τρίτον, αλλάξαμε τα άρθρα 240 και 241 που αφορούν την προνομιακή κατάταξη απαιτήσεων σε περίπτωση εκκαθάρισης. Πλέον οι εργαζόμενοι έχουν προτεραιότητα επί του συνόλου των στοιχείων του ενεργητικού και όχι μόνο σε ένα μητρώο, όπως ίσχυε, ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα των εργαζομένων.
Τέταρτον, κάναμε την απαραίτητη διευκρίνιση στο άρθρο 248, παράγραφος 7, ώστε να είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει περιορισμός στην αποζημίωση των εργαζομένων.
Πέμπτον, κάναμε δεκτή την τροπολογία του επικουρικού στην παράγραφο 10 του άρθρου 248, ώστε να μην υπάρχει καμία αντίφαση σχετικά με τη διάθεση των περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται σε ασφαλιστική τοποθέτηση.
Έκτον, με την αλλαγή στο άρθρο 278 παρατείναμε την αναστολή εκτελέσεων σε βάρος του επικουρικού κεφαλαίου αυτοκινήτων, ώστε να διευκολύνουμε τον προγραμματισμό των πληρωμών του προς τους ασφαλισμένους.
Έβδομον, αλλάξαμε το άρθρο 228 έτσι ώστε να μην εφαρμόζεται το άρθρο 479 του Αστικού Κώδικα στις μεταβιβάσεις χαρτοφυλακίου ως μέτρο εξυγίανσης αφενός για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα του μέτρου, αφετέρου για να εναρμονιστεί η διαδικασία της ασφαλιστικής εξυγίανσης με αυτές άλλων κλάδων, για παράδειγμα των τραπεζών.
Όγδοον, μετά από εκτεταμένες συζητήσεις με τους εμπλεκόμενους φορείς καταλήξαμε στο να δοθεί παράταση στις παλιές εκκαθαρίσεις μέχρι τις 30 Ιουνίου, έτσι ώστε να υπάρχει περίοδος προσαρμογής στο νέο καθεστώς.
Ένατον, σχετικά με την αξιολόγηση των υφιστάμενων εκκαθαριστών, που είχε προτείνει ο κ. Βορίδης στο νομοσχέδιο, προβλέπονται συγκεκριμένες υποχρεώσεις, όπως η υποβολή απολογισμού, σχεδίου επιτάχυνσης, αλλά και συνεχούς παροχής πληροφοριών στην εποπτική Αρχή, τα οποία διαμορφώνουν ουσιαστικά ένα πλαίσιο αξιολόγησης.
Αυτό ήταν το πρώτο σκέλος για το τι υιοθετούμε.
Να σας πω τώρα τι δεν αλλάξαμε:
Πρώτον, στο άρθρο 28 δεν εξαιρέσαμε τις εθελούσιες μεταβιβάσεις χαρτοφυλακίου από την εφαρμογή του άρθρου 479 του Αστικού Κώδικα, για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο κατάχρησης της ευνοϊκής αυτής ρύθμισης με εικονικές μεταβιβάσεις που αποσκοπούν ουσιαστικά στην απαλλαγή από υποχρεώσεις. Αυτό μπορείτε να έρθετε ξανά να το συζητήσουμε. Αυτός είναι ο λόγος, κύριε Βορίδη, που δεν το κάναμε. Το κάναμε στο άρθρο 228, αλλά όχι και στο άρθρο 28.
Δεύτερον, δεν αλλάξαμε από τα ασφάλιστρα που πηγαίνει στο Επικουρικό Ταμείο με τροπολογία στο άρθρο 278, όπως ζητήθηκε, από ποσοστιαίο σε ένα σταθερό ποσό για κάθε όχημα -για παράδειγμα 15 ευρώ για κάθε αυτοκίνητο-, διότι κάτι τέτοιο θα ακύρωνε ουσιαστικά κάθε χαρακτήρα προοδευτικότητας, επιβαρύνοντας περαιτέρω τους ασφαλισμένους με οριζόντιο τρόπο.
Τέλος, δεν κάναμε δεκτή την τροπολογία του Επικουρικού στο 242 για τους λεγόμενους «κόφτες». Εξάλλου, στο ίδιο το άρθρο γίνεται σχετική παραπομπή στο νομοθετικό διάταγμα 489/76, όπου προβλέπονται οι «κόφτες» αυτοί.
Σχετικά με το Επικουρικό, δεν θα θέλαμε να επέμβουμε ρυθμιστικά σε ζητήματα του ν.4092/2012, η συνταγματικότητα του οποίου εκκρεμεί στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Τα θέματα του Επικουρικού πρέπει να λυθούν ξεχωριστά και συνολικά και όχι με τροπολογίες σε ένα νομοσχέδιο όπως το Solvency II. Έτσι, και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς θα ακουστούν και το Επικουρικό θα γίνει βιώσιμο χωρίς να θίγονται τα συμφέροντα των ασφαλισμένων.
Νομίζω ότι σας έδωσα μια γενική εικόνα του τι υιοθετούμε και τι όχι.. Θα μιλήσουν και οι εισηγητές. Εξάλλου, υπάρχει αρκετά μεγάλη συμφωνία σε αυτά τα ζητήματα. Αν υπάρχουν και άλλα ζητήματα, μπορούμε να τα συζητήσουμε και στην Ολομέλεια.
Καταθέτω, κύριε Πρόεδρε, κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις, με τις οποίες νομίζω ότι δεν θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα, διότι δεν αλλάζει κάτι στην ουσία που θα δημιουργήσει κάποια ανησυχία σε κάποια πλευρά του Κοινοβουλίου.
Ευχαριστώ πολύ.
