…Ας γνωρίσουμε ξανά τον εαυτό μας, στον εαυτό μας…
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι η οικονομική κρίση επηρεάζει την ψυχική μας διάθεση. Είναι αναμενόμενο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς η ελληνική κοινωνία ζει πλέον μέσα στον φόβο την ανασφάλεια και την ανέχεια. Στην περίπτωση της οικονομικής κρίσης που απειλεί με καταστροφή, ο άνθρωπος καλείται να αναθεωρήσει τις αξίες του, το σύστημα που αξιολογεί το περιβάλλον του, και όλα αυτά μέσω καινούργιων συνθηκών που φέρουν νέα και άγνωστα δεδομένα για τη ζωή του. Ο απόγονος της ελληνικής κοινωνίας καλείται να ζήσει όχι μόνο με λιγότερα χρήματα, πράγμα που από μόνο του προκαλεί μια ανασφάλεια και μια αίσθηση περιορισμού των δυνατοτήτων του, αλλά και σε ένα νέο στενό πλαίσιο του οποίου αμφισβητείτε τόσο το παρόν όσο και το μέλλον του.
Ο άνθρωπος στον 21ο αιώνα βρίσκεται σίγουρα σε δύσκολη θέση, τρέμει το πάτωμα κάτω από τα πόδια του, έχει καταρρεύσει ένα σύστημα στο οποίο ο ίδιος σαν καταναλωτής τολμούσε και μπορούσε να εκφραστεί συναισθηματικά, να επικοινωνήσει μέσω του καταναλωτικής του διάθεσης. Η κοινωνικοοικονομική αποσταθεροποίηση σηματοδότησε και την πτώση του βιοτικού επιπέδου του. Η τελευταία δεκαετία ήταν η δεκαετία της ματαιοδοξίας, και της εικονοπλασματικής ψυχογενούς πραγματικότητας.
Η απόκτηση περισσότερων υλικών θα αποτελούσε εθελοτυφλοτισμό στα συναισθηματικά και πνευματικά μας κενά, ζώντας όλο και περισσότερο σένα φαύλο κύκλο κοινωνικού ρομποτισμού. Γίναμε κακοπροαίρετα φιλοχρήματοι, δώσαμε στο χρήμα όχι μόνο εξουσία, αλλά γίναμε οι ίδιοι είδωλα μιας ανικανοποίητης εμμονικής αγοράς του εαυτού μας.
Νιώθω χαρά μέσα από την λύπη μου, σίγουρα ήρθε η ώρα να ανακαλύψουμε συναισθήματα – καταστάσεις που είχαμε ξεχασμένα στα μπαούλα της ψυχής μας τα τελευταία χρόνια. Να βρούμε νέες πηγές ευχαρίστησης και διασκέδασης. Να θυμηθούμε τις παραδόσεις μας τα ήθη μας. Ο ελληνισμός να γίνει ξανά μήτρα μέσα στη οποία θα συλληφθούν και θα γεννηθούν νέα έθιμα, νέα ήθη, πολιτισμένα ανθρωπινά, να γευτούμε παρέα με φίλους και άγνωστους αλήθειες, να δώσουμε τα χέρια μας σε αλλά χέρια και να μοιραστούμε το φαγητό στο τραπέζι μας. Δεν πέθανε το μέλλον, γεννήθηκε το παρόν.
Ήμασταν κοινωνία καταναλωτισμού ας γίνουμε κοινωνία ανθρωπισμού αγάπης και κοινωνικής φροντίδας. Να συγκεντρωνόμαστε σε σπίτια και να μαγειρεύουμε και να πίνουμε κρασί , ας γνωρίσουμε ξανά τον εαυτό μας, στον εαυτό μας, και στην προέκταση μας, στον συνάνθρωπο μας.
Κατά εμέ δεν περνάμε τώρα κρίση την κρίση την περάσαμε, όντας σαν άψυχα είδωλα σε τεράστιο καταναλωτικό κοινωνικό καθρέφτη. Τώρα είναι η αλήθεια και η αλήθεια δεν είναι κρίση ούτε ανέχεια. Είναι η διαδικασία που χρειάζεται η ψυχή μας να αναλάβει τα ηνία της ζωής μας, είναι η απελευθέρωση μας, από είδωλα κλεισμένα σε άδηλο καθρέφτη, σε ανθρώπινα όντα που δηλώνουν την ύπαρξη τους μέσα από τον ανθρωπισμό τους.
Για το TaxCoach.gr του Χαράλαμπου Τ. Καρέλλα
