Πολλοί από εμάς που εργαζόμαστε και ιδίως οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες, απασχολούμαστε πολλές ώρες και ωστόσο, η εργασία που βγαίνει, είναι σχετικά λιγοστή· αυτό συμβαίνει λόγω των περισπασμών που αντιμετωπίζουμε και που μας αποσυγκεντρώνουν από τις βασικές μας εργασίες.
Γενικότερα μιλώντας, η αυξημένη παραγωγικότητα, δεν είναι θέμα (πολλών) ωρών εργασίας, ήτοι ποσότητας, αφού στις χώρες που διακρίνονται από πλευράς παραγωγικότητας, εργάζονται ως επί το πλείστον, κοντά στις 6 ώρες ημερησίως.
Πως επιτυγχάνεται αυτό; Σίγουρα με την χρήση του χρόνου ποιοτικότερα, ήτοι χωρίς περισπασμούς και προφανώς, και με την χρήση τεχνολογίας. Η χρήση της τεχνολογίας, αυξάνει την παραγωγικότητα, αλλά και αυτό με μέτρο ή με κανόνες.
Με μέτρο ή με κανόνες, αφού περί τεχνολογίας πρόκειται το e-mail, όπως και οι εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης. Όμως εάν κάποιος κοιτάζει συχνά το e-mail του, η προσοχή του περισπάται με αποτέλεσμα να μειώνεται η συγκέντρωση στις βασικές του εργασίες και βέβαια να «μένει πίσω». Προφανώς, κατανοείτε και το πώς περισπούν την προσοχή από τις βασικές μας εργασίες, η συχνή παρακολούθηση του facebook, Linkedin κλπ.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Τα πρωινά σας είναι πολύτιμα για την παραγωγικότητά σας. Γιατί; Διότι προερχόμαστε από τον ύπνο και ο ύπνος είναι αυτός που ξεκουράζει το σώμα και βέβαια και τον εγκέφαλο.
Αμέσως μετά τον ύπνο, ο εγκέφαλός μας είναι όσο πιο ξεκούραστος γίνεται για το διάστημα μιας ημέρας. Όντας ξεκούραστος, λειτουργεί καλύτερα. Όσο περνάνε όμως οι ώρες, τόσο κουράζεται και πέφτει η απόδοσή του.
Πρέπει λοιπόν κανείς, για να εκμεταλλευτεί την αρχική πρωινή μέγιστη λειτουργία του εγκεφάλου του, να εστιάσει σε συγκεκριμένες εργασίες, προφανώς αυτές που έχουν προτεραιότητα. Εάν δεν εστιάσει, τότε η αυξημένη πρωινή λειτουργικότητα του εγκεφάλου διασπάται πολυπλεύρως, με αποτέλεσμα να χαθεί η αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχει.
Θα πρέπει λοιπόν κανείς, το πρωινό του στην εργασία του, ήτοι τις πρώτες 1,5 με 3 ώρες, να τις αφιερώνει στην εργασία προτεραιότητάς του που καλό είναι να είναι μία. Προφανώς εάν είναι περισσότερες από μία, διασπάται η εστίαση και όσο αυξάνει ο αριθμός των εργασιών, τόσο αυξάνει και η διάσπαση της εστίασης. Μπορεί κανείς να ακολουθεί, έστω χονδρικά, τον κανόνα 90-90-1, που σημαίνει ότι για 90 ημέρες, αφιερώνεις τα πρώτα 90 λεπτά εργασίας σου, στην σημαντικότερη, μία, εργασία που έχεις σε μεγαλύτερη προτεραιότητα. Σταδιακά, εφόσον εφαρμόσεις την μέθοδο αυτή, αρχίζεις και βλέπεις αποτελέσματα.
Και βέβαια όταν λέμε ότι αφιερώνεις αυτόν τον αρχικό σου χρόνο στην πρώτη σε προτεραιότητα εργασία σου, σημαίνει ότι δεν κάνεις τίποτα άλλο. Τα e-mails μπορείς να τα ελέγξεις αργότερα, όπως αργότερα και συνοπτικά, μπορείς να κάνεις την επίσκεψή σου σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως facebook, Linkendin να δεις τις έχει ειπωθεί, να κάνεις κάποιες αναρτήσεις κλπ. Αργότερα θα κανονίσεις meetings κ.ά.
Το σημαντικό είναι να μην αποσπάται η συγκέντρωσή σου, στο αρχικό διάστημα της ημέρας, όπου ο εγκέφαλος είναι όσο πιο ξεκούραστος γίνεται, άρα και αποδοτικότερος.
Εάν από την φύση της εργασίας σας έχετε περισσότερες της μίας εργασιών σε προτεραιότητα, τότε ασχοληθείτε και την δεύτερη και τρίτη, αλλά όχι όλες ταυτόχρονα. Πάντα μία – μία, έτσι ώστε η συγκέντρωση να είναι πάντα εστιασμένη σε μία εργασία, για αυξημένα αποτελέσματα.
Όσον αφορά στην τροφή, καλό είναι για πρωϊνό, να τρώτε κάτι που να περιέχει αρκετή πρωτεΐνη, όπως π.χ. αυγό, καθώς οι τροφές που είναι πλούσιες σε πρωτεΐνη, κάθονται περισσότερο χρόνο στο πεπτικό μας σύστημα, απορροφούνται πιο αργά και σταδιακά, προσφέροντας έτσι, σταδιακά ενέργεια στο σώμα μας και στον εγκέφαλό μας. Παράλληλα, με την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε πρωτεΐνη, δημιουργείται πιο αργά ξανά το αίσθημα της πείνας, που αν καταναλώνουμε κυρίως άλλες τροφές όπως π.χ. πλούσιες σε υδατάνθρακες ή λιπαρά ή γλυκαντικές ουσίες, τότε θα ξαναπεινάσουμε ταχύτερα.
Κάποιοι ωστόσο δεν μπορούν να υλοποιήσουν το παραπάνω μοντέλο εργασίας καθώς ακόμα και να ήθελαν να το πραγματοποιήσουν, λόγω της φύσεως της εργασίας τους, με το που πάνε στην δουλειά τους, χτυπάνε τηλέφωνα κλπ. Αυτοί λοιπόν, θα μπορούσαν να αλλάξουν εφόσον μπορούν, μερικώς το πρόγραμμά τους, έτσι ώστε να αποκτήσουν αυτά τα 90 λεπτά απερίσπαστης εργασίας. Θα μπορούσαν λοιπόν εάν η εργασία τους είναι η συνήθης 09:00 με 17:00, να πηγαίνουν στην εργασία τους μία με δύο ώρες νωρίτερα, κατά την διάρκεια των οποίων, θα συγκεντρώνονται σε αυτή την μία σημαντικότερη πάντα εργασία τους, στα πλαίσια του κανόνα 90-90-1. Ακόμα και εάν κάποιο τηλέφωνο χτυπήσει πριν τις 09:00, δεν το σηκώνουν, σαν να λείπουν από το γραφείο. Είναι σημαντικό να τηρηθεί ο κανόνας της εστίασης στη σημαντικότερη εργασία και όλη η πνευματική ενέργεια του εγκεφάλου να διοχετεύεται σε αυτήν και μόνο. Τότε σταδιακά, θα αρχίσετε να βλέπετε αποτελέσματα.
Στην περίπτωση που κάποιος επιλέξει προκειμένου να μπορεί να εκτελέσει την παραπάνω διαδικασία, να πηγαίνει στην εργασία του μία με δύο ώρες νωρίτερα, θα πρέπει και να φεύγει νωρίτερα από την εργασία του, ή έστω στην κανονική τυπική λήξη αυτής, δηλαδή στις 17:00 εφόσον μιλάμε για ένα συνηθισμένο ωράριο όπως το 09:00 – 17:00. Σίγουρα, θα βοηθούσε να παίρνει και έναν σύντομο υπνάκο, το μεσημέρι, καθώς αυτό πάλι θα αναζωογονούσε τον εγκέφαλο, δίδοντάς του ισχύ για αυξημένη απόδοση, για κάποιο διάστημα αμέσως μετά τον μεσημεριανό υπνάκο. Προφανώς αυτά περί του μεσημεριανού σύντομου ύπνου, αναφέρονται σε όσους έχουν αφενός δική τους εργασία και αφετέρου τους το επιτρέπει η φύση της δουλειάς.
Εάν εφαρμόσετε τα παραπάνω, θα διαπιστώσετε σε ένα σχετικά μικρό βάθος χρόνου, σημαντική αύξηση της παραγωγικότητάς σας, χωρίς αύξηση του χρόνου εργασίας σας, που ο χρόνος άλλωστε και γενικότερα, είναι πολύτιμος για όλους μας.
Βεβαίως, για να υιοθετήσετε το παραπάνω μοντέλο, ίσως θα πρέπει να αλλάξετε μερικώς τον τρόπο ζωής σας. Με αυτό εννοούμε ότι κάποιος στην επιχείρησή του, έχει ωράριο 09:00 – 17:00. Όμως από την φύση της εργασίας του, από τις 09:30 δέχεται πολλά τηλέφωνα, τα οποία προφανώς του διασπούν την συγκέντρωση και δεν μπορεί να τα αποφύγει, διότι είναι σημαντικά για την εργασία του. Τότε προφανώς αυτός, εάν θέλει να ακολουθήσει το παραπάνω μοντέλο, θα πρέπει να αποφασίσει να πηγαίνει στην εργασία του περί της μιάμιση ώρας νωρίτερα, ήτοι να προσέρχεται στο γραφείο του, κατά τις 07:30 καθημερινώς αντί κατά τις 09:00. Για να το πράξει αυτό όμως, θα πρέπει να ξεκινήσει και την ετοιμασία στο σπίτι του, συνεπακόλουθα μιάμιση νωρίτερα και για να μην νυστάζει, πάει προς τα πίσω, όταν πέφτει για ύπνο το προηγούμενο βράδυ, κατά μιάμιση ώρα.
Θα πρέπει δηλαδή, για να υιοθετήσει το εν λόγω μοντέλο εργασίας που θα οδηγήσει σε αυξημένη παραγωγικότητα, να κοιμάται πιο νωρίς, για να μπορεί να κοιμάται τις απαραίτητες ώρες που απαιτούνται προκειμένου να ξεκουράζεται ο οργανισμός του. Εάν πάει να υιοθετήσει το παραπάνω μοντέλο εργασίας, χωρίς να αλλάξει και τις ώρες που πέφτει για ύπνο, οπότε αναγκαστικά, θα περιορίσει τις ώρες ύπνου του, δεν θα ξεκουράζεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να χάνει τα πλεονεκτήματα της μεθόδου, που συνίστανται στο ότι ο εγκέφαλος μετά από έναν επαρκή (σε διάρκεια) ύπνο, είναι ξεκούραστος και εάν συγκεντρωθεί σε μία ή έστω σε λίγες εργασίες προτεραιότητας, είναι πολύ περισσότερο αποδοτικός.
Εάν το ζητούμενο λοιπόν είναι να γίνετε περισσότερο αποδοτικός και παραγωγικός, εξοικονομώντας και χρόνο, τι έχετε να χάσετε με το να δοκιμάστε το παραπάνω μοντέλο εργασίας;
… και βέβαια για αυξημένη ανταγωνιστικότητα, εδώ.
