Ακολουθούν τα βασικά σημεία της παρέμβασης της Περιφερειάρχη Αττικής, Ρ. Δούρου, στην ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς. Παρακάτω φαίνονται και οι θέσεις του ΣΒΑΠ.
Να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας για να μην μείνει η λέξη ‘ανάπτυξη’ νεκρό γράμμα
Για να μην μείνει, όπως στο παρελθόν, η λέξη ‘ανάπτυξη’ νεκρό γράμμα, οφείλουμε όλοι μας, Τοπική Αυτοδιοίκηση και δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς επιχειρηματικότητας, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και συχνά, εξαιτίας του ελλιπούς ακόμη θεσμικού πλαισίου, να υπερβούμε τις αρμοδιότητές μας προκειμένου να είμαστε αποτελεσματικοί και αξιόπιστοι» επισήμανε η Περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου, κατά την ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς, που πραγματοποιήθηκε χθες στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά.
Μεταξύ άλλων, η Περιφερειάρχης τόνισε ότι η ανάπτυξη «του πρώτου λιμανιού της χώρας», του Πειραιά, «μπορεί να είναι και ένα από τα κρίσιμα κεντρικά στοιχήματα για την επανεκκίνηση της οικονομίας της Αττικής αλλά και της χώρας».
Ακολουθούν σημεία από την ομιλία της Περιφερειάρχη:
• Το μοντέλο του άκριτα «καλού ιδιωτικού τομέα» που δεν διακινδύνευε τίποτε, επενδύοντας με χρήματα του κράτους και του «εξ ορισμού κακού δημοσίου» που οδηγήθηκε συνειδητά στη διάλυση, είναι, πέρα από απαράδεκτο, αντιπαραγωγικό.
• Ούτε και η κρίση χρέους μπορεί να χρησιμεύει ως άλλοθι για το διαχρονικό έλλειμμα αξιόπιστου και βιώσιμου αναπτυξιακού μοντέλου. Ενός μοντέλου που συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο: επιχειρηματικότητα, καινοτομία, δουλειά.
• Ενός μοντέλου που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με σοβαρότητα και συστηματικότητα και στο οποίο επιβάλλεται να βάλουν τη σφραγίδα τους η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικότερα οι Περιφέρειες. Γιατί είναι αυτές που έχουν καλύτερη εποπτεία της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
• Σχεδιάζουμε τις άμεσες ενέργειές μας, με έμφαση στους τομείς που αναδεικνύει η στρατηγική της Έξυπνης Εξειδίκευσης της Περιφέρειας Αττικής, λαμβάνοντας υπόψη μας τις ιδέες, απόψεις και κυρίως τις προτάσεις του συνόλου της επιχειρηματικής κοινότητας.
• Το μοντέλο ανάπτυξης εξειδικεύεται στην περίπτωση του Πειραιά σε τρεις άξονες, οι οποίοι αλληλοεπηρεάζονται: Ναυτιλία, Ναυπηγοεπισκευή, Εμπόριο – Τουρισμός. Και στους τρεις αυτούς τομείς επιχειρούμε να παρέμβουμε άμεσα, αποτελεσματικά, αξιόπιστα.
• Στηρίζοντας καταρχήν εμπράκτως για παράδειγμα την ανάπτυξη της γαλάζιας οικονομίας με την εγγραφή στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας 1.800.000 ευρώ για τη δημιουργία, σε συνεργασία με τον Δήμο Πειραιά, ενός πιλοτικού «Κόμβου Καινοτομίας για τη γαλάζια οικονομία / ανάπτυξη». Επιλέγοντας παράλληλα, σε συνεργασία με τον Δήμο Περάματος, να στηρίξουμε την κρίσιμης σημασίας Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος. Παράλληλα δεν παραγνωρίζουμε το ειδικό βάρος που μπορεί να έχει για τον Πειραιά ο τομέας του τουρισμού. Χρηματοδοτούμε έτσι με 120 εκατομμύρια την κατασκευή νέων θέσεων πρόσδεσης κρουαζιερόπλοιων τρίτης γενιάς. Έτσι ο Πειραιάς θα είναι σε θέση να διατηρήσει την κυρίαρχη θέση του ως λιμάνι υποδοχής στην ανατολική Μεσόγειο.
Οι Θέσεις του ΣΒΑΠ:
Οι επενδύσεις είναι μονόδρομος. Είναι η λύση για την οικονομία. Είναι όμως και αμετακίνητη υποχρέωσή μας. Έχουμε χρέος να πολεμήσουμε την αποεπένδυση που πνίγει την οικονομία. Η αισιοδοξία και η δημιουργικότητα είναι καθήκον μας.
Τα δεδομένα των αναγκών στην οικονομία και στην βιομηχανία δεν έχουν αλλάξει. Επενδύσεις 40 εκατ. ευρώ τον χρόνο μόνο για να συντηρηθούμε και 200 εκατ. ευρώ μέχρι το 2020 για παραπέρα βιομηχανική ανάπτυξη. Έτσι μόνο θα δώσουμε, από την δική μα πλευρά την λύση που χρειάζεται. Και από την κοινωνική πλευρά απάντηση στην ανεργία που μαστίζει τον τόπο.
Οφείλουμε να σκύψουμε πάνω από το πρόβλημα της ανεργίας και τους 750.000 που απασχολούμε στην μεταποίηση καθώς για να διατηρήσουν τις θέσεις πρέπει να υπάρξει ρευστότητα, φορολογική πολιτική σταθερή και αναπτυξιακής λογικής, χαμηλό ενεργειακό κόστος και μεταρρυθμίσεις με επίκεντρο τις αποκρατικοποιήσεις ώστε να ανοίξει η αγορά και να γίνουν δουλειές.
Αυτά που πρέπει να μας απασχολήσουν είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που σήμερα χαρακτηρίζονται επιχειρηματικό φορτίο και εστιάζονται στα εξής:
Πάγωμα των δημοσίων επενδύσεων και αισθητή μείωση της ρευστότητας στην αγορά (λόγω οφειλών του κράτους) που μεταφράζεται σε στέγνωμα των επιχειρήσεων με συνέπειες και στην απασχόληση.
Τραπεζικό πιστωτικό σύστημα βραχυκυκλωμένο από τα capital controls αλλά και σε υπολειτουργία για γνωστούς και ευνόητους λόγους αλλά με σοβαρές επιπλοκές στο σύστημα αναθέρμανσης της αγοράς.
Συγκρουόμενες πολιτικές απόψεις κομμάτων και κυβερνήσεως με ακαταλαβίστικα σχέδια ανάπτυξης μέσα σε ένα θολό και πάντως όχι αναπτυξιακό τοπίο και περιβάλλον.
Τι πρέπει να κάνουμε με τα δεδομένα αυτά;
Πρώτο βήμα είναι η θωράκιση της αξιοπιστίας της χώρας με την σχηματοποίηση του κατάλληλου επιχειρηματικού περιβάλλοντος ώστε να γνωρίζουν οι πιθανοί επενδυτές που και πως θα κινηθούν αν κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα.
Δεύτερο βήμα να προσφέρουμε ως χώρα συγκεκριμένους και κατανοητούς κανόνες παιχνιδιού βασική προϋπόθεση για τους οποίους είναι αφ’ ενός να μην υπάρχουν εκκρεμότητες στην οικονομική πολιτική και αφ’ ετέρου να βεβαιώνονται ξεκάθαρες σχέσεις της πολιτείας με την οικονομία.
Τρίτο βήμα η φορολογική πολιτική να παραμερίσει την φοροεισπρακτική λογική και να αποκτήσει στοιχεία αναπτυξιακών στόχων, μαζί με σταθερότητα της ισχύος της, τουλάχιστον για μια 10ετια.
Τέταρτο βήμα η οριστικοποίηση των κρατικών τιμολογίων που συνδέονται με την ενέργεια, τις λιμενικές υπηρεσίες και τις μεταφορές ώστε οι επιχειρήσεις να μην αναστέλλουν ακόμη και εξαγωγικές δραστηριότητες.
Σε ότι αφορά τα ειδικότερα προβλήματα που αφορούν τα Μέλη του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς αγωνιζόμαστε για να κλείσει οριστικά η μεγάλη και χρονίζουσα πλέον εκκρεμότητα στο χωροταξικό και τον πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας και ειδικότερα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Η νέα νομοθεσία που ψηφίσθηκε και προωθήθηκε για εφαρμογή έχει ακόμη κενά. Το ίδιο συμβαίνει και με το νέο χωροταξικό. Το νομοθέτημα παρουσιάζει κενά και απαιτεί πολλές διοικητικές πράξεις για να μετουσιωθεί σε πολιτική. Οφείλουμε να τις προωθήσουμε.
Πέραν τούτων, να ξεπεραστούν οι ασάφειες που προκαλούν σύγχυση στην πολιτική λειτουργίας των βιομηχανικών ζωνών όπως και στις περιοχές εκτός των ζωνών σε συνδυασμό με υποχρεώσεις μετακίνησης επιχειρήσεων του Λεκανοπεδίου που ως εκκρεμότητα οδηγεί σε ανεπίτρεπτη περιπλοκή και άρα πρέπει να κλείσει.
Πρώτιστη ανάγκη στην οικονομία και στον τόπο μας είναι ότι για να οδηγηθούμε στην ανάπτυξη πρέπει να σχεδιάσουμε μια εφικτή ανάπτυξη με όραμα και με μόνιμη συμμετοχή στον διάλογο των επιχειρηματιών που ξέρουν πια μονοπάτια είναι βατά και ποια είναι άβατα και πρέπει να τα φτιάξουμε.
