Δήλωση Προέδρου ΕΣΕΕ κ. Γιώργου Καρανίκα για τους βανδαλισμούς στην Αθήνα
Για ακόμη μία φορά εμείς οι έμποροι είμαστε θεατές στο ίδιο έργο.
Άλλο ένα «γιατί» οι βιτρίνες των καταστημάτων να χρησιμοποιούνται ως σάκος του μποξ δεν θα απαντηθεί, ενώ και πάλι θα συνοδευτεί από ένα «που» ήταν και αυτή τη φορά η προστασία που οφείλει να προσφέρει το κράτος προς τους πολίτες του. Προφανώς κανέναν δεν ενδιαφέρει στον κρατικό μηχανισμό ότι, τελικά, καταστρέφονται χωρίς λόγο περιουσίες πολιτών, οι οποίοι καθημερινά συνεισφέρουν φόρους, εισφορές, τέλη και εργασία στον κόσμο.
Τι να πούμε….. Για ακόμα μία φορά, συνάδελφοι βρέθηκαν στο στόχαστρο μιας ακατανόητης συμπεριφοράς, που μόνο ψυχιατρικά μπορεί να ερμηνευθεί. Όποιος και αν είναι ο σκοπός μιας διαμαρτυρίας, σίγουρα δεν μπορεί να προωθείται με τέτοιου είδους πρακτικές. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι που προσπαθούν καθημερινά να κρατήσουν ζωές και επιχειρήσεις σε μία αγορά που η κρίση είναι ακόμη παρούσα, να βρίσκουν τα καταστήματά τους σε αυτήν την κατάσταση.
Χρόνια τώρα προσπαθούμε να αναδείξουμε και να αναβαθμίσουμε την αγορά της Αθήνας: Δράσεις όπως τα open mall των Εμπορικών Συλλόγων, οι προσπάθειες του Τεχνικού Επιμελητηρίου, το περίφημο Rethink Athens του ιδρύματος Ωνάση, έχουν φαρδιά πλατιά από κάτω την υπογραφή των αρμόδιων Υπουργείων. Που ήταν αυτά χθες το βράδυ; Τι καταφέραμε; Στα σκουπίδια καταλήγουν, μαζί με τις περιουσίες των επιχειρηματιών, τα προγράμματα και οι προσπάθειες των φορέων, συνοδευόμενα από την αξιοπιστία του κράτους.
Τελικά για να ξεφύγουμε από την κρίση, πρέπει να αρχίσουμε από τα βασικά: Ανάπτυξη χωρίς αίσθημα ασφαλείας απλά δεν γίνεται!!
Η αστυνόμευση στην αγορά είναι απαραίτητη όλο το 24ωρο. Είναι συνταγματικό δικαίωμά μας η προστασία της περιουσίας και των κόπων μας, που με μεγάλες θυσίες προσπαθούμε να διατηρήσουμε. Απαιτούμε, πλέον, από την Πολιτεία, αν θέλει να λέγεται ευνομούμενη, να διασφαλίσει την τάξη στο κέντρο της πρωτεύουσας.
○>>>xΧΧx•xXΧx<<<○
Πρέπει να δοκιμάσω απ’τα βιβλία
τη γεύση των ποιημάτων,
τη γεύση των ερώτων,
πρέπει να νιώσω απ’ τις ζωγραφιές, απ’ τις εικόνες …
Οι λέξεις πονούν κλαίνε σε σοκάκια ερημικά
φυτεύουν σπόρους μέσα σε αυλάκια μοναξιάς
συνθλίβουν κορμιά για να βγει το
απόσταγμα ενός επικείμενου λάθους.
[Μάριου Καρακατσάνη]
#PoetryIsNotDead
