Oμιλία του Υφυπουργού Οικονομικών αρμόδιου για τη Δημοσιονομική Πολιτική κ. Θόδωρου Σκυλακάκη στη Βουλή, στη συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Την ομιλία μου αυτή στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη θα ήθελα να την αφιερώσω στον ανώνυμο φορολογούμενο. Γιατί αυτός ήταν που στα τελευταία δύσκολα χρόνια κράτησε -από το υστέρημα των κόπων του- όρθιο το ελληνικό κράτος. Ένα κράτος που είχε διαψεύσει τις προσδοκίες του και του μετέφερε δυσανάλογο βάρος σε σχέση με τα όσα του προσέφερε.
Η γενική κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής παρουσιάστηκε χθες από τον πρωθυπουργό και θα αναλυθεί σε όλη της την έκταση από τον υπουργό Οικονομικών στη δική του ομιλία. Θα αναπτύξω συνεπώς εδώ μόνο τα όσα αφορούν τη δημοσιονομική πολιτική. Ξεκινώ όμως με μια γενικότερη παρατήρηση που είναι κλειδί για την επίτευξη και των δημοσιονομικών στόχων των επομένων ετών.
Η Ελλάδα που παραλάβαμε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει τις χαμηλότερες επενδύσεις και τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη. Η χώρα εδώ και πολλά χρόνια αποεπενδύει και διώχνει το ανθρώπινο δυναμικό της στο εξωτερικό. Η πραγματική μας παραγωγική δυναμικότητα συρρικνώνεται κάθε χρόνο. Το παράδοξο είναι όμως ότι η καίρια αυτή αδυναμία είναι ταυτόχρονα και μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα. Καλύπτοντας το επενδυτικό αυτό χάσμα και ανεβάζοντας τις επενδύσεις στην επόμενη τετραετία κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο μπορούμε να αυξήσουμε σημαντικά το ρυθμό ανάπτυξης και να πυροδοτήσουμε έναν ενάρετο οικονομικό κύκλο. Ένα κύκλο επενδύσεων, νέων θέσεων εργασίας, αυξημένων δημοσίων εσόδων που θα κατευθύνονται σε νέες μειώσεις φόρων που θα πυροδοτούν με τη σειρά τους νέες επενδύσεις και πάλι από την αρχή. Η πυροδότηση αυτού του ενάρετου κύκλου είναι το μεγάλο στοίχημα της οικονομικής πολιτικής. Κερδίζοντάς το πιστεύω ότι μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας στα χρόνια που έρχονται.
Πυλώνας της προσπάθειας μας είναι η τήρηση των δημοσιονομικών στόχων που εκάστοτε ισχύουν. Για το σκοπό αυτό το πρόγραμμά μας στοχεύει στη δημιουργία δημοσιονομικού χώρου όχι μόνο στο σκέλος των εσόδων αλλά και στο σκέλος των δαπανών. Κάτι που αποτελεί ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών αλλά και κεντρικό συλλογικό στόχο και δέσμευση ολόκληρης της κυβέρνησης.
Για τον σκοπό αυτό θα εξαλείψουμε καταρχήν τις πλασματικές οροφές δαπανών, που οδηγούν σε συστηματική υποεκτέλεση του προϋπολογισμού και εξαιρετικά επιζήμια για την ανάπτυξη υπερπλεονάσματα. Μόνο το 2018 στον τακτικό προϋπολογισμό είχαμε υποεκτέλεση που προσέγγισε το 1 δις ευρώ, κάτι που συνέβαλε άμεσα και καθοριστικά στον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης της συγκεκριμένης χρονιάς. Η προσπάθεια αυτή θα ξεκινήσει άμεσα με όλα τα υπουργεία για να εξασφαλίσουμε -και με το αναγκαίο περιθώριο ασφάλειας- την επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου του 2019. Ταυτόχρονα θα αξιοποιήσουμε εκτεταμένα τα εργαλεία της επισκόπησης δαπανών (spending reviews) και του προϋπολογισμού επιδόσεων (performance budgeting) και της αντίστοιχης μεταρρύθμισης στον έλεγχο των δαπανών. Τα εργαλεία αυτά θα αξιοποιηθούν στο σύνολο της Γενικής Κυβέρνησης με στόχο τόσο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών όσο και τη δημιουργία πρόσθετου μόνιμου δημοσιονομικού χώρου που είναι αναγκαίος για τη μείωση του φορολογικού βάρους.
Το σχέδιο μας στηρίζεται σε μια φιλόδοξη προσπάθεια εξοικονόμησης, η οποία θα πραγματοποιηθεί υπό τους περιορισμούς των προεκλογικών δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει και θα προέρχεται μεταξύ άλλων από τις επισκοπήσεις δαπανών που θα ξεκινήσουν άμεσα σε όλα τα υπουργεία, τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ΔΕΚΟ, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τη συγχώνευση κτιριακών υποδομών, τις στοχευμένες προσλήψεις, που θα επικεντρώνονται σε υγεία, παιδεία και ασφάλεια και την κατάργηση αναποτελεσματικών ή περιττών δομών που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα η πληθώρα των Γενικών Γραμματειών.
Προϋπόθεση για να επιτευχθούν αυτά είναι η ταχύτατη προώθηση της λογιστικής μεταρρύθμισης, για να μπορέσει επιτέλους το κράτος να γνωρίζει έγκαιρα και με απόλυτη ακρίβεια όχι μόνο τι ξοδεύει και που, αλλά και τι περιουσία έχει και τι υποχρεώσεις αναλαμβάνει.
Τι μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση αυτών των εργαλείων; Οι δυνατότητες είναι συγκεκριμένες και δεν έχουν να κάνουν με εκτός πραγματικότητας δημοσιεύματα που διάβασα σήμερα. Με την εξεύρεση των πραγματικών οροφών δαπανών του προϋπολογισμού στοχεύουμε να εξαλείψουμε κατά το δυνατόν την υποεκτέλεση τόσο στον φετινό όσο και στον επόμενο προϋπολογισμό. Με την επισκόπηση δαπανών σε ολόκληρο το κράτος οι δυνατότητες είναι αξιόλογες, αλλά χρειάζεται χρόνος και μεγάλη προσπάθεια. Με τον προϋπολογισμό επιδόσεων τέλος οι δυνατότητες είναι ακόμα μεγαλύτερες αλλά χρειάζονται δομικές αλλαγές που αφορούν το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής και απαιτούν μακρό χρονικό ορίζοντα.
Είμαι όμως αισιόδοξος γιατί οι μεταρρυθμίσεις αυτές -που θα προχωρήσουν με ταχύτητα και αποφασιστικότητα- αλλάζουν σε θεμελιώδες επίπεδο τον τρόπο οικονομικής λειτουργίας και την αποτελεσματικότητα στη χρήση των δαπανών σε ολόκληρο το κράτος.
Ο ανώνυμος φορολογούμενος -για τον οποίο μίλησα στην αρχή- δεν είναι ανώνυμος. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας, είναι ο κοινωνικά αδύναμος που δίνει από το υστέρημά του, είναι ο σκληρά εργαζόμενος, είναι τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας που ξεκινούν τη ζωή τους υπό το βάρος ενός δυσβάστακτου χρέους. Τα δικά τους χρήματα ξοδεύουμε και πρέπει να το κάνουμε με σεβασμό, αποτελεσματικότητα και ευθύνη.
Οφείλουμε να μετράμε σωστά γιατί χωρίς σωστό μέτρημα καμία πολιτική δεν αποδίδει.
Οφείλουμε να σκεφτόμαστε τον άνθρωπο, γιατί αυτός είναι το μέτρο κάθε πολιτικής.
Οφείλουμε να βλέπουμε μακριά, γιατί κάθε εξουσία είναι προσωρινή αλλά οι συνέπειές της στη ζωή των ανθρώπων κρατούν γενιές ολόκληρες.
Σας ευχαριστώ!
