Τι θα πράξουν οι Γερμανοί στην απαίτηση των νοτίων για Κορωνο-ομόλογο;
Η όλη κατάσταση με τον κορωνοϊό, έχει χτυπήσει πολύ άσχημα τις νότιες χώρες της Ευρώπης. Οι νότιοι, πρωτοσταντούντων των Ιταλών και Ισπανών, ζητούν από την Ε.Ε. και στα πλαίσια αντιμετώπισης των οικονομικών επιπτώσεων της κρίσης, να δημιουργηθούν τα λεγόμενα κορωνο-ομόλογα, στην ουσία κοινά ευρωπαϊκά ομόλογα ειδικού σκοπού, και όχι ιταλικά ή ισπανικά κ.ο.κ.. Σε αυτή την πρόταση, οι Γερμανοί με λίγες δορυφόρους χώρες, αρνούνται. Και οι Ιταλία πριν λίγες ημέρες, έδωσε ένα τελεσίγραφο ολίγων ημερών, προκειμένου οι Γερμανοί να συμφωνήσουν, και να πάμε σε αυτή την λύση.
Οι Γερμανοί όμως, είναι … Γερμανοί…
Τι σημαίνει αυτό; Ότι είναι τόσο πεισματάρηδες, σε σημείο σχεδόν παραλογισμού. Μια μικρή σχετική αναδρομή: Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο π..χ. δεν είχαν φτάσει οι Ρώσσοι από την μια πλευρά (από την ανατολική) εντός της Γερμανίας και οι Αγγλοαμερικάνοι από την άλλη μεριά (την δυτική), και όμως, συνέχιζαν να πολεμούν, σαν να μπορούσαν να το “γυρίσουν”;;; Ενώ ήταν πασιφανές ότι πλέον, δεν μπορούσαν να το “γυρίσουν” και ο πόλεμος είχε χαθεί.
Νομίζω λοιπόν, ότι ο μόνος τρόπος στην σημερινή συγκυρία, να πουν “Ναι”, στο κορωνο-ομόλογο, είναι ένας και μόνο ένας.
Και αυτός δεν είναι η όποια διεθνής κατακραυγή.
Ποιος είναι λοιπόν;
Από την Ε.Ε. κερδίζουν κυρίως οι Γερμανοί. Είναι οι με διαφορά, κερδισμένοι. Εάν λοιπόν, κινδυνεύσουν, να χάσουν το “μαγαζί” τους, και δεν μιλάμε για κανά μαγαζάκι αλλά για υπερκατάστημα, από το οποίο κερδίζουν κυρίως αυτοί, τότε προκειμένου να το χάσουν, θα υποχωρήσουν, βάζοντας πάλι όποιους όρους μπορούν να θέσουν, προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικά τους, ιδιαίτερα συμφέροντα.
Και πότε ή υπό ποιες συνθήκες, θα κινδυνεύσουν να χάσουν τα μαγαζάκι τους (Ε.Ε.);
Μα εάν η Ιταλία, πόσο δε μάλιστα εάν κινηθεί μαζί με την Ισπανία, που είναι μία μεγάλη χώρα ή δύο (μαζί με την Ισπανία), πουν σε περίπτωση άρνησης της Γερμανίας, ότι μόλις ομαλοποιηθεί λίγο η κατάσταση από υγειονομικής πλευράς και βγουν από το πλήρες κλείσιμο των οικονομιών τους, ότι δρομολογούν λογω της άρνησης της Γερμανίας, που δείχνει ότι η Ε.Ε. στα δύσκολα δεν έπραξε όπως ένας πραγματικός φίλος (που στα δύσκολα φαίνεται), ότι ξεκινούν την έξοδό τους από αυτήν.
Αν Ιταλία – ακόμα περισσότερο εάν συμμετέχει σε αυτό και η Ισπανία – δεν πουν και προτίθενται να πράξουν αυτό (να βγουν από την Ε.Ε.), οι Γερμανοί δεν πρόκειται να υποχωρήσουν.
Μπορεί κάποιοι να πουν, ότι αυτό συνέβη και στην περίπτωση του ΗΒ, και οι Γερμανοί δεν άλλαξαν στάση. Ναι μεν το ΗΒ είναι μια μεγάλη και σημαντική χώρα, ωστόσο δεν έχει την ίδια βαρύτητα με την περίπτωση της Ιταλίας και Ισπανίας. Γιατί; Διότι το ΗΒ ήταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά όχι στην Ευρωζώνη – είχε και έχει το δικό του νόμισμα και όχι το Ευρώ. Άρα η έξοδός του από την Ε.Ε., δεν έθετε σε κάποιον ιδιαίτερο κίνδυνο, την Ευρωζώνη, από την οποία κερδίζει η Γερμανία.
Και νομίζω ότι καταλαβαίνετε την διαφορά. Η Ιταλία και Ισπανία, είναι δύο μεγάλες χώρες, δύο σημαντικές οικονομίες, δύο σημαντικοί καταναλωτές (γερμανικών προϊόντων, που πωλούνται πολύ ευκολότερα στα πλαίσια μιας άνευ δασμών ζώνης με κοινό νόμισμα). Ως μέλη της Ευρωζώνης, και οι δύο αυτές χώρες, εάν βγουν, η Ευρωζώνη τελείωσε.
Και εάν η Ευρωζώνη τελείωσε, τότε παύει το “μαγαζί” ή υπερκατάστημα εάν προτιμάτε, από το οποίο κερδίζουν κυρίως οι Γερμανοί.
Είναι λοιπόν πεισματάρηδες οι Γερμανοί, αλλά νομίζω ότι το προσωπικό τους ιδιαίτερο συμφέρον, το γνωρίζουν και το υποστηρίζουν. Συνεπώς, μόνο υπ’ αυτές τις συνθήκες, θα υποχωρήσουν, νομίζω, στο θέμα του κορωνο-ομολόγου, οι Γερμανοί.
Παναγιώτης Σοφιανόπουλος
