Αποσπάσματα από συνέντευξη του Jorge Bucay.
Γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Γιατρός και ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ, ειδικεύτηκε στη θεραπεία των νοητικών ασθενειών εργαζόμενος αρχικά σε νοσοκομεία και κλινικές και, εν συνεχεία, δίνοντας διαλέξεις σε ιδρύματα, κολέγια, θέατρα, καθώς και σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Μονίμως και παντού προσκεκλημένος, προσπαθεί να παρίσταται σε μαθήματα, σεμινάρια και συνέδρια στην Αργεντινή, την Ουρουγουάη, τη Χιλή, το Μεξικό, τις Η.Π.Α, την Ιταλία, την Ισπανία… Όταν αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη συγγραφή, είδε περισσότερα από δώδεκα βιβλία του να μεταφράζονται σε -τουλάχιστον- είκοσι μία γλώσσες και να τοποθετούνται πρώτα στις λίστες των ευπώλητων κάθε χώρας. Εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής ενηλίκων, ζευγαριών και κοινωνικών ομάδων. Ζει στα προάστια του Μπουένος Άιρες με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά.
Επιδιώκει μέσα από απλές ιστορίες, που πολλές φορές μοιάζουν με μικρά παραμύθια, να επιτύχει όχι την λύση των προβλημάτων, αλλά τον εντοπισμό του εσωτερικού θησαυρού μας μέσα από την αυτοψυχανάλυση και αυτοβελτίωση.
-Διαβάζοντας τα βιβλία σας, τι πιστεύετε ότι ψάχνουν οι άνθρωποι; Τι αποζητά η ψυχή τους;
Εγώ πιστεύω ότι στα μέσα του περασμένου αιώνα οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν ότι όλα αυτά που μπορούσαν να αποκτήσουν με χρήματα δεν έφταναν. Αντιλήφθηκαν επίσης πριν από 35 χρόνια ότι δεν μπορούσαν καν να έχουν εμπιστοσύνη στα χρήματα και σε αυτά που μπορούσαν να αγοραστούν με τα χρήματα. Πράγματι το 1975 ο κόσμος έγινε αβέβαιος και ανασφαλής κυρίως από οικονομική άποψη. Έκτοτε οι άνθρωποι μπήκαν σε αυτό που ο Alvin Toffler ονομάζει το Τρίτο Κύμα. Δηλαδή την επιστροφή στην απλότητα του να βρεθεί κανείς με τον εαυτό του. Την αποποίηση των υλικών πραγμάτων ως δρόμου ζωής, τη διάσωση της αξίας της φιλίας και του να είσαι ζευγάρι. Τότε εμφανίσθηκαν τα βιβλία αυτοβοήθειας για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Και η αναζήτηση αυτή δεν είναι καινούργια αλλά ήταν σίγουρα απαραίτητη.
