Η διαρκής προσδοκία λιτότητας κατακρημνίζει το οικονομικό κλίμα
Καθώς η ελληνική οικονομία και το διεθνές περιβάλλον βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι νέων προκλήσεων και αβεβαιότητας, οι μικρές επιχειρήσεις καλούνται να εντατικοποιήσουν την προσπάθεια παραγωγικού μετασχηματισμού τους, προκειμένου να παραμείνουν αλώβητες στη δύσκολη οικονομική συγκυρία.
Το τρίγωνο της αβεβαιότητας συναπαρτίζεται από την απροσδιοριστία ως προς την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, την επιδείνωση των προσφυγικών ροών, τη δυσκολία διαχείρισης αυτών και τέλος από το ενδεχόμενο πολιτικής ρευστότητας. Είναι σαφές ότι η διαδοχική επιβάρυνση που δέχεται η ελληνική οικονομία από τις καθυστερήσεις στη λήψη σημαντικών οικονομικών αποφάσεων γύρω από το ασφαλιστικό, το φορολογικό και τα κόκκινα δάνεια, καθώς και από την παρελκυστική πολιτική της διεθνούς κοινότητας στο ζήτημα του προσφυγικού διαμορφώνει ένα νέο κλίμα αβεβαιότητας και προσθέτει βαρύ φορτίο στο ήδη ζοφερό περιβάλλον μειωμένης ρευστότητας και υψηλής ανεργίας, μέσα στο οποίο καλούνται να λειτουργήσουν και να παράγουν πλούτο οι μικρές επιχειρήσεις.
Οι μικρές επιχειρήσεις, που κατάφεραν να υπερβούν το σκόπελο των κεφαλαιακών περιορισμών- αν και όχι χωρίς σημαντικές απώλειες, επιτελώντας τον ρόλο τους ως κύριου παράγοντα διατήρησης της τοπικής οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσουν να απορροφήσουν τους νέους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς κραδασμούς. Η συνύπαρξη οικονομικών κινδύνων με τις κοινωνικοπολιτικές απειλές ενισχύει το κλίμα αβεβαιότητας.
Οι μακροοικονομικές επιδόσεις παραμένουν ασθενικές. Η επενδυτική δραστηριότητα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, οι προοπτικές απασχόλησης είναι περιορισμένες, ενώ τα υπέρογκα φορολογικά βάρη καθιστούν μη ανταγωνιστικές τις ελληνικές επιχειρήσεις. Ο οικονομικός δυϊσμός που είχαμε διαβλέψει στην προηγούμενη έρευνα συνεχίζεται με την μεταπήδηση επιχειρήσεων, ή μελών επιχειρήσεων στον άτυπο τομέα της οικονομίας, ενώ πολλές μεσαίες επιχειρήσεις ανιχνεύουν τη δυνατότητα μεταφοράς έδρας σε άλλη χώρα, ακολουθώντας ένα δρόμο επιχειρηματικής προσφυγιάς.
Το ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ εκτιμά ότι η επιμονή στην εφαρμογή του εμπροσθοβαρούς προγράμματος λιτότητας χωρίς ίχνος αναπτυξιακού αποτυπώματος θα σημάνει εκ νέου υποχώρηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Μέσα στο επόμενο τρίμηνο, θα πρέπει να δρομολογηθούν εξελίξεις και να ληφθούν σημαντικές πρωτοβουλίες που θα δώσουν το έναυσμα για ένα ενάρετο κύκλο ανάπτυξης, που θα συνδυάζεται με θεσμική σταθερότητα, εθνική ενότητα και κοινωνική συνοχή.
Σήμερα, με αφορμή την εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού Νόμου που αναμένεται να δημοσιευτεί προσεχώς, καθίσταται επιτακτική η διαμόρφωση ενός συγκροτημένου σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, με κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονη αξιοποίηση εθνικών πόρων, ιδιωτικών και δημόσιων, καθώς και ταχεία απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων σε κλάδους εθνικού ενδιαφέροντος με πολλαπλασιαστικό όφελος.
Η προώθηση ενός σύγχρονου θεσμικού και οργανωσιακού πλαισίου για τη χρηματοδότηση, και την παροχή επενδυτικών κινήτρων αποτελεί προτεραιότητα για τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας. Ταυτόχρονα, οι μικρές επιχειρήσεις καλούνται να αξιοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα υφιστάμενα εργαλεία και να εφεύρουν τρόπους ώστε να βελτιώσουν τις οικονομίες κλίμακας, μέσα από συνεργατικά σχήματα, καθετοποιήσεις, συνεταιρισμούς, μαζική προώθηση τοπικών προϊόντων.
Διαβάστε αναλυτικά τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, εδώ.
