Η Ελλάδα από το 1980 παρουσιάζει για πρώτη φορά πλεονασματικό Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών ως προς το ΑΕΠ – και αυτή είναι μια σημαντική θετική εξέλιξη.
Ποτέ ιστορικά, ούτε επί δραχμής, δεν εμφάνιζε η χώρα μας, θετικό ισοζύγιο στον δείκτη αυτόν. Απλώς επί περιόδου δραχμής, παρουσίαζε χαμηλά – ως επί το πλείστον – ελλείμματα · το 1980, με δραχμή, ξεκίνησε με έλλειμμα 5% και το 2008, με ευρώ, σημείωσε έλλειμμα ρεκόρ 15% !
Το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ουσιαστικά δείχνει ότι ως οικονομία είμαστε αυτάρκης και ότι η εγχώρια παραγωγή μας υπερκαλύπτει αυτά που εισάγουμε.
Βέβαια υπάρχουν δύο τρόποι για να πετύχεις ένα πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: ο καλός και ο μη καλός.
Ο καλός θα συνεπάγονταν ότι η οικονομία μας είναι ισχυρή και υγιής και έχει αναπτύξει ισχυρή παραγωγή έτσι ώστε να υπερκαλύπτει τις όποιες εισαγωγές – αυτό θα συνέβαινε βασικά σε μια επεκτεινόμενη οικονομία, σε μια οικονομία σε ανάπτυξη.
Ο μη καλός τρόπος, που επίτηδες δεν τον χαρακτηρίζουμε κακό, διότι κακό δεν είναι ποτέ ένα πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, είναι αυτός που επιτεύχθηκε το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών τώρα. Ποιος είναι αυτός; Όταν η οικονομία είναι αδύναμη και σε ύφεση, οπότε δεν επεκτείνεται η παραγωγική μας ικανότητα ως χώρα, αλλά λόγω της ασθενικής κατάστασης, η οικονομία συρρικνώνεται και στην προκειμένη περίπτωση συρρικνώνεται εντονότερα το κομμάτι των εισαγωγών, κάτι που εν πολλοίς οφείλεται
Βέβαια όλοι γνωρίζουμε πώς δημιουργήθηκε το πλεόνασμα αυτό στην παρούσα περίοδο: συνέβαλαν τα capital controls διότι όταν έχεις περιορισμό στην κίνηση κεφαλαίων, εννοείται ότι παρεμποδίζονται οι εισαγωγές, όπως επίσης και η συνεχιζόμενη μείωση στην τιμή του πετρελαίου και καυσίμων.
Αλλά εν πάση περιπτώσει όπως λέει και ο λαός, από το ολότελα, καλή κι η Παναγιώτενα.
