Ανοιχτή επιστολή προς την κυβέρνηση για το δημόσιο χρέος, τις συντάξεις, τον ΕΝΦΙΑ, την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα από τον Π. Πετρόπουλο 
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ,
Αξιότιμε Κε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης,
Αξιότιμε Κε Υπουργέ των Οικονομικών,
Αφού ευχηθώ στον νέο ΥπΟικ και σ’ολόκληρη την ανασχηματισμένη κυβέρνηση ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, επιτρέψτε μου να επισημάνω κάποια άμεσα μέτρα που πρέπει να ληφθούν.
Ως προς το δημόσιο χρέος: Αν (λέω αν) δεν πετύχετε το “κούρεμα”, που σίγουρα είναι η πρώτη επιλογή της Ελλάδος(το οποίο και το ΔΝΤ υποστηρίζει και θα το έχετε σύμμαχό σας), τότε η αμέσως επόμενη καλύτερη επιλογή είναι η επιμήκυνση, αλλά ΜΕ 10-ΕΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΧΑΡΙΤΟΣ, για να μπορέσει να ανασάνει η Ελληνική οικονομία και κοινωνία, και απορώ γιατί δεν ακούγεται η λύση αυτή στον δημόσιο διάλογο. Επι πλέον: (α) Για πρώτη φορά ο Νταϊσελμπλούμ κάνει προχθές αναφορά σε Αυστριακή εφημερίδα για μια νέα“διαγραφή χρέους” για την Ελλάδα, και σίγουρα δεν το λέει εν αγνοία των Γερμανών. (β) Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να απαιτήσει τα 50 δις για τις Ελληνικές τράπεζες να μην μετρούν στο δημόσιο χρέος της χώρας, αλλά να χρεωθούν απ’ευθείας στις τράπεζες, αφού άλλωστε υπάρχει το προηγούμενο της Ισπανίας. (γ) Επειδή αυτό που μετράει δεν είναι τα χρέος σε απόλυτο αριθμό, αλλά η σχέση χρέους προς ΑΕΠ, η μείωση αυτού του κλάσματος (και όχι μόνο) θα επέλθει με την αύξηση του παρονομαστή, δηλ. του ΑΕΠ, με την πολυσυζητημένη -που όμως δεν φαίνεται ακόμα- ανάπτυξη.
Για τις συντάξεις: Πρέπει να επαναφέρετε τις κύριες συντάξεις του ΙΚΑ μέχρι 1000 ευρώ/μη. και τις επικουρικές μέχρι 400 ευρώ/μη. εκεί που ήσαν πριν από την οικονομική κρίση, δηλ. το 2008-9. Για να εξοικονομήσουμε 300-400 ψωροεκατομμύρια ετησίως, μειώθηκαν 20% και άνω οι κύριες συντάξεις του ΙΚΑ και 50% περίπου οι επικουρικές, των οποίων σχεδιάζεται περαιτέρω μείωση. Αυτό δεν έγινε σε καμιά από τις προβληματικές περιφερειακές χώρες της ΕΖ. Πρόκειται για ανταποδοτικές συντάξεις βάσει των κρατήσεων που επί πολλά έτη κατέβαλαν οι συνταξιούχοι. Και λέω “ψωροεκατομμύρια”, γιατί αντιστοιχούν μόλις στο 10% του προβλεπόμενου για το 2014 πρωτογενούς πλεονάσματος και 5% του αντίστοιχου του 2015. Εν ανάγκη μειώστε περισσότερο τις πολύ υψηλές συντάξεις και των προνομιούχων που παίρνουν 3 έως και 9 συντάξεις (αν είναι δυνατόν !!!)
‘Οσον αφορά τον φόρο ακινήτων: Ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να έχει αφορολόγητο, κι απαλλαγή α’ κατοικίας-ιδιοκατοίκησης (αν όχι και μιάς δευτερεύουσας-εξοχικής) καθώς και των δωρεάν παραχωρήσεων προς τέκνα και πρώην σύζυγο. Επίσης αύξηση του ορίου των 300.000 ευρώ για τον συμπληρωματικό φόρο. Και βέβαια απαιτείται άμεση αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών. Και παραμένει αλήθεια το γνωστό ρητό, ότι “η οικοδομή είναι η ατμομηχανή της Ελληνικής οικονομίας”, αλλά εσείς την οικοδομή και το ακίνητο τα σκοτώνετε…(βλ. προτάσεις μου για ΕΝΦΙΑ στο χθεσινό μου μήνυμα.) Και ΔΕΝ έχουν πλέον φόρο επί της περιουσίας οι Ισπανία, Αυστρία, Γερμανία, Δανία, Σουηδία, Φινλανδία, μεταξύ άλλων. Άκουσα τον πρώην ΥπΟικ να λέει ότι ο φ.ακινήτων είναι ο πιο δίκαιος φόρος! Εκτός του ότι οι φόροι πρέπει να σχετίζονται με την φοροδοτική ικανότητα και μόνο, εδώ έχουμε να κάνουμε και με 2-πλή φορολόγηση του ίδιου εισοδήματος. Δηλ. αγοράζει κανείς ένα ακίνητο με ήδη φορολογηθέν εισόδημα, κι έρχεται το κράτος να φορολογήσει το ίδιο αυτό εισόδημα, που τώρα έχει επενδυθεί σε ακίνητο, για 2η φορά!
Ακούω επίσης για την φορολογία στην ακίνητη περιουσία ότι «παίρνουμε λιγότερα από περισσότερους». Μα “περισσότεροι” είναι οι φτωχοί και οι μικρομεσαίοι. Είναι αυτό δίκαιο;;;; Τέλος κρατάμε και την υπόσχεση του Πρωθυπουργού (16/2/2014) για μείωση των φόρων στα ακίνητα κατά 38% μέχρι το 2016. Ας γίνει μέχρι το 2015.
Και πώς θα πληρώσουν συγχρόνως μέσα στο β’ εξάμηνο φέτος οι πολίτες φορ.εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ και πολλούς άλλους φόρους;
Ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα:
Είναι μύθος ότι η συμπίεση προς τα κάτω μισθών και συντάξεων (που ήδη έχει υπερβεί το -30% κατά Μ.Ο. περίπου) και η αβάσταχτη πλέον υπερφορολόγηση θα φέρουν αύξηση της ανταγωνιστικότητας, των επενδύσεων και της ανάπτυξης. Αν ήταν αλήθεια αυτό, τότε το Τσάντ και το Μπουρούντι θα ήταν οι πλέον ανταγωνιστικές, ευημερούσες και αναπτυσσόμενες οικονομίες, και η Ελβετία (με το ανώτερο στον κόσμο κατώτατο ημερομίσθιο) θα ήταν τελευταία, ενώ είναι πρώτη. Άλλωστε για ποιά ανταγωνιστικότητα μιλάμε; Δεν βλέπετε ότι οι εξαγωγές μας μειώνονται; Ήταν -3% το α’ 3-μηνο του 2014 (σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό) και -4,7% χωρίς τα πετρελαιοειδή. Τον Απρίλιο έκαναν βουτιά 20,9%! Και στην κατάταξη του IMD, 57η σε ανταγωνιστικότητα ήταν το 2013 η Ελλάδα, από από 54η το 2012.
Αντίθετα, η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος κι επομένως της αγοραστικής δύναμης, κυρίως μάλιστα των φτωχών και μικρομεσαίων εισοδηματικά στρωμάτων τα οποία έχουν την μεγαλύτερη “οριακή τάση κατανάλωσης”, συντελεί στη μείωση του τζίρου κι άρα στο κλείσιμο των επιχειρήσεων, και πάνε περίπατο η απασχόληση, οι επενδύσεις, αλλά και τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Αυτός είναι ο γνωστός “φαύλος κύκλος” στον οποίο έχουμε μπει, και μπορεί να σπάσει μόνο από εκεί που ξεκινάει, δηλ. από την αντιστροφή της μείωσης εισοδήματος και αγορ. δύναμης των συγκεκριμένων στρωμάτων. Όσο να μειώσετε τον φόρο των επιχειρήσεων (ακούω για 15%), ξεχνάτε το πιο βασικό: Ποιοι και πώς θ’ αγοράσουν τα προϊόντα τους;
Πού θα βρεθούν τα χρήματα;
Θα μου πείτε: Πού θα βρεθούν τα λεφτά για αύξηση χαμηλών μισθών-συντάξεων; Πρώτον, από το πρωτογενές πλεόνασμα. Δεύτερον, υπάρχει ακόμα πολύ “λίπος” στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που πρέπει να μειωθεί. Τα έχω αναπτύξει διεξοδικά σε προηγούμενο email μου (2/10/2014) και σε επιστολή-άρθρο μου που δημοσιεύτηκε εδώ: http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=553363.
-Ναι στις διαρθρωτικές αλλαγές, 329 του ΟΟΣΑ και άλλες. Γιατί αργείτε; Συγκρουσθείτε με τα συμφέροντα.
– 168 ΝΠΙΔ και 1120 ΝΠΔΔ (πολλά χωρίς αντικείμενο)
– Ουδείς να είναι στο Δημόσιο με μισθό μεγαλύτερο του Προέδρου του Αρείου Πάγου (3023 ευρώ). Μόνο για το ΥπΟικ γράφτηκε στα ΜΜΕ (χωρίς να διαψευστεί) ότι περίπου 500 υπάλληλοι παίρνουν μηνιαίους μισθούς κοντά στις 7000 ευρώ.
– Ουδείς να βγαίνει στη σύνταξη πριν τα 65, καμιά σύνταξη άνω των 2.000 έως 2.500 ευρώ μηνιαίως, και ουδείς με άνω των 2 συντάξεων (κάποιοι έχουν σήμερα μέχρι 9, αν είναι δυνατόν!)
– Αριθμός βουλευτών 100 και υπουργών-υπουργείων στην Ελβετία 7, στην Ολλανδία 11, στο Βέλγιο 13….Εδώ;;
– 107 εκ. κόστισαν στο Δημόσιο οι “μαϊμού” υπερωρίες ΜΟΝΟ στην ΥΠΑ. Για τις υπόλοιπες δημόσιες υπηρεσίες και τα ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ πόσο;
– Να κοπούν τα γελοία επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης (που συχνά χτυπούν την καρτέλα τους συνάδελφοι), μεταφοράς φακέλου, αποτελεσματικής διεκπεραίωσης, χρήσης κυλικείου κλπ. κλπ.
– Χρυσά εφ’απαξ 200.000 ευρώ και άνω διαβάζω ότι παίρνουν οι υπάλληλοι του ΟΠΕ. Και δεν είναι οι μόνοι…
– Μισθό και σύνταξη μαζί παίρνουν υπάλληλοι του ΕΔΤ σύμφωνα με δημοσιεύματα στα ΜΜΕ.
– Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ διασπαθίζονται σε χαριστικές και ύποπτες δαπάνες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο. Π.χ. Περί τις 700 ΜΚΟ χρηματοδοτούνται για τους πιο απίθανους σκοπούς.
– Ναι και στις ιδιωτικοποιήσεις (που δυστυχώς αργούν), με εξαίρεση όμως το νερό και το φώς που δεν νοείται να δοθούν σε ιδιωτικά μονοπώλια (θα πούμε το νερό-νεράκι), αλλά και τα λιμάνια και αεροδρόμια (σκεφτείτε να πλειοδοτήσουν οι Τούρκοι…) Η Γαλλία πρόσφατα νομοθέτησε την δυνατότητα του Δημοσίου να μπλοκάρει εξαγορές από ξένους επιχειρήσεων στους τομείς ενέργειας, νερού, τηλεπικοινωνιών, μεταφορών και υγείας.
Επενδύσεις:
Υπάρχει δυστυχώς μεγάλη σύγχιση σ’ αυτό το θέμα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι παραγωγικέςεπενδύσεις Ελληνικές και ξένες, κατά προτίμηση εξωστρεφείς, που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και πρόσθετο εισόδημα (προσωπικό και εθνικό), αλλά και πρόσθετα φορολογικά έσοδα. Κι ας μην πανηγυρίζουμε για εξαγορές υφιστάμενων επιχειρήσεων που απλώς αλλάζουν χέρια, ιδίως όταν οι εξαγορές αυτές γίνονται από κερδοσκοπικά hedge funds, που η δουλειά τους είναι να αγοράζουν μπιτ παρά για να πουλήσουν με κερδος αργότερα. Γιατί τέτοιες είναι δυστυχώς οι περισσότερες από τις επενδύσεις που ακούμε, κι απ’αυτές οι περισσότερες ΘΑ έρθουν.
Μετά τιμής,
Π. Πετρόπουλος
Καθηγητής Οικονομικών και Διοίκησης Επιχειρήσεων Αμερικανικών Πανεπιστημίων
