Στην εκτίμηση ότι υπάρχει κίνδυνος για αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς τις εφορίες πάνω από €95 δισ. έως το τέλος του τρέχοντος έτους, από περίπου €90 δισ. που είναι σήμερα, λόγω των βαρών που καλούνται να σηκώσουν τους επόμενους μήνες οι φορολογούμενοι, προχωρούν στελέχη του Υπουργείου Οικονομικών.
Είναι σαφές ότι η φοροδοτική ικανότητα εξαντλείται σε ολοένα μεγαλύτερο μέρος των πολιτών, τη στιγμή μάλιστα, που μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου, θα πρέπει να πληρωθούν επιπλέον σε φόρους ποσό €27 – 30 δισ., για να επιτευχθεί και ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ και να μην ενεργοποιηθεί ο δημοσιονομικός «κόφτης» την άνοιξη του 2017.
Δεν είναι όμως μόνο οι μειώσεις μισθών και συντάξεων που είδαν οι πολίτες από τις αρχές του τρέχοντος μηνός , αλλά και οι αυξήσεις – ανατιμήσεις – και λόγω ΦΠΑ -που χτύπησαν την αγορά, όταν πολλοί από τους πολίτες και φορολογούμενους, έχουν πραγματικά εισόδημα που επαρκεί μόνο για την επιβίωσή τους και εννοείται ότι δεν επαρκεί για πληρωμή φόρων, ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ..
Και είναι σαφές ότι όταν το εισόδημα μειώνεται και εδώ και αρκετό καιρό σε πλήθος συμπολιτών μας, επαρκεί και εάν, μόνο για τα βασικά όπως διατροφή, στέγαση, ηλεκτρικό, νερό, τηλεπικοινωνίες, οι όποιοι νέοι (χρονικά) φόροι, θα μένουν ανείσπρακτοι. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο αναμένεται να πλησιάσουν τα €100 δισ. περίπου προς τα τέλη του έτους και είναι σαφές, ότι πρόκειται για μη εισπράξιμο ποσό. Το ποσό είναι πραγματικά τεράστιο, πόσο δε μάλιστα εάν ιδωθεί και σε σύγκριση με το ΑΕΠ. Εάν είναι εισπρακτέο ένα 20% αυτού συνολικά, το κράτος θα πρέπει να νοιώθει τυχερό – και βέβαια όταν λέμε εισπράξιμο, εννοούμε με κάποια ουσιαστική διευκόλυνση και ρύθμιση και όχι αυτές που τρέχουν έως σήμερα και είναι ανεπαρκείς· ανεπαρκείς και για το κράτος αφού δεν συμβάλλουν στην ουσιαστική τόνωση των εσόδων του, ανεπαρκείς και για τους πολίτες, αφού δεν συμβάλλουν στην διευθέτηση των υποχρεώσεών τους.
Ακόμα και εάν το κράτος εξέταζε το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε μαζικές κατασχέσεις, αφενός θα αύξανε κατακόρυφα την λαϊκή δυσαρέσκεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αφετέρου πάλι, δεν θα κατάφερνε κάτι το σημαντικό, διότι πλειστηριάζοντας ακίνητα σε αυτή την αγορά, που η ζήτηση απουσιάζει, τα έσοδα θα ήταν λιγοστά ενώ όποιος είχε το θράσος να προχωρήσει σε μαζικές κατασχέσεις, θα ελάμβανε και το κόστος.
Το κράτος θα πρέπει να καταλάβει, ότι για να πληρώσει κανείς φόρους ή εισφορές, θα πρέπει πρώτα να καλύψει τις βασικές βασικές του ανάγκες, και εάν τότε περισσέψουν και επαρκούν, τότε θα πληρώσει ολόκληρο ή μερικώς.