Η εφημερίδα Φιλελεύθερος της Μ. Τρίτης, δείχνει μια μη θετική εικόνα για την οικονομία, μη ενστερνιζόμενη συνεπώς την αισιοδοξία της κυβέρνησης, παρουσιάζοντας όμως στοιχεία και επιχειρηματολογία. Τι αναφέρει λοιπόν;
Τέσσερις μήνες πριν από την «αποφοίτηση» μιας χώρας από το μνημόνιο, η οικονομία της οφείλει να τρέχει, οι δείκτες να αποπνέουν μεγάλη αισιοδοξία και δυναμική, η ανεργία και τα επιτόκια να υποχωρούν, τα εισοδήματα να αυξάνονται. Το γεγονός όμως ότι επτά στους δέκα καταναλωτές μόλις τα βγάζουν πέρα, σύμφωνα με τη μηνιαία έρευνα του ΙΟΒΕ, ποσοστό που αυξήθηκε τον Μάρτιο, και ότι οι Έλληνες παραμένουν οι πιο απαισιόδοξοι στην Ευρώπη, σημαίνει απλώς ότι ουδείς πιστεύει πως η χώρα είναι έτοιμη να βγει από το πρόγραμμα χωρίς να μπει σε κάποιας μορφής επόμενο.
Η ασάφεια στα μέτρα ελάφρυνσης τον χρέους παραμένει, η πολιτική σταθερότητα αμφισβητείται, οι επενδύσεις δεν τρέχουν και το οικονομικό κλίμα παρουσίασε επιδείνωση τον Μάρτιο, διακόπτοντας την ανοδική τροχιά των τελευταίων μηνών, εξέλιξη που έρχεται ως απόρροια μιας σημαντικής εξασθένησης των επιχειρηματικών προσδοκιών σε όλους τούς επιμέρους τομείς, από τις υπηρεσίες και το λιανεμπόριο, κυρίως όμως στις κατασκευές και τη βιομηχανία. Λογικό, αφού το αφήγημα της καθαρής εξόδου πείθει ολοένα και λιγότερους, όπως επισημαίνουν στον «Φ» τέσσερις άνθρωποι που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στην οικονομία. Οι Ν. Βέττας (ΙΟΒΕ), Π. Τσακλόγλου (Οικονομικό Πανεπιστήμιο), Π. Λιαργκόβας (πρώην επικεφαλής τον Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής) και Γ. Προκοπάκης (σύμβουλος επιχειρήσεων).
Την ίδια στιγμή ένας νέος φόβος, ο γεωπολιτικός, αρχίζει να καταγράφεται στις έρευνες, δίχως ευτυχώς ακόμη να έχει αποτυπωθεί στον τουρισμό και την πραγματική οικονομία. «…Είναι πιθανόν αυτή η διόρθωση του δείκτη τον Μάρτιο στις 99,8 (από 104,3) μονάδες να συνδέεται με την αβεβαιότητα πού αναπτύσσεται και ευρύτερα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής», επισημαίνει το ΙΟΒΕ, θίγοντας το θέμα των οικονομικών επιπτώσεων από την ένταση στα ελληνοτουρκικά.
Οικονομία με δύο πρόσωπα
Έπειτα είναι η ακόμη μεγαλύτερη εικόνα μιας οικονομίας με δύο πρόσωπα. Η ελληνική οικονομία, που διαφημίζεται ως η πιο «μεταρρυθμίσιμη» στην Ευρώπη, παρουσιάζει τεράστια επενδυτική υστέρηση. Ενώ κραυγάζει για επενδυτικές ευκαιρίες, με πολλά υποτιμημένα περιουσιακά στοιχεία και υπερπροσφορά ανθρώπινου δυναμικού, παρότι βρίσκεται στην αρχή της κυκλικής ανάκαμψης, οι επενδύσεις παραμένουν κολλημένες στο 12% τον ΑΕΠ, από 24% προ κρίσης.
Και ενώ η ανταπόκριση των επενδυτών είναι θετική, δεν έχει την ένταση που θα έπρεπε να υπήρχε για μια οικονομία που ετοιμάζεται για εξιτήριο από το μνημόνιο. Η χώρα συνεχίζει να κατατάσσεται στην 45η Θέση μεταξύ 109 χωρών αναφορικά με την ελκυστικότητα άμεσων ξένων επενδύσεων, κατέχοντας τη δεύτερη χειρότερη επίδοση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μόνο η Ρουμανία έχει χειρότερο σκορ).
Επιδόσεις που αλλάζουν μόνο έπειτα από σκληρές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως θέλουν χρόνο, γεγονός που σε συνδυασμό με τις οικονομικές και πολιτικές αβεβαιότητες κάνει αρκετούς αναλυτές, όπως ο αναλυτής του think tank Bruegel, Ζολτ Ντάρβας, να θεωρούν αναγκαία μια εξωτερική ομπρέλα στήριξης, δηλαδή ένα «light» τέταρτο πρόγραμμα. Τουλάχιστον προληπτικό, πού θα μπορούσε να βελτιώσει καταλυτικά την εμπιστοσύνη των επενδυτών, στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Διαφορετικά δεν έχει καμία τύχη μια οικονομία με ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αύξησης της παραγωγικότητας στην Ευρώπη, που λόγω της δομής της έχει ακόμη χαμηλή εξωστρέφεια, η παθογένεια που αρχίζει μεν να αλλάζει, αλλά με πολύ βραδείς ρυθμούς. Το μερίδιο των εξαγωγών μπορεί να έχει φτάσει στο 33%, ωστόσο η επίδοση είναι πολύ μικρότερη από της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας και πολύ χαμηλότερη από εκείνη πού χρειάζεται η οικονομία για να προσθέσει νέα εισοδήματα. Έως τότε, θα διατηρείται μάλλον σταθερό στο 11% το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι αντλούν από το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι αντλούν από τις αποταμιεύσεις τους (ΙΟΒΕ) ή δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.
Γ. Προκοπάκης: Το κλίμα Θα χειροτερέψει
Μόλις φανούν οι πραγματικές ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους από το μαξιλάρι, το κλίμα θα γίνει ακόμη χειρότερο, σημειώνει ο σύμβουλος επιχειρήσεων και πρώην καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Κι αυτό γιατί, όπως εξηγεί, η μόνη πραγματική διέξοδος της κυβέρνησης είναι στον εσωτερικό βραχυπρόθεσμο δανεισμό. Αυτός ακριβώς ο δανεισμός έχει φτάσει στα 40 δισ., εκ των οποίων τα 20 δισ. ευρώ αφορούν μόνο τα repos, και οδηγεί σε ασφυξία την οικονομία, παγιδεύοντας την επόμενη κυβέρνηση, με επιτόκια παράλογα. Αυτή η δημιουργική λογιστική, σύμφωνα με τον κ. Προκοπάκη, είναι σε γνώση των αγορών και σε συνδυασμό με το εγχείρημα της «καθαρές εξόδου» θα στερήσει αντί να προσθέσει ελευθερία κινήσεων στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης. Αυτός είναι και ο λόγος, όπως λέει, που οι αγορές δεν παίρνουν τοις μετρητοίς δηλώσεις, όπως οι πρόσφατες του πρωθυπουργού, για καθαρή έξοδο τον Αύγουστο. Διαφορετικά, το επιτόκιο του ελληνικού 10ετούς ομολόγου δεν θα βρισκόταν καρφωμένο εδώ και περίπου δύο μήνες στο 4,3%…
Διαβάστε επίσης:
Υπ.Οικ.: Βελτίωση στον δείκτη PMI της χώρας μας
