Στην Ζιμπάμπουε αποφασίστηκε η χώρα να υιοθετήσει επισήμως για τις συναλλαγές της εντός της επικράτειάς της, το κινεζικό γιουάν.
Η απόφαση υπογράφηκε μετά την προ ημερών επίσκεψη του κινέζου Προέδρου Ξι Τζίνπινγκ στη Ζιμπάμπουε όπου είδε τον Πρόεδρό της (και δικτάτορα) Ρόμπερτ Μουγκάμπε και βέβαια, υπογράφηκαν μια σειρά από σημαντικές οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες.
Ως αντάλλαγμα, το Πεκίνο ανακοίνωσε ότι θα διαγράψει απ’ τη νοτιοαφρικανική χώρα, που σε σχέση με το μέγεθός της έχει ένα δυσβάσταχτο συνολικό χρέος, μέρος αυτού, ποσού περίπου $40 εκατ. που ‘ωριμάζει’ φέτος.
Η Κίνα γενικότερα έχει «ανοιχθεί» γεωπολιτικά και επενδυτικά σημαντικά στην Αφρική και στα πλαίσια αυτά, ενδυναμώνει σχέσεις και επενδύει εντονότερα στην περιοχή. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση Μουγκάμπε κερδίζει μια μερική ελάφρυνση του χρέους της, που το συνολικό εξωτερικό χρέος της χώρας, είναι περίπου $7,6 δισ. με το σύνολο του ΑΕΠ της να ανέρχεται σε $7,3 δισ..
Υπενθυμίζουμε ότι οικονομικά η Ζιμπάμπουε μπορεί να αναφερθεί ως υπόδειγμα αποτυχίας, καθώς από το 1998 με τον πόλεμο με το Κονγκό, η οικονομία της που δεν ήταν και ισχυρή, αποδομήθηκε και έκτοτε, αναπτύχθηκε υπερπληθωρισμός, που έφτασε το 231 εκατ. τοις εκατό (231.000.000%) το 2008. Η ανεργία έφτασε έως το 94% στα τέλη του 2008 και σήμερα εκτιμάται ότι βρίσκεται περίπου στο 70% και το 80% του πληθυσμού είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Κατανοεί κανείς λοιπόν, ότι η χώρα διψάει για ξένες επενδύσεις και η Κίνα είναι ο ισχυρός που θέλει και μπορεί να τις κάμει – και τις κάνει.
Όμως νομισματικά, δεν φαίνεται ότι θα αλλάξει κάτι δραστικά στη Ζιμπάμπουε. Από το 2009 που έπαυσε το νόμισμά της (το Δολάριο Ζιμπάμπουε, λόγω του υπερπληθωρισμού), έκτοτε για να γίνονται συναλλαγές εντός της χώρας, υιοθετήθηκαν το αμερικάνικο δολάριο και το νοτιο-αφρικανικό ραντ. Λέμε λοιπόν ότι δεν θα αλλάξει κάτι επί της ουσίας, καθώς λογικά, θα εξακολουθήσουν να κάνουν τις συναλλαγές στο αμερικάνικο δολάριο και στο ραντ της Νοτίου Αφρικής. Δύσκολα θα προτιμήσουν να δεχτούν πληρωμή σε γιουάν αντί του αμερικάνικου δολαρίου ή του νοτιο-αφρικανικού ραντ. Δεν αποκλείεται όμως, σιγά – σιγά να μπει στις καθημερινές συναλλαγές το γιουάν, ιδίως εάν το Δημόσιο πληρώνει σε κινέζικο νόμισμα.
