Κατανοούμε όλοι ότι ο κορωνοϊός / COVID19 συνιστά μια δύσκολη κατάσταση, όχι μόνο για την χώρα μας, αλλά για την υφήλιο. Ωστόσο καθώς εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο (και πόσο δε του κακού), πρέπει να αναρωτηθούμε, οφείλουμε να αναρωτηθούμε για το ΣΥΝΟΛΙΚΟ μέγεθος των συνεπειών του τρόπου που έχει επιλέξει η χώρα μας (Ελλάδα) για την αντιμετώπιση της όλης κατάστασης.
Ως συνολικό, προσδιορίζουμε δύο βασικά σκέλη: το υγειονομικό και το οικονομικό.
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που έχει λάβει ιδιαιτέρως αυστηρά περιοριστικά μέτρα, που επηρεάζουν σχεδόν το σύνολο της οικονομίας της (βλ. σχετικό γράφημα με τα περιοριστικά μέτρα restrictions στο πεδίο της οικονομίας). Κλάδοι ολόκληροι, έχουν περιέλθει ήδη σε απόγνωση και εάν το lock-down διατηρηθεί για αρκετά ακόμα, οδεύουν σε οικονομική καταστροφή. Τα δε ανακουφιστικά μέτρα οικονομικού περιεχομένου που λαμβάνει η κυβέρνηση, είναι ψίχουλα μπροστά στην ζημιά που γίνεται, σαν να δίνεις ασπιρίνη σε βαριά καρκινοπαθή. Η κυβέρνηση βεβαίως, υποστηρίζει ότι τα ανακουφιστικά μέτρα, είναι καλύτερα από αυτά άλλων χωρών, και επιχειρηματολογεί ότι σε εμάς αποτελούν υψηλότερο μέγεθος σε σχέση με το ΑΕΠ. Και βεβαίως, κάθε κυβέρνηση, αυτό θα έκανε: θα υποστήριζε τις δράσεις της. Όμως η αναφορά του ποσοστού ως προς το ΑΕΠ είναι απλά και μόνο μια προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης από πλευράς κυβέρνησης, διότι απλούστατα, οι άλλες χώρες που προχωρούν σε μέτρα ανακούφισης που είναι μικρότερο ποσοστό του ΑΕΠ, είχαν ισχυρότερες οικονομίες και επομένως, αφενός η βύθιση που βιώνουν οι οικονομίες τους είναι αναλογικά μικρότερη από την βαρύτητα της βύθισης που λαμβάνει η δική μας χώρα που είχε αδύναμη οικονομία, αφετέρου τα μέτρα που λαμβάνουν οι άλλες χώρες παρόλο που είναι μικρότερα ως ποσοστό του ΑΕΠ, είναι ωστόσο επαρκή για να θωρακίσουν και να ενισχύσουν τις οικονομίες τους, ακριβώς επειδή είχαν ισχυρότερες οικονομίες, και ως ισχυρότερες, είναι και ικανότερες να ανακάμψουν με την λήψη μιας μικρότερης ενίσχυσης.
Πάμε στα του υγειονομικού: Λένε οι ειδικοί, που τους διαβάζουμε και ακούμε με προσοχή, ότι αυτά τα δρακόντεια μέτρα κλεισίματος της οικονομίας και επιβολής κοινωνικού απομονωτισμού, ήταν αναγκαία, ήταν μονόδρομος, για να μην θρηνήσουμε εκατόμβες νεκρών, και στην Ελλάδα (μότο: Μην γίνουμε Ιταλία), αλλά και παγκοσμίως που scientific papers μιλούσαν έως και για πολλά εκατομμύρια θανάτους.
Λένε οι ειδικοί, που τους ακούμε και τους προσέχουμε, ότι αυτά τα αυστηρότατα μέτρα, με τον τόσο μεγάλο καταστροφικό αντίκτυπο στην οικονομία, ήταν μονόδρομος, διότι ο νέος κορωνοϊός δεν είναι μια απλή γρίπη, και μεταδίδεται ταχύτατα, ακόμα και από ασυμπτωματικούς (που εάν δεν γνωρίζουν ότι το έχουν, το κολλάνε άθελά τους σε άλλους) και παρουσιάζει, σε ορισμένες περιπτώσεις έξαρσης, όπως π.χ. στην Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, έντονη θνησιμότητα – άλλωστε τα είδαμε τα καμιόνια με τους νεκρούς, δεν το αμφισβητούμε, ότι ο νέος κορωνοϊός εμφανίζει μια εν γένει “επιθετικότητα”.
Όμως τέτοιους είδους “επιθετικότητα” δεν είναι ο μόνος που εμφανίζει. Για παράδειγμα, πριν από λίγα χρόνια, είχαμε την λεγόμενη SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome) που οφείλονταν σε έναν άλλο (παλαιότερο) κορωνοϊό. Η SARS λοιπόν, είχε υψηλότερο ρυθμό μεταδοτικότητας από τον νέο κορωνοϊό/COVID19 και είχε και μεγαλύτερη θνησιμότητα και παρουσίαζε επίσης ασυμπτωματικούς, άρα ήταν συγκριτικά χειρότερο από το σημερινό. Όμως δεν ελήφθησαν τότε και ανά τον κόσμο, σε τόσες πολλές χώρες, τόσα πολλά και γενικευμένα περιοριστικά μέτρα. Το γνωρίζετε άλλωστε. Ερώτημα λοιπόν: Πως γίνεται και με το χειρότερο (SARS) δεν είχαμε τέτοιου είδους αντιμετώπιση, ενώ με το ολιγότερο κακό και επιθετικό νέο κορωνοϊό/COVID19, έχουμε μια γενικευμένη και δρακόντειων χαρακτηριστικών αντιμετώπιση;
Το πινακάκι αυτό, μας δείχνει ότι και ο SARS,
ποο οφείλονταν σε παλαιό κορονοϊό,
παρουσίαζε ασυμπτωματικούς (ποσοστό στην Μελέτη 13,3%)
Γεννώνται λοιπόν αναπόφευκτα, κάποια ερωτήματα, που μέχρι σήμερα, οι ειδικοί, συμπαθείς ή όχι, δεν έχουν απαντήσει. Ποια είναι αυτά;
1. Γιατί άλλες χώρες, όπως πολλές στην ΝΑ Ασία (Ιαπωνία, Ταιβάν, Σιγκαπούρη, Ν. Κορέα) έχουν εξαιρετικά ήπια επίδραση και εξάπλωση της COVID19 και το κυριότερο, με πολύ λίγους νεκρούς, πάντα συγκριτικά με τον πληθυσμό τους; Χώρες σαν αυτές που αναφέραμε που ενώ διαθέτουν σοβαρά θεωρητικά μειονεκτήματα (όπως γειτνίαση με την Κίνα, με υψηλό για την έκτασή τους πληθυσμό και μεγάλη πυκνότητα κατοίκων και υψηλότατο ποσοστό κατοίκων σε αστικό περιβάλλον, και με γερασμένο πληθυσμό που είναι ευπαθέστερος) ωστόσο υγειονομικά έχουν κατά πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, και χωρίς να έχουν κάνει γενικευμένα shut-down στην οικονομία τους;
2. Γιατί στην Ευρώπη, η Γερμανία ενώ έχει cases, ωστόσο οι θάνατοι είναι 2,07% σε σχέση με τα cases, ενώ στην χώρα μας είναι 4,5% θάνατοι σε σχέση με τα cases; Και η Γερμανία έχει λάβει μέτρα που κλειδώνουν την οικονομία της, αλλά είναι ηπιότερα σε σχέση με την Ελλάδα (δείτε πιο πάνω σχετικό γράφημα με τα περιοριστικά μέτρα των χωρών της Ε.Ε. που επηρεάζουν την οικονομία τους); Και η Γερμανία, ως βορειότερη χώρα, θα έλεγε κανείς ότι είναι σε μειονεκτική θέση, αφού όταν κάνει κρύο όλοι οι ιοί, διαδίδονται ευκολότερα (το χειμώνα διαδίδονται);
3. Επειδή όταν κάνουμε συγκρίσεις, π.χ. με Ιαπωνία ή Γερμανία, κάποιοι απαντάνε με κλισέ, ότι “Αυτοί είναι Γερμανοί, είναι Ιάπωνες και δεν μπορούμε να συγκριθούμε μαζί τους”, παρόλο που εμείς δεν δεχόμαστε αυτό το σκεπτικό, διότι αφενός τα κλισέ δεν συνιστούν ποτέ απαντήσεις αλλά αποφυγή απάντησης, αφετέρου άνθρωποι είναι και αυτοί, δεν είναι υπεράνθρωποι ή εξωγήινοι, και εάν μπορούν να το κάνουν αυτοί, γιατί να μην μπορεί να το κάνει και όποιος άλλος λαός, ωστόσο, θα κάνουμε και μια σύγκριση με αδιαμφισβήτητα συγκρίσιμες με την Ελλάδα χώρες, ιδίων χαρακτηριστικών. Ας δούμε λοιπόν τι αποτελέσματα έχει φέρει η Ελλάδα στο υγειονομικό σκέλος, σε σύγκριση με την Πολωνία και την Βουλγαρία. Για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι και οι δύο, χώρες- μέλη της Ε.Ε. και συνεπώς αξιόπιστες ως προς τα στοιχεία που δίδουν. Δείτε λοιπόν: με στοιχεία 07.04.2020, η Ελλάδα, είχε 1755 cases, 81 θανάτους, ήτοι 8 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού της ή ποσοστό θανάτων ως προς τα cases, 4,62%. Αντιστοίχως, η Πολωνία, είχε 4.532 cases, 111 θανάτους, ήτοι 3 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού της ή ποσοστό θανάτων ως προς τα cases, 2,44%. Και η Βουλγαρία, είχε 565 cases, 22 θανάτους, ήτοι 3 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού της ή ποσοστό θανάτων ως προς τα cases, 3,89%.
Συνεπώς η Ελλάδα, έχει τα αρνητικά πρωτεία, με δυο συγκρίσιμες χώρες, με περισσότερους θανάτους ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού αλλά και ως θανάτους προς τα cases. Εάν δείτε και το βαθμό των γενικότερων περιορισμών των δύο αυτών συγκρίσιμων χωρών (τα βλέπετε στο γράφημα με τα restrictions στις οικονομίες των χωρών της Ε.Ε. όπου Ελλάδα, Πολωνία και Βουλγαρία, τις έχουμε σημειώσει με κόκκινες βούλες), στις οποίες υπάρχουν μεν, αλλά είναι δε, μικρότερες και ολιγότερο ευρείες σε σύγκριση με την Ελλάδα, κατανοεί κανείς, ότι στην περίπτωσή της χώρας μας, δεν κάνει να επαίρεται κανείς περί επιτυχίας.
4. Ήταν πράγματι αναγκαία η λήψη τόσο δρακόντειων μέτρων, που και καταστρέφουν την οικονομία, και δημιουργούν πανικό στον κόσμο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε πολλές χώρες;
- Διότι οι διαχειρίσεις των κυβερνήσεων ήταν που έσπειραν πανικό στην κοινωνία.
- Διότι, όταν δημιουργείς πανικό, ιδίως σε ανθρώπους που είτε είχαν ήδη για όποιο λόγο αδύναμο ανοσοποιητικό, είτε επειδή ήταν υπερήλικες με διάφορα υποκείμενα νοσήματα, η κακή ψυχολογία, αδυνατίζει το ανοσοποιητικό και κλονίζει την υγεία. Επομένως, μπορεί με όλα αυτά τα δρακόντεια μέτρα, να μην πεθάνει κάποιος από COVID-19 (άρα να δείξει μια φαινομενική επιτυχία στα της υγειονομικής αντιμετώπισης του νέου κορωνοϊού), αλλά αν λόγω φόβου έχει κλονιστεί το ήδη αδύναμο ανοσοποιητικό του και υγεία του, θα πεθάνει από κάτι άλλο; Μπορεί να πάθει μια καρδιακή ανακοπή – άσχετο με το COVID19 αλλά σχετικότατο με το άγχος και πανικό που του δημιουργεί η όλη κατάσταση που οι κυβερνήσεις δημιουργούν ως προς τον κορωνοϊό, μπορεί να πάθει ένα εγκεφαλικό και να πεθάνει λίγο αργότερα, μπορεί να επιταχυνθεί λόγω άγχους μια νευροεκφυλιστική ασθένεια όπως άνοια, πάρκινσον, αλτζχάιμερ και μετά από κάποιο διάστημα να πεθάνουν, μπορεί κάποιος να αναπτύξει καρκίνο και μετά από κάποιο διάστημα να πεθάνει κ.ο.κ..
Φαίνεται δηλαδή, ότι αυτό που κάποιοι επικεφαλής ως προς την κατάσταση σε σχέση με την COVID19 επιστήμονες, λοιμωξιολόγοι/επιδημιολόγοι λένε: “Να μην χάσουμε ασθενείς από την COVID19, κας ας είναι υπερήλικες κλπ, κλπ” και πάνω σε αυτό ‘πατάνε’ και πείθουν τις κυβερνήσεις να πάρουν τα δρακόντεια μέτρα, τελικά αυτό που κερδίζουν από αυτούς που εντέλει θα σωθούν και δεν θα πεθάνουν από την COVID19, δεν θα το χάσουμε από αυτούς που θα νοσήσουν λόγω του πανικού συνεπία της αυτής διαχείρισης της COVID19 από τις πολιτείες, και σε κάποιο βάθος χρόνου, θα πεθάνουν; … χώρια οι τραγικές και καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία.
………….
Εν κατακλείδι: Οι ειδικοί και οι πολιτικά επικεφαλής, μιλάνε καθημερινά, αλλά μας λένε τα ίδια και τα ίδια. Αυτά που λένε, τα έχουμε μάθει απ’ έξω. Αλλά τις απορίες μας δεν τις έχουν επιλύσει.
Μπορούν να μας επιλύσουν τις παραπάνω εύλογες απορίες;
Μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα;
Διότι το άγνωστο, δημιουργεί ανασφάλεια και φόβο, ενώ το γνωστό, ασφάλεια και ηρεμία.
Επομένως εάν οιι ειδικοί απαντήσουν τις απορίες μας, συμβάλλουν στην ασφάλεια και ηρεμία.
Αν όμως απαντήσεις δεν ακούσετε, τότε μάλλον θα πρέπει να διερωτηθείτε γιατί. Όταν κάποιος γνωρίζει κάτι, δεν μπορεί να το εξηγήσει και δεν μπορεί να επιλύσει σχετικές απορίες;
Choose stocks at ‘random’ and beat the market and the Pros!
Σημειώσεις και Επισημάνσεις επί του μέτρου στήριξης των επιχειρήσεων Επιστρεπτέας Προκαταβολής
