Γιατί είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιλέγουμε την φιλότητα αντί του νείκους (έριδα, εχθρότητα) σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, από τις προσωπικές μας σχέσεις έως και τις επαγγελματικές μας;
Διότι το νείκος, επιφέρει μόνο αρνητικά αποτελέσματα, ενώ η φιλότις μόνο θετικά. Και θα εξηγήσω αμέσως, το πώς και γιατί.
Η λέξη νείκος (νεῖκος), ετυμολογείται εκ του αρνητικού μόριο νη + εικος (επιεικής)· από νείκος με άλλα λόγια, κατέχεται όποιος δεν έχει επιείκεια, και αναγκαστικά εάν δεν έχεις επιείκεια, έχεις έχθρα.
Όταν ενεργείς βάσει του νείκους, όταν δηλαδή είσαι αρνητικός, έντονα επικριτικός, ενδεχομένως προσβλητικός ή επιθετικός απέναντι σε κάποιον ή κάποιους, ακόμα και εάν το κάνεις επειδή θεωρείς ότι έχεις δίκιο (είτε έχεις πράγματι, είτε απλά το νομίζεις), πως θα αντιδράσουν αυτός ή αυτοί που θα έχεις απέναντί σου;
Πως θα αντιδρούσατε εσείς, εάν κάποιος σας μεταχειρίζονταν με έντονα αρνητική διάθεση, επικρίνοντάς σας, εάν σας προσέβαλε ή εάν ήταν επιθετικός προς εσάς;
Ο περισσότερος κόσμος, ερχόμενος αντιμέτωπος με μια τέτοια συμπεριφορά, θα αμύνονταν ή και θα αντεπιτίθονταν. Όποια και από τις δύο εκδοχές αντίδρασης και εάν ακολουθούσαν, αναπόφευκτα θα επέφερε:
• απώλεια της μεταξύ τους επικοινωνίας που είναι μια απαραίτητη συνθήκη προκειμένου να βρεθεί μια ουσιαστική λύση σε όποιο πρόβλημα,
• χειροτέρευση της όποιας σχέσης (προσωπικής ή επαγγελματικής) έως και διάλυση αυτής, και
• εγκαθίδρυση μιας κατάστασης έλλειψης εμπιστοσύνης έως και εχθρότητας.
Τα παραπάνω, ακόμα και εάν είχατε δίκιο στην όποια κατάσταση αντιμετωπίζετε, θα επέφεραν μια ουσιαστική, βιώσιμη και υγιή λύση, που κατ’επέκταση θα εξυπηρετούσε και τα όποια συμφέροντά σας;
Προφανώς όχι.
Εάν λοιπόν, σε μια κατάσταση επιλέξετε το νείκος, είναι δεδομένο ότι θα ζημιωθείτε, είναι 100% σίγουρο ότι θα ζημιωθείτε ακόμα και εάν πρόσκαιρα, σας δώσει μιαν “ικανοποίηση” ότι απαντήσατε ή ανταποδώσατε, αφού κάποιος προφανώς ζημιώνεται εάν σε όποιο πρόβλημα, δεν βρίσκει μια ουσιαστική, βιώσιμη και υγιή λύση.
Τι συμβαίνει όμως στην άλλη περίπτωση; Όλοι μας αντιμετωπίζουμε συχνότερα ή ολιγότερο συχνά, προβλήματα στην ζωή μας, την προσωπική και επαγγελματική. Εάν ωστόσο στις όποιες καταστάσεις μας παρουσιάζονται, επιλέγουμε να αντιδράσουμε με φιλότητα, τι θα επέφερε;
Ο άλλος που θα είχατε στην όποια κατάσταση (προσωπικής ή επαγγελματικής φύσεως) απέναντί σας, εάν ελάμβανε από εσάς, μια “απάντηση” ούτε αμυντική ούτε επιθετική, δεν θα “φόρτωνε” περισσότερο απέναντί σας, οπότε δεν θα έμπαινε σε μια διαδικασία να “απαντήσει” ακόμα εντονότερα, που βέβαια θα είχε ως αποτέλεσμα την χειροτέρευση της σχέσης, που με την σειρά του θα οδηγούσε σε έναν κύκλο μου απαντάει επιθετικά, του απαντάω, μου απαντάει περισσότερο επιθετικά, του απαντάω και εγώ ακόμα περισσότερο κ.ο.κ., μέχρι να σπάσει τελείως η σχέση με μόνο αρνητικά και για τις δύο πλευρές αποτελέσματα.
Ο άλλος λοιπόν, που ναι, μπορεί να σας είχε κάνει μια “επίθεση” ενδεχομένως και άδικη, εάν λάβει από εσάς μια ήπια απάντηση, κατευθείαν εσείς του κόβεται κυριολεκτικά, την αντανακλαστική περαιτέρω επιθετική κίνηση και αντίδραση, γι’αυτό και είναι έξυπνη αντίδραση από την πλευρά σας · με αυτήν σας την προσέγγιση τα πράγματα δεν χειροτερεύουν και μπορείτε να συνεχίσετε την συζήτηση, προς εύρεση μια σωστής λύσεως, που δεν χρειάζεται σώνει και καλά, να την βρείτε άμεσα · το σημαντικό είναι ότι η σχέση θα έχει διατηρηθεί, με όλα τα συνεπακόλουθα (διατήρηση επικοινωνίας, εμπιστοσύνης κλπ), που βοηθούν στην εύρεση μιας ουσιαστικής λύσης στο όποιο πρόβλημα, έστω σε δεύτερο ή και τρίτο χρόνο.
Η ευφυής λοιπόν αντίδραση, όταν αντιμετωπίζετε μια κατάσταση και ακόμα και εάν είχατε δίκιο, είναι να βάλετε νερό στο κρασί σας και να αντιδράσετε όσο το δυνατόν με πραότητα, ψυχραιμία, νηφάλια, και μάλιστα – μάλιστα, επαινώντας ή δείχνοντας κατανόηση σε αυτόν που έχετε απέναντί σας και που σας δημιούργησε μια κατάσταση που όταν την υποστήκατε νιώσατε τουλάχιστον άβολα ή δυσάρεστα – αυτό που σας λέω, έχει μεγαλύτερη σημασία, εάν αυτός με τον οποίο έρχεστε σε μια αρχική αντιθετική κατάσταση, είναι ξεροκέφαλος.
Ναι, σε έναν ξεροκέφαλο, αντί να απαντήσετε αμυντικά ή επιθετικά, που νομοτελειακά θα οδηγήσει στην χειροτέρευση της όποιας κατάστασης, εάν απαντήσετε με πραότητα, ευγενικά, δείχνοντάς του κατανόηση των συναισθημάτων του (η κατανόηση δεν σημαίνει αποδοχή των θέσεών του) και δείχνοντάς του σεβασμό, ακόμα και εάν δεχτείτε να πείτε ότι εσείς κανάτε λάθος ή λέγοντάς του ότι είστε έτοιμος να συνομιλήσετε που κάνατε ενδεχομένως λάθος, οπότε τον βάζετε πλέον στην διαδικασία να αρχίσει να σας ομιλεί περί του που και γιατί (κατά την άποψή του)· θυμηθείτε ότι εσείς το κάνετε αυτό, όχι για να δεχτείτε τις θέσεις του, αλλά να τον χαλαρώσετε και σιγά – σιγά, να γίνει ένας διάλογος μέσα από τον οποίο θα μπορείτε να “απορρίψετε” τα επιχειρήματά του και ταυτοχρόνως να προβάλλετε τα δικά σας συμφέροντα και ανησυχίες, και σταδιακά να τον φέρετε με τα νερά σας, κάτι που όπως είπα δεν χρειάζεται να γίνει άμεσα αλλά μπορεί να γίνει σιγά – σιγά, αρκεί να μην χαλά η σχέση, που οδηγεί σε ένταση της όποιας σύγκρουσης.
Σε πρώτη φάση λοιπόν που δέχεστε, έστω και αδίκως μια “επίθεση”, είναι σημαντικότατο να μην απαντήσετε αμυντικά ή επιθετικά. Αφήστε τον άλλο που θα έχετε απέναντί σας και σας κάνει μια “επίθεση” να πει ό,τι θέλει να πει, αφού ούτως ή άλλως, εάν ο άλλος είναι θυμωμένος, και να μιλήσετε και να πείτε τα πιο λογικά επιχειρήματα, για όσο είναι θυμωμένος, μιλάει (για την ακρίβεια φωνάζει) και δεν ακούει. Είναι σημαντικό λοιπόν να τον αφήσετε να εκδηλώσει και ολοκληρώσει την επίθεσή του, διότι ολοκληρώνοντας θα έχει ξεθυμάνει σε σημαντικό βαθμό, και πλέον επειδή δεν θα μιλάει/φωνάζει ο ίδιος, θα μπορεί πλέον να ακούει, σε κάποιο βαθμό ότι θα πείτε τότε εσείς. Εσείς ξεκινήστε και μιλήστε, μόνο όταν ολοκληρώσει την επίθεσή του ο άλλος, μόνο τότε.
Προφανώς για όσο διαρκεί η “επίθεση”, πόσο δε μάλιστα όταν αυτήν είναι εναντίον σας, είναι σημαντικό να μην υποκύψετε στην αντανακλαστική ανθρώπινη αντίδραση του να απαντήσετε, είναι σημαντικό να τον αφήσετε να ξεθυμάνει και μετά να ξεκινήσετε να μιλάτε εσείς.
Ακόμα και τότε όμως, δεν σημαίνει ότι επειδή έκανε παύση στην “επίθεσή” του και μονόλογό του, ότι εσείς μπορείτε να αρχίσετε να επιχειρηματολογείτε ενεργά υπέρ των δικών σας θέσεων, διότι δεν θα έχει χαλαρώσει 100% και θα ξαναφορτώσει, οδηγώντας σε δεύτερη “επίθεση”-μονόλογο.
Άρα λοιπόν, σε όλη αυτή την διαδικασία, παρόλο που ο άλλος θα σας προσβάλλει, θα σας μιλάει θυμωμένος, θα σας μιλάει υποτιμητικά, μη ευγενικά κλπ, εάν εσείς δεν ανταπαντάτε ενώ αντιθέτως, δείχνετε ότι παρακολουθείτε αυτά που σας λέει και το κάνετε όντως και εμμέσως του δίνετε να καταλάβει ότι όντως του δίδεται σημασία (λέτε π.χ. “…ναι, ναι…” ή “…μμμμ, μμμμ…”, όπως όταν συνομιλείς στο τηλέφωνο) ή και του λέτε ότι κατανοείτε τις ανησυχίες του (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα δεχτείτε και τις θέσεις του) ή τον ρωτάτε πότε – πότε, τι είναι αυτό που τον ανησυχεί ή τι είναι αυτό που θα ήθελε · ουσιαστικά έτσι, του δίδεται περιθώριο να μιλήσει και να χαλαρώσει και να εκφράσει, τι πραγματικά τον απασχολεί / ανησυχεί κλπ.. Αυτά, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε αργότερα ή σε δεύτερο ή τρίτο χρόνο, και αφού αναπτύξετε και τις δικές σας ανησυχίες και προβληματισμούς, στην εξεύρεση μιας ουσιαστικά καλής λύσης, που να ικανοποιεί περισσότερο ή λιγότερο και τις δύο πλευρές, δηλαδή και την δική σας.
Μην ξεχνάτε ότι εάν δεν κάνετε αυτό και αντιθέτως, επιλέξετε την άμυνα ή επίθεση, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση που να εξυπηρετεί περισσότερο ή λιγότερο και τα δικά σας συμφέροντα, διότι το μόνο που θα αναπτυχθεί από μια τέτοια φιλέριδα προσέγγιση, είναι η αντιπαλότητα, η περιχαράκωση γύρω από τις θέσεις και η χειροτέρευση έως και διάρρηξη της όποιας σχέσης, κάτι που μόνο ζημιά θα κάνει στα δικά σας συμφέροντα σε βάθος χρόνου.
Με αυτή την προσέγγιση, που είναι ευφυής, τελικά θα δρέψετε κάποιους καρπούς που θα είναι υπέρ σας, τώρα περισσότερο ή λιγότερο, δεν παίζει και μεγάλο ρόλο, αφού με την άλλη προσέγγιση, την εχθρική, θα έχετε μόνο ζημιά σε βάθος χρόνου.
Όταν χειριστείτε με φιλότητα την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, θα βρεθεί σύντομα ή αργά, μια λύση που θα εξυπηρετεί και εσάς. Σιγά – σιγά ο άλλος θα ξεθυμάνει, η εμπιστοσύνη και επικοινωνία θα βελτιωθεί, και από την πλευρά του, θα εξετάσετε τα συμφέροντα αντί των θέσεων, και εξετάζοντας τα συμφέροντα αντί των θέσεων, θα δείτε ότι θα βρεθεί κοινό έδαφος, ενώ εάν εμείνετε στην με νείκος προσέγγιση, κοινό έδαφος δεν θα βρεθεί ούτε κατ’ελάχιστο. Με το που θα βρεθεί κοινό έδαφος, εκεί που θα εφάπτονται τα συμφέροντα, τα θέλω και ανησυχίες, αυτομάτως θα διαφανεί κάποια ουσιαστική λύση, που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, και η οποία θα επιτρέψει, έστω σταδιακά την μετακίνηση των θέσεων σε σημείο που θα βρει σύμφωνες και τις δύο πλευρές.
Μάλιστα, μια πραγματικά ευφυής πρακτική, είναι να αιφνιδιάσετε ευχάριστα την άλλη πλευρά, κάνοντας κάτι θετικό που δεν περιμένει. Το στοιχείο του θετικού αιφνιδιασμού, θα “υποχρεώσει” ασυνείδητα την άλλη πλευρά, στο να δώσει και αυτή κάτι, και θα καταστήσει ευκολότερο το να μετακινηθεί από τις θέσεις του. Μην ξεχνάτε ότι οι θέσεις υπάρχουν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων, και μετά από έναν ειλικρινή και φιλικό διάλογο περί αυτών, μπορεί να υπάρξουν κοινές περιοχές και να επιτρέψει την μετακίνηση των θέσεων και της άλλης πλευράς.
Το τι μπορείτε να προσφέρετε ως έκπληξη, εξαρτάται από την περίπτωση. Σε μια επαγγελματική διαμάχη, μια αναπάντεχη φιλική κίνηση, θα ήταν π.χ. να δεχτείτε ότι όντως το προϊόν που πουλήσατε, δεν ικανοποίησε τις ανάγκες του αγοραστή (δεν του λέτε ότι ήταν ελαττωματικό ή ό,τι άλλο που να μειώνει εσάς, αλλά ότι δεν του ικανοποίησε τις ανάγκες), δηλαδή περνάτε στον πελάτη το μήνυμα ότι είναι ξεχωριστός και να προχωράτε όντως σε refund · αυτό δεν θα το κάνετε στους πάντες και κατά κανόνα, αλλά σε έναν σημαντικό πελάτη και μια φορά. Σε μια προσωπική σχέση ενός ζευγαριού που τα πάει άσχημα, θα ήταν να του κάνει ένα δώρο ή μια εργασία που θα εκτιμούσε στο σπίτι. Οι (θετικές) εκπλήξεις, εκπλήσσουν! … τόσο απλά.
Θυμηθείτε και βάλτε στο νου σας, ότι ένας άνθρωπος, όσο έξυπνος και ικανός και να είναι, πόσο δε μάλιστα εάν δεν είναι, ωστόσο δεν είναι πανίσχυρος και από μόνος του αυτάρκης σε κάθε πεδίο· και στις προσωπικές σχέσεις και στα επαγγελματικά. Ο άνθρωπος, είναι ον κοινωνικό · αυτό σημαίνει ότι ανθεί, σε προσωπικό ή και επαγγελματικό επίπεδο, όταν τα έχει καλά με τους άλλους, ενώ αντιθέτως δυσχεραίνει την θέση του εάν δεν έχει καλές σχέσεις με τους άλλους. Γι’αυτό οι εξωστρεφείς, που από την φύση τους διατηρούν μια καλή επικοινωνία και φιλότητα σχεδόν με όλους, είναι περισσότερο επιτυχημένοι και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο · οι εξωστρεφείς το κάνουν αυτό φυσικά, έχει η φύση τους αυτή την φιλότητα που τους βγαίνει αβίαστα, αλλά και να μην είστε εξωστρεφής από την φύση σας, μπορείτε προφανώς να το καλλιεργήσετε και να αποκτήσετε παρόμοιες ικανότητες· σίγουρα μαθαίνονται και εξοικειώνεσαι μαζί τους, με την χρήση αυτών, σιγά – σιγά.
Να θυμάστε ότι ένας άνθρωπος, όσο ικανός και να είναι, έχει ανάγκη των άλλων για να πετύχει σπουδαία αποτελέσματα. Παραδείγματα:
- Σε μια ποδοσφαιρική ομάδα, όσο ικανοί και να είναι ως μονάδες οι παίκτες, εάν μεταξύ τους επικρατεί νείκος και έρις, η κατάσταση και ψυχολογία στην ομάδα θα είναι άσχημη και θα χάνει, ενώ εάν επικρατεί η φιλότις στις μεταξύ τους σχέσεις, ακόμα και εάν μεμονωμένα ως παίκτες είναι μέτριοι, θα επικρατεί αγαστό κλίμα και καλή ψυχολογία και κατά βάση θα κερδίζουν, και από την καλή πορεία της ομάδος, θα δρέπουν καρπούς και οι παίκτες ως μεμονωμένες οντότητες (καλύτερες αμοιβές κλπ, κλπ).
- Γνωρίζετε το brain storming, που πλέον είναι μια συνηθισμένη πρακτική, ιδίως σε μεγάλες επιχειρήσεις ανά τον κόσμο; Κάθονται τα στελέχη και συσκέπτονται και κατεβάζουν ιδέες, για το πώς η επιχείρησή τους να γίνει καλύτερη, ισχυρότερη και να αναπτυχθεί. Και βεβαίως 5 μυαλά, κατεβάζουν περισσότερες ιδέες από ένα ή 15 μυαλά, περισσότερες από τα 5. Γιατί δεν παίρνει την απόφαση ο CEO μόνος του; Διότι το brain storming φέρνει αποτελέσματα, άρα ωφελεί την επιχείρηση· προϋπόθεση όμως είναι ο CEO να μην είναι ξερόλας, διότι εάν είναι, απλά δεν θα κάνει brain storming · ο CEO θα πρέπει να έχει ανοικτό μυαλό και να είναι επιδεκτικός ιδεών που θα προσφερθούν από τους άλλους συμμετέχοντες.
- Όσο ικανοί και να ήταν οι Λάρρυ Πέιτζ και τον Σεργκέι Μπριν (συνιδρυτές της Google), και που αναμφισβήτητα ήταν ικανότατοι – και μην ξεχνάτε ότι η Google δεν ήταν η πρώτη μηχανή διαδικτυακής αναζήτησης, υπήρχαν άλλες εταιρείες παλαιότερες και προφανώς ισχυρότερες από την Google στο ξεκίνημά της, όπως η Lycos, AltaVista, Yahoo! -, η Google δεν θα είχε γίνει ο κολοσσός που γνωρίζουμε, εάν οι δυο συνιδρυτές της δεν είχαν συνεργαστεί και συλλειτουργήσει με πλήθος άλλων επιστημόνων και λοιπών στελεχών. Η Google όμως, έγινε γνωστή τοις πάσι, διότι υιοθέτησε εξ αρχής, έναν ιδιαίτερο τρόπο λειτουργίας που έδιδε πολλές και εν πολλοίς φανταστικές παροχές στους (συν)εργαζόμενούς της· δεν είναι τυχαίο ότι το παράδειγμά της το ακολούθησαν μετά και πολλές άλλες εταιρείες, κυρίως του τεχνολογικού τομέα και στις ΗΠΑ. Σίγουρα αυτό το μοντέλο φιλότητος, που ενισχύει την επικοινωνία και συνεργασία, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην σταδιακή ενδυνάμωση και ανάπτυξη της Google.
- Όσο ικανός και να ήταν ο Ικτίνος ως αρχιτέκτων, εάν εργάζονταν μόνος του, το πολύ – πολύ να έφτιαχνε ένα όμορφο μικρό κτήριο. Επειδή συνεργάστηκε όμως με τον Φειδία που είχε την διεύθυνση επί των καλλιτεχνικών, αλλά και λοιπούς αρχιτέκτονες και μηχανικούς, έως και εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες τεχνιτών, εργατών, έφτιαξε τον Παρθενώνα που όλοι μας θαυμάζουμε έως και σήμερα. Μόνος του, όσο ικανός και να ήταν και αυτός (Ικτίνος) ή ο Φειδίας, παντελώς μόνοι τους, εάν δεν είχαν καλές μεταξύ τους σχέσεις και αντιπαθούσε ο ένας τον άλλον, δεν θα μπορούσαν να φτιάξουν τίποτα ανάλογο ως προς το μέγεθος και λαμπρότητα αυτού του οικοδομήματος.
Μόνο η φιλότητα λοιπόν είναι αυτή που επιτρέπει την ανάπτυξη συνεργασιών με άλλους ανθρώπους, από έναν έως και πολλούς, που επιφέρει μόνο θετικά αποτελέσματα· ένας άνθρωπος μπορεί από μόνος του και παντελώς μόνος του, να είναι σπουδαίο μυαλό και να πιάνουν ταυτόχρονα τα χέρια του, αλλά εάν είναι φίλερις, δεν θα επικοινωνεί με κανέναν, θα αντιμετωπίζει προβλήματα και στις προσωπικές του σχέσεις και στα επαγγελματικά του, δεν θα συνεργεί, όπου στη λέξη συνεργεί, δίδεται εννοιολογικά και μόνο – διότι η γλώσσα είναι σοφή ως ένα νοητικό κατασκεύασμα πολλών χιλιάδων ετών με σκοπό την βελτιωμένη επικοινωνία – και το θετικό πρόσημο (συν) το οποίο επιτυγχάνεται μονάχα, εάν τα πας καλά, με τους άλλους. Και μόνο με την φιλότητα μπορείς να τα πας καλά με τους άλλους και να συνεργείς και να συλλειτουργείς (εκ του συν + λειτουργώ).
Κάποιος, ακόμα και εάν είναι έξυπνος και ικανότατος, άρα ως μονάδα έχει ένα σημαντικό θετικό δυναμικό, ας πούμε Χ, σε επίπεδο ικανοτήτων και ενέργειας, εάν ωστόσο αυτός είναι φίλερις, οπότε διατηρεί κακές σχέσεις με τους άλλους, τότε το υψηλό θετικό δυναμικό του και ενέργειά του λόγω των ερίδων με τους άλλους, καταναλώνεται και περιορίζεται σημαντικά, ενδεχομένως γίνεται και αρνητικό εάν π.χ. σε δυο – τρεις αρνητικές σχέσεις που μπορεί να έχει το αρνητικό άθροισμα ξεπερνάει το Χ, με αποτέλεσμα η ζωή του να είναι κακής ποιότητας και να έχει μια τάση συνεχούς χειροτέρευσης από όλες τις πλευρές και απόψεις, κάτι που μπορεί να κάνει τον ίδιο να απορεί που οφείλεται αυτό, αποδίδοντάς το και “εκλογικεύοντάς” το σε ατυχίες, αναποδιές, ενώ είναι οι επιλογές του και μόνο που εντέλει επιφέρουν τα εν λόγω αποτελέσματα.
Αντιθέτως, εάν κάποιος έχει ένα Υ θετικό δυναμικό σε επίπεδο ικανοτήτων και ενέργειας, μικρότερο από αυτού του προαναφερθέντος φιλέριδος (δηλαδή όπου Υ < Χ), εάν ωστόσο αυτός ενεργεί βάσει φιλότητος με τους άλλους και συνεργεί και συλλειτουργεί, το θετικό δυναμικό του, αυξάνεται, με αποτέλεσμα η ζωή του και σε όλα τα επίπεδα να είναι καλή και συνεχώς βελτιούμενη. Δεν χρειάζεται καν να σας πω παραδείγματα, σκεφτείτε το εσείς οι ίδιοι με την εμπειρία που έχετε: δεν γνωρίζετε ανθρώπους που ήταν ολιγότερο έξυπνοι και εν γένει ικανοί από εσάς, αλλά σε εσάς πάνε όλα στραβά ή παρουσιάζουν μια τάση χειροτέρευσης με τον καιρό, ενώ σε αυτούς που γνωρίζετε πάνε όλα καλά ή και βελτιώνονται με τον καιρό;
Δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες και αναποδιές; Μην γελάτε τον εαυτό σας · όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν, φτωχοί και πλούσιοι, έξυπνοι και χαζοί, εσωστρεφείς και εξωστρεφείς, ικανοί και μη. Η διαφορά έγκειται στον τρόπο αντιμετώπισης των καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε, από το πώς τις αντιμετωπίζουμε εμείς οι ίδιοι.
Εμείς κάνουμε την διαφορά, ακόμα και εάν ο άλλος ή πολλοί άλλοι μπορεί για διάφορους λόγους να μας θέτουν εμπόδια και κωλύματα. Θυμηθείτε τους πετυχημένους και ευχαριστημένους σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο: ήταν ή είναι φιλόνεικοι και εριστικοί ή είναι επιεικείς, μετριοπαθείς, ευχάριστοι με τους άλλους (συνεργώντας και συλλειτουργώντας εντέλει μαζί τους);
Δώστε μόνοι σας την απάντηση… και δεν μπορεί να είναι τυχαία.
Μπορείτε!
Παναγιώτης Σοφιανόπουλος
sofpan@yahoo.com
