Συνέντευξη στην κυριακάτικη εφημερίδα «Real News» και στον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή παραχώρησε ο Υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς. Ακολουθούν τα βασικά σημεία της συνέντευξης:
Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κράτησε τις υποσχέσεις του. Είχατε πει θα καταργήσετε τον ΕΝΦΙΑ για παράδειγμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κ. Σκουρή, τον Ιανουάριο ζήτησε εντολή διαπραγμάτευσης. Όταν η εντολή αυτή εξαντλήθηκε και φέραμε μια συμφωνία μέσα σε έναν δυσμενή συσχετισμό, ρωτήσαμε το λαό. Όταν δηλαδή, φτάσαμε σε μια συμφωνία με 20 δισ. λιγότερα μέτρα, αλλά δεν καταφέραμε να πετύχουμε όσα θέλαμε, όπως η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Αυτό δεν το έκανε ούτε ο Σαμαράς με το «ουδείς αναμάρτητος», ούτε ο Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν». Ρωτήσαμε τον λαό αν αυτή η συμφωνία πρέπει να εφαρμοστεί και αν πρέπει να είμαστε εμείς αυτοί που θα κυβερνήσουν.
Φαντάζομαι ότι θα περιμένατε κάτι καλύτερο για το χρέος κ. υπουργέ. Υπάρχουν «διορθωτικές κινήσεις» προς αυτή την κατεύθυνση;
Εμείς δεν πήγαμε να διεκδικήσουμε πιστοποιητικό βιωσιμότητας. Διεκδικήσαμε αναδιάρθρωση του χρέους και την πετύχαμε. Αυτό που επεδίωκε η ελληνική κυβέρνηση ήταν μια οριστική συμφωνία. Και στο Eurogroup αποφασίστηκε ότι μπαίνει πλαφόν στην αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων κάθε χρόνο (το 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και το 20% μακροπρόθεσμα). Αναβαθμίζεται ο ρόλος του ESM και θα έχουμε σταθερά επιτόκια σε βάθος χρόνου.
Απλώς, η αντιπολίτευση δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η κυβέρνηση διεκδικεί και καταφέρνει οριστικές λύσεις στα προβλήματα που μας άφησε. Δεν περίμενα κάτι περισσότερο.
Το γεγονός ότι θα παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα μας προϊδεάζει ότι στην επόμενη αξιολόγηση θα περιέχεται, μεταξύ άλλων, ασφαλιστικό και ομαδικές απολύσεις. Μήπως τελικά το ΚΚΕ έχει δίκιο όταν λέει ότι εσείς ψηφίζετε όσα δεν μπορεί να περάσει η Ν.Δ.;
Νομίζω ότι ακριβώς το αντίθετο είδε με τα μάτια του ο ελληνικός λαός. Είδε το ΔΝΤ να ζητεί επιπλέον μέτρα, μέτρα που δεν είχαμε συμφωνήσει και την κυβέρνηση να αντιστέκεται και να πείθει. Είδε άλλους να λένε ότι εάν το ΔΝΤ δεν μπει αμέσως στο πρόγραμμα, με χρηματοδότηση κιόλας, δεν θα εκταμιευθεί η δόση. Ούτε αυτό έγινε.
Οι αξιώσεις του ΔΝΤ είναι γνωστές εδώ και καιρό. Η Ν.Δ. ταυτίζεται με αυτές.
Το τι ήθελε η Ν.Δ. και σε τι είχε δεσμευτεί, μπορείτε να το βρείτε στην πέμπτη αξιολόγηση. Σας καλώ να ξαναδείτε αυτό το κείμενο που φέρει τις υπογραφές του Σαμαρά και του Στουρνάρα. Είναι οι δεσμεύσεις, το πρόγραμμα που η Ν.Δ. δεν μπόρεσε να εφαρμόσει.
Τώρα που θα δοθεί η μάχη για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις θα περιμένουμε και τη στάση του ΚΚΕ. Ο ρόλος της Αριστεράς κ. Σκουρή, δεν είναι να περιγράφει το δύσκολο παρόν και ένα ζοφερό μέλλον. Η Αριστερά πρέπει να εντοπίζει τα επίδικα της συγκυρίας, να οικοδομεί συμμαχίες και να διαμορφώνει πλειοψηφίες για να προστατεύει την κοινωνία και να αναχαιτίζει την απογοήτευση. Το «δεν γίνεται αλλιώς» αφορά άλλους.
Η αντιπολίτευση, πάντως, επιμένει πως εκλογές θα γίνουν το αργότερο έως τον Απρίλιο του 2017…
Κοιτάξτε, ο κ. Μητσοτάκης έχει ταυτιστεί με τον κ. Σαμαρά. Όχι μόνο υιοθέτησε τη στρατηγική της αριστερής παρένθεσης, αλλά προσπαθεί να δικαιώσει και τη διακυβέρνηση μέχρι το 2014. Ήταν άλλωστε, υπουργός. Σαμαράς λέει και κλαίει, όπως έγραφε και η τούρτα γενεθλίων του κ. Σαμαρά.
Μόνο που ήδη η παρένθεση ξεχείλωσε και πάει ολοταχώς για παρένθεση οκταετίας.
Εδώ βλέπετε και το στρατηγικό αδιέξοδο της ελληνικής Δεξιάς. Προσπάθησε λυσσαλέα να πείσει –μαζί βέβαια με τη διαπλοκή- ότι η Αριστερά θα έβγαζε την Ελλάδα από την Ευρώπη. Τώρα που αυτό το ψέμα κατέρρευσε, χάσανε το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως άλλος Χουντίνι, θέλει να φέρει την ανάπτυξη μέσα από την ήδη αποτυχημένη συνταγή των μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις. Για να κερδίσει η ολιγαρχία του τόπου. Ο Αλέξης Τσίπρας συνέδεσε την ανάπτυξη με το ύψος των συντάξεων. Για να κερδίσει από την ανάπτυξη η κοινωνία και το λαϊκό εισόδημα.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι αμετανόητος νεοφιλελεύθερος. Η Αριστερά είναι που μπορεί να φέρει τη δίκαιη ανάπτυξη. Η «ανάπτυξη» του κ. Μητσοτάκη είναι απλώς μια οικονομική μεγέθυνση, η οποία αν ποτέ ερχόταν θα ήταν ανάπτυξη των ελεύθερων απολύσεων, των μεγάλων ανισοτήτων, ευημερία για το 10% εώς 20% της κοινωνίας. Το θέμα είναι τι γίνεται με το 80%.
>>>•<<<
