Ομιλία του Υφυπουργού Οικονομικών, αρμόδιου για την Δημοσιονομική Πολιτική, κ.Θόδωρου Σκυλακάκη στη Βουλή για τον Κρατικό Προϋπολογισμό 2020
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Ακούγοντας αυτές τις μέρες την αξιωματική αντιπολίτευση, να απαγγέλει σε επικαιροποιημένη εκδοχή ακριβώς τα ίδια που μας έλεγε και πριν τις εκλογές, συνειδητοποίησα, ότι ακόμα δεν έχει καταλάβει ούτε γιατί απέτυχε, ούτε γιατί έχασε. Κι όπως όλοι όσοι δεν θέλουν να κάνουν στοιχειώδη αυτοκριτική, αποδίδει την ήττα της στην κακή επικοινωνία και στο λαό που δεν κατάλαβε τα επιτεύγματά της.
Κυρίες και κύριοι, βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν αποτύχατε στην επικοινωνία, στην οικονομία αποτύχατε. Γι’ αυτό σας καταψήφισε ο ελληνικός λαός. Και δεν αποτύχατε μόνο στο τραγικό πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν αναίτια καταστρέψατε πάνω από 25 δισ. δημόσια περιουσία, μηδενίζοντας την αξία των μετοχών που κατείχαν οι Έλληνες φορολογούμενοι στις τράπεζες και δέσατε τη χώρα χειροπόδαρα με πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060. Αποτύχατε και στη συνέχεια, από το 2016 ως το 2018, όταν κάνατε λιτότητα 11,4 δισ. μεγαλύτερη από αυτή που σας είχε ζητήσει ο Σόιμπλε! Και για να την πετύχετε αυξήσατε το φορολογικό βάρος κατά 30 δισ επιπλέον αυτών που ζήταγε ο Σόιμπλε. Σας θυμίζω πως προκύπτει αυτό:
Έσοδα πέραν των στόχων Σόιμπλε 11,4 δισ. ευρώ. Πρόσθετη αύξηση ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών κι επιχειρήσεων στην εφορία 18,1 δισ. Άθροισμα 29,5 δισ. ευρώ επιπλέον φορολογικό βάρος.
Από Κεϋνσιανοί φτάσατε να υπερακοντίζετε ακόμα και το μαύρο μηδενικό του γερμανικού προϋπολογισμού. Αν σας έβλεπε ο Κέυνς από κάπου από ψηλά θα το έσκιζε το βιβλίο του «The General Theory of Employment, Interest and Money». Από επαναστάτες χωρίς αιτία, γίνατε φορομπήχτες χωρίς αιτία!
Κι όλα αυτά χωρίς λόγο.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη αστοχία, την μεγαλύτερη γκάφα από καταβολής οικονομικής πολιτικής. Μόνοι σας αυτοκτονήσατε πολιτικά κι ακόμα δεν το έχετε καταλάβει. Ακόμη δεν έχει βρεθεί ένας από σας να αναρωτηθεί:
Γιατί ρε παιδιά τους ρημάξαμε στους φόρους; Τι το θέλαμε το μαξιλάρι των 37 δισ; Πως ο Σαμαράς χωρίς μαξιλάρι δανείστηκε το Μάρτιο του 2014 με 4,9% κι εμείς με κοτζάμ μαξιλάρι πουπουλένιο δανειζόμαστε ακόμη και το Μάρτιο του 2019 με 3,9%;
Πέντε χρόνια και 37 δισ. μαξιλάρι για να πέσει το επιτόκιο 1%; Τι συνέβη και μόλις φάνηκε ότι χάνουμε τις εκλογές και έρχεται ο Μητσοτάκης έπεσαν τα επιτόκια στο 2% και μετά στο 1,5%; Μήπως κάναμε ανοησία;
Θα είχα μια ελπίδα να το προβληματιστείτε με όλα αυτά κύριες και κύριοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν δεν σας άκουγα όλες αυτές τις ώρες να μιλάτε για την οικονομία και να μην λέτε λέξη για το μεγαλύτερο πρόβλημα που μας κληροδοτήσατε.
Πως ξεκινά ο προϋπολογισμός του 2020; Με τη διαπίστωση του τεράστιου πραγματικού προβλήματος που έχει σήμερα η οικονομία, του τεράστιου ελλείμματος επενδύσεων. Παραδώσατε την Ελλάδα σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις τελευταία στην Ευρώπη και τέταρτη από το τέλος στον κόσμο. Το 2018 χειρότερο ποσοστό από πλευράς ύψους επενδύσεων είχαν μόνο η Γουινέα Μπισσάου, το Πουέρτο Ρίκο και τη Γουατεμάλα. Η χώρα εδώ και χρόνια χάνει κεφάλαιο. Το κεφάλαιο που επενδύεται είναι λιγότερο από αυτό που
αποσβένεται. Χωρίς κεφάλαιο, χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει ανάπτυξη. Δεν υπάρχει ανταγωνιστικότητα. Δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας. Δεν υπάρχει μέλλον.
Τι απαντούν γι’ αυτό οι βουλευτές του κόμματος που κυβέρνησε επί 4,5 χρόνια; Τίποτε.
Το μόνο που βρίσκουν να πουν είναι ότι η μείωση του φόρου επιχειρήσεων δεν κάνει αναδιανομή του εισοδήματος. Δεν καταλαβαίνουν, φοβάμαι, το στοιχειώδες. Ο φόρος επιχειρήσεων και μερισμάτων είναι το βασικό κίνητρο για επενδύσεις. Περιλαμβάνεται ως κρίσιμος παράγων σε κάθε επενδυτική απόφαση και η μείωση του δίνει άμεση χρηματοδότηση στις επενδύσεις. Η δική μας οικονομική πολιτική είναι κίνητρα, κύριες και κύριοι βουλευτές.
Γι’ αυτό και θα πετύχει. Γιατί ο μισός δημοσιονομικός χώρος που δημιουργήσαμε το 2020 έχει στόχο να φέρει επενδύσεις. Κι όταν η πολιτική ολοκληρωθεί θα κάνει την Ελλάδα μια από τις πιο ανταγωνιστικές φορολογικά οικονομίες σε ολόκληρο τον ΟΟΣΑ.
Πάω τώρα στο άλλο σας επιχείρημα. Την δήθεν μείωση του κοινωνικού κράτους. Για να δούμε λοιπόν τι προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2019 στην εισηγητική έκθεση για επιδόματα. Προϋπολογισμός ΟΠΕΚΑ συνολικές δαπάνες 3.203 εκατ. ευρώ. Το 2020 προβλέπει 3.439 εκατ. ευρώ. Τι προέβλεπε ο προϋπολογισμός των ασφαλιστικών ταμείων το 2019; Συνολικά έσοδα 42.755 εκατ. ευρώ. Τι προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2020; 43.994 εκατ. ευρώ. Πάνω από 1 δισ. επιπλέον, που πάει να πει περιλαμβάνονται και χρήματα περισσότερα από όσα αντιστοιχούν στην λεγόμενη 13η σύνταξη. Όσο για την Υγεία και την Παιδεία μόνοι σας είπατε ότι τα χρήματα είναι περισσότερα, απλώς δεν σας φαίνονται αρκετά. Ξεχνάτε όμως ότι τα χρήματα μόνο –σε ό,τι αφορά την παιδεία και την υγεία ιδιαίτερα- δεν λένε όλη την αλήθεια. Μετράει επίσης και η απόδοση των χρημάτων από πλευράς ποιότητας. Κι εκεί χρειάζεται νοικοκύρεμα -προπαντός στις προμήθειες των νοσοκομείων-, μέτρημα κι αξιολόγηση. Έτσι, ώστε η δουλειά των πολλών εξαιρετικών ανθρώπων που διαθέτουμε στους τομείς αυτούς να αποδίδει προς όφελος του απλού πολίτη και φορολογούμενου. Αυτό είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη κοινωνική πολιτική.
Έρχομαι τώρα στη συζήτηση για την μεσαία τάξη. Καταρχάς, αν ήμουν ΣΥΡΙΖΑ θα απέφευγα να χρησιμοποιώ έστω τον συγκεκριμένο όρο. Γιατί κάνετε αυτό που ο κύριος Τσακαλώτος με την βρετανική του παιδεία θα ονόμαζε «adding insult to injury». Σε απλά ελληνικά ταράξετε τη μεσαία τάξη στους φόρους και τώρα εμφανίζεστε ως όψιμοι υπερασπιστές της.
Αν τώρα θέλουμε πραγματικά να προσδιορίσουμε ποιος ανήκει στη μεσαία τάξη με οικονομικούς όρους, τότε η συζήτηση γίνεται πολύ πιο συνθέτη.
Γιατί τότε θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το διαθέσιμο εισόδημα (αυτό δηλαδή που προκύπτει μετά από φόρους κι εισφορές) και την καθαρή περιουσία, που προκύπτει αν αθροίσουμε την κινητή και ακίνητη περιουσία και αν αφαιρέσουμε στη συνέχεια τα δάνεια και τα φορολογικά κι ασφαλιστικά χρέη. Και να λάβουμε τέλος υπόψη και το βαθμό ρευστότητας του κάθε νοικοκυριού. Όλα αυτά δεν είναι γνωστά στην πολιτεία δυστυχώς, καθώς στην Ελλάδα υπάρχει σημαντική φοροδιαφυγή, πάρα πολλά μετρητά που κανένας δεν έχει καταγράψει και χρήματα στο εξωτερικό που δε γνωρίζουμε. Επίσης, μεγάλο κομμάτι της ακίνητης περιουσίας δεν καταγράφεται σωστά, ενώ και σε ό,τι αφορά τα δάνεια και τις υποχρεώσεις δεν έχει γίνει αντιστοίχιση με την ακίνητη και κινητή περιουσία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι στην πραγματικότητα η πολιτεία μόνο κατ’ εκτίμηση μπορεί να προσδιορίσει ποιοι πράγματι ανήκουν στην μεσαία τάξη και αυτή η εκτίμηση έχει πολύ μεγάλα περιθώρια σφάλματος.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι όλες οι δημόσιες πολιτικές στην Ελλάδα, φορολογικές ή επιδοματικές, εγγενώς εμπεριέχουν τεράστιες αδικίες. Για να το πω απλά. Αντιμετωπίζει σήμερα το κράτος ως πλούσιους, κατεστραμμένους ανθρώπους που τα χρέη τους είναι μεγαλύτερα από την περιουσία τους και δουλεύουν απάνθρωπα για να πληρώσουν τις δόσεις και ως φτωχούς, φοροφυγάδες που κρύβουν τα εισοδήματα και κρατάνε την περιουσία τους σε μετρητά και σε καταθέσεις στο εξωτερικό.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Πρώτον σε κάθε περίπτωση πρέπει να μειώσουμε τους φόρους και την φοροδιαφυγή για να αποκαλύψουμε ποιοι είναι πράγματι φτωχοί και ποιοι είναι πλούσιοι ή ανήκουν στην μεσαία τάξη.
Δεύτερον, πρέπει η πολιτεία να αποκτήσει πολύ καλύτερη εικόνα των οικονομικών των πολιτών, ώστε να μπορεί να εφαρμόζει δίκαια όλες τις δημόσιες πολιτικές. Αυτό ακριβώς κάνει ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός.
Μειώνουμε τους φόρους κατά 1 δισ. ευρώ και καλύπτουμε το ποσό αποκλειστικά από διεύρυνση της φορολογικής βάσης και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, μέσω των ηλεκτρονικών συναλλαγών.
Η μείωση των φόρων -όπως κι αν την ορίζουμε- ήδη αφορά την μεσαία τάξη.
Προπαντός με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ που κάναμε που καλύπτει όλες τις περιουσίες άνω των 60 χιλιάδων ευρώ. Δηλαδή ολόκληρη τη μεσαία τάξη.
Αλλά και με τη μείωση του φόρου εισοδήματος, τη μείωση του φόρου επιχειρήσεων και μερισμάτων, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για μισθωτούς και την απαλλαγή των ελεύθερων επαγγελματιών από το βραχνά της σύνδεσης εισοδημάτων με τις ασφαλιστικές εισφορές, που τους δήμευε το εισόδημα και τους έστελνε μαζικά στη φοροδιαφυγή. Όλα αυτά ήδη υπάρχουν στον παρόντα προϋπολογισμό. Στο σχεδιασμό μας στα επόμενα χρόνια
περιλαμβάνεται -όπως είχαμε δεσμευτεί προεκλογικά κι εμείς τηρούμε τις δεσμεύσεις μας- πρόσθετη μείωση του ΕΝΦΙΑ, κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος, νέες μεγάλες μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών των μισθωτών και ολοκλήρωση της μείωσης του φόρου επιχειρήσεων.
Οπότε, κύριες και κύριοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μην σπαταλάτε υποκριτικά δάκρια για τη μεσαία τάξη. Γιατί στην αίθουσα αυτή κάθε χρόνο θα μετανιώνετε για όσα έχετε πει τον προηγούμενο.
Το πιο σημαντικό όμως για την μεσαία τάξη, αλλά και για ολόκληρο τον ελληνικό λαό δεν είναι η φορολογική αναδιανομή. Είναι η ανάκαμψη της οικονομίας. Γιατί όλοι οι Έλληνες θα απολαύσουν καρπούς από την υψηλότερη ανάπτυξη και θα έχουν την ευκαιρία να ξανακτίσουν το εισόδημα και την περιουσία τους.
Εμείς οι Έλληνες έχουμε άλλωστε επιβιώσει ως έθνος, όχι επειδή μας χάριζε κάποιος επιδόματα, αλλά γιατί μετά από τις κρίσεις και τις καταστροφές, σηκωνόμαστε και πάλι όρθιοι με τις δικές μας δυνάμεις και ικανότητες. Αυτό ζητούν και σήμερα οι Έλληνες από την κυβέρνηση. Αυτή την ευκαιρία θα την προσφέρει σε όλους τους Έλληνες η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με σοβαρότητα, με ειλικρίνεια και με σκληρή δουλειά θα φέρουμε την ανάκαμψη της χώρας και την είσοδο σε μια καινούρια, καλύτερη εποχή.
