Ακολουθεί η Ομιλία του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Δημήτρη Παπαδημητρίου στην Ολομέλεια της Βουλής:
>>>•<<<
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Στο παρόν νομοσχέδιο το Υπουργείο Οικονομία και Ανάπτυξης φέρνει ρυθμίσεις που υλοποιούν την στρατηγική της Κυβέρνησης.
Άρθρα 100 – 111 αποσκοπούν στον εξορθολογισμό της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών μέσω της επικαιροποίησης και αναμόρφωσης του πλέγματος των κατακερματισμένων διατάξεων του ν. 2251/94, ο οποίος έχει υποστεί πολλές αποσπασματικές τροποποιήσεις τα τελευταία 23 χρόνια.
Άρθρα 112 – 118 αναβαθμίζουν και απλοποιούν το θεσμικό πλαίσιο που διέπει σήμερα την οργάνωση και τη λειτουργία των εμπορικών εκθέσεων, με τη θέσπιση ενός ενιαίου πλαισίου για την εύρυθμη λειτουργία τους.
Προτού αναφερθώ στην ουσία των διατάξεων, θα ήθελα να αναλύσω την διαδικασία κατάρτισής τους.
Η αφετηρία ήταν συστάσεις του ΟΟΣΑ σχετικά με την καταναλωτική νομοθεσία και τις εμπορικές εκθέσεις, που το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης ανέλαβε την πλήρη ιδιοκτησία των συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων, από την διαμόρφωση των συστάσεων μέχρι την υλοποίησή τους.
Συγκεκριμένα, η καταναλωτική νομοθεσία εξετάστηκε και κωδικοποιήθηκε συνολικά για πρώτη φορά, σε πλήρη αρμονία με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Η κωδικοποίηση θα ολοκληρωθεί με την έκδοση Υπουργικής Απόφασης αμέσως μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου.
Με αυτό το ευέλικτο εργαλείο θα είναι δυνατή η άμεση ενημέρωση όλων των ενδιαφερόμενων μερών, ιδίως σε περιπτώσεις μεταβολών που προκύπτουν από νέες ευρωπαϊκές Οδηγίες.
Θεμελιώδεις στόχοι είναι αφενός η διατήρηση υψηλού επιπέδου προστασίας για καταναλωτές και μικρές εγχώριες επιχειρήσεις, αφετέρου η μείωση του κόστους συμμόρφωσης για τις εμπορικές επιχειρήσεις.
Αυτό επιτυγχάνεται με τρεις βασικές παρεμβάσεις.
Πρώτον, εισαγωγή ενιαίου ορισμού των εννοιών του καταναλωτή και προμηθευτή.
Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο χαρακτηριζόταν από πλήθος ορισμών, ανάλογα με την κατηγορία συναλλαγών που ρυθμιζόταν κάθε φορά.
Το αποτέλεσμα ήταν η μείωση της ασφάλειας δικαίου, ιδίως για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και καταναλωτές οι οποίοι δεν έχουν την πολυτέλεια καθημερινής νομικής υποστήριξης.
Δεύτερον, επέκταση της προστασίας που παρέχουν οι διατάξεις περί γενικών όρων συναλλαγών στο σύνολο των πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στο πλαίσιο συναλλαγών τους με άλλες μεγαλύτερες ή με πιστωτικά ιδρύματα, συχνά συνάπτουν συμβάσεις οι οποίες κατά το μεγαλύτερο τμήμα τους περιέχουν προδιατυπωμένους όρους.
Αυτοί φυσικά υπαγορεύονται από το ισχυρότερο μέρος της συμβατικής σχέσης.
Με τις προτεινόμενες διατάξεις, η προστασία από καταχρηστικούς όρους σε τέτοιες περιπτώσεις καλύπτει πλέον και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, όπως αυτές ορίζονται σε επίπεδο Ε.Ε.
Με δεδομένο ότι αυτός ο ορισμός αναφέρεται σε επιχείρηση η οποία απασχολεί λιγότερους από 10 εργαζομένους και που ο κύκλος εργασιών ή το σύνολο του ετήσιου ισολογισμού δεν υπερβαίνει τα 2 εκατ. ευρώ, σχεδόν το σύνολο των εγχώριων μικρομεσαίων επιχειρήσεων αποκτά ένα ακόμα εργαλείο για την προστασία των συμφερόντων του.
Τρίτον, αποσαφήνιση κρίσιμων νομικών εννοιών.
Δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο πλέγμα προστασίας των καταναλωτών στις αγορές αγαθών για δύο έτη.
Αυτό περιλαμβάνει τόσο τις διατάξεις περί νόμιμης εγγύησης, για τη διατήρηση των βασικών ιδιοτήτων του προϊόντος επί μια διετία με ευθύνη του εμπόρου, όσο και την διασφάλιση, για πρώτη φορά, της υποστήριξης μετά την πώληση και της διαθεσιμότητας ανταλλακτικών για ίσο χρονικό διάστημα.
Με δεδομένη αυτή την ενίσχυση των δικαιωμάτων των καταναλωτών, η εμπορική εγγύηση, δηλαδή η επιπλέον κάλυψη που παρέχει ο έμπορος πέρα από την διετία, γίνεται προαιρετική, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή πρακτική.
Η υποχρεωτικότητα που ίσχυε ως τώρα είχε αποδειχθεί δυσεφάρμοστη και σε μεγάλο βαθμό συμβολική, καθώς δεν παρεχόταν πάντα από τους κατασκευαστές, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται αναίτια μικρομεσαίοι έμποροι.
Η ρύθμιση που προτείνεται δίνει έμφαση στην σωστή ενημέρωση του καταναλωτή για την εμπορική εγγύηση.
Αναφορικά με την οργάνωση και λειτουργία εμπορικών εκθέσεων (άρθρα 112 – 118) ορισμένες αυτονόητες συστάσεις του ΟΟΣΑ, οι οποίες υποδείκνυαν στρεβλώσεις και ανισότητες αδειοδότησης εκθεσιακών χώρων, έγιναν η αφορμή για μια συνολική αναθεώρηση της σχετικής νομοθεσίας, η οποία σήμερα είναι ελλιπής, ασαφής και κατακερματισμένη.
Οι προτεινόμενες διατάξεις αποσκοπούν στη δημιουργία προϋποθέσεων για την πλήρη αξιοποίηση των εμπορικών εκθέσεων ως μοχλού τοπικής ανάπτυξης, προσέλκυσης επενδυτών και εκθετών από το εξωτερικό και ανάδειξης της εγχώριας παραγωγής.
Σε αυτό το πλαίσιο κρίνεται αναγκαία η εισαγωγή ενιαίου πλαισίου αδειοδότησης, στην βάση σαφών κατηγοριών εκθεσιακών χώρων και δραστηριοτήτων.
Ταυτόχρονα, θεσπίζονται για πρώτη φορά οριζόντια κριτήρια ποιότητας που δεσμεύουν τους ιδιοκτήτες τέτοιων χώρων, ώστε να ενισχυθεί η εμπορική αξία και η αναγνωρισιμότητα της δραστηριότητας.
Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για τις προϋποθέσεις διοργάνωσης αντίστοιχων εκδηλώσεων μικρότερης κλίμακας και τοπικής εμβέλειας.
Τέλος, τίθενται οι βάσεις για τη δημιουργία μητρώου με στόχο την παρακολούθηση του κλάδου σύμφωνα με ποσοτικούς δείκτες και την αποτελεσματική χάραξη πολιτικής.
Συνολικά, πιστεύουμε ότι οι διατάξεις που προτείνονται θα συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία της αγοράς, στην άρση αδικαιολόγητων εμποδίων στον ανταγωνισμό και στη μείωση των διοικητικών βαρών, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σχετικά με το άρθρο 119 που τροποποιεί το άρθρο 68 του ν. 3528/2007, όπως αυτό ισχύει, εισάγεται για λόγους πραγματικούς καθώς, το Ταμείο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας (ΤΑΝΕΟ) αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά υποστελεχωμένο, δεν διαθέτει μόνιμο προσωπικό και η συνδρομή των αποσπασμένων υπαλλήλων λόγω εξειδικευμένου γνωστικού αντικειμένου και σχετικής εμπειρίας κρίνεται απαραίτητη για τη λειτουργία του.
Δεδομένης της μεταβατικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται το ΤΑΝΕΟ εν όψει της ίδρυσης της Αναπτυξιακής Τράπεζας, η εμπειρία, η τεχνογνωσία και η συνδρομή των υπηρετούντων υπαλλήλων σε ένα τόσο ειδικό αντικείμενο, όπως είναι αυτό του ΤΑΝΕΟ, είναι αναγκαία τόσο για την προστασία των συμφερόντων του Δημοσίου και των ήδη επενδυμένων κεφαλαίων του σε Επιχειρηματικές Συμμετοχές Κεφαλαίου όσο και για την ομαλή μετάβαση του φορέα στο νέο καθεστώς.
Όσον αφορά το άρθρο 120 τροποποιούμε τον νόμο 4412/2016 (Δημοσίων Συμβάσεων) σε εναρμόνιση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου που επιτρέπει την έκδοση Εγγυητικών Επιστολών και από ασφαλιστικές εταιρείες.
Άρθρο 121 αφορά τροποποίησεις του νόμου 4497/2017
– Για υπαίθριο εμπόριο : η διάταξη προέκυψε από θέματα που έθεσαν δήμοι και περιφέρειες. Δεν είχαν ανακύψει κατά την διαβούλευση, επομένως αντιμετωπίζονται τώρα.
– Επίσης, καταθέτουμε μεταβατική διάταξη με στόχο να διασφαλιστεί η συνέχεια του Συντονιστικού Κέντρου Αντιμετώπισης Παρεμπορίου (ΣΥΚΕΑΠ), με βάση τις νέες αρμοδιότητες που ασκεί.
Σας ευχαριστώ πολύ
