19 Μαΐου 2024

Ο κύριος Διοικητής, ο ΕΝΦΙΑ και το μνημόνιο του 1898!

Ο κύριος Διοικητής, ο ΕΝΦΙΑ και το μνημόνιο του 1898!

Ο κύριος Διοικητής, ο ΕΝΦΙΑ και το μνημόνιο του 1898! Ενδιαφέρον άρθρο του προέδρου της ΔΡΑΣΗΣ, κ. Θεόδ. Σκυλακάκη περί της προσπάθειας του Στουρνάρα, να απαλλαγεί η Τράπεζα της Ελλάδος στην οποία πλέον είναι Διοικητής, από τον ΕΝΦΙΑ.111214-1

Όπως έλεγε κι ο Όργουελ όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα υπόλοιπα…

Απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ θέλει ο κ. Στουρνάρας για την Τράπεζα της Ελλάδος!

Όπως αποκαλύφθηκε στον τύπο, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρας ζητά την απαλλαγή των 29 ακινήτων της Τράπεζας από τον ΕΝΦΙΑ, τον φόρο που ο ίδιος εμπνεύστηκε και εισηγήθηκε!

Ο κ. Στουρνάρας ζητά να απαλλαγεί η ΤτΕ από έναν φόρο που πληρώνουν όλες οι άλλες Ανώνυμες Εταιρίες, πολλές από τις οποίες οδηγήθηκαν σε πτώχευση, στέλνοντας χιλιάδες στην ανεργία, επειδή αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στο διαρκώς αυξανόμενο φορολογικό βάρος.

Πρόκειται για τον ίδιο φόρο που ο κ. Στουρνάρας θεωρεί «κοινωνικά δίκαιο», όταν τον πληρώνουν βεβαίως οι άλλοι. Πρόκειται για μια από τις πιο προκλητικές επιδείξεις της αντίληψης του συστήματος που κυβερνά για την κοινωνική δικαιοσύνη. Συστήματος έναντι του οποίου η Δράση είναι το μόνο κόμμα που έχει πετύχει μια ουσιαστική νίκη με την απόφαση που πέτυχε στο ΣτΕ με την οποία η κυβέρνηση υποχρεώνεται να αντικαταστήσει τις ληστρικές αντικειμενικές αξίες με τις πραγματικές.

Το πιο ανησυχητικό όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι την ώρα που η χώρα βίαια εισέρχεται σε περίοδο όπου κινδυνεύει με σοβαρό οικονομικό ατύχημα, με πιθανότερο πρώτο θύμα τον τραπεζικό χώρο, ο θεσμικά υπεύθυνος για την αποφυγή του αντί να ασχολείται με τα σοβαρά θέτει ως προτεραιότητα του την απαλλαγή της Τράπεζας της Ελλάδος από τον ΕΝΦΙΑ!

Τα όσα συμβαίνουν σήμερα με την προσπάθεια του Στουρνάρα να απαλλαγεί η Τράπεζα της Ελλάδος από τον ΕΝΦΙΑ, σχετίζονται με ένα αρκετά παλαιότερο ‘Μνημόνιο’.

Συγκεκριμένα, στις 26 Φεβρουαρίου 1898 με ελληνικό νόμο έγινε εγχώριος θεσμός η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, η «τρόικα» της εποχής που ακολούθησε το «επτωχεύσαμεν» και τον πόλεμο του 1897.

Η Ελλάδα εκχώρησε, τότε έναντι νέων δανείων, συγκεκριμένα έσοδα του κράτους (από δασμούς και μονοπώλια) και ανέλαβε συγκεκριμένες υποχρεώσεις.

Τριάντα χρόνια αργότερα για να λάβει πάλι νέο δάνειο, «εκτός αγορών» και υπό την επίβλεψη του διεθνούς παράγοντα, υπέγραψε ένα νέο «μνημόνιο» στη Γενεύη, με το οποίο έλαβε 9 εκατ. λίρες.

Το μνημόνιο εκείνο -πρωτόκολλο ονομάστηκε τότε-, έλαβε τον χαρακτήρα διεθνούς συμβάσεως, αφού η σύναψη του δανείου τέθηκε υπό την εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών (τον πρόδρομο του ΟΗΕ) και η υλοποίηση των όρων του τέθηκε υπό την Εποπτεία της Διεθνούς Οικονομικής Επιτροπής, την οποία εκπροσωπούσαν οι κυβερνήσεις της Αγγλίας, Γαλλίας και Ιταλίας.

Οι όροι του σχετικού δανείου θυμίζουν ανατριχιαστικά τα μνημόνια της σημερινής εποχής (για όσους τα έχουν διαβάσει) και περιλαμβάνουν π.χ. την αποστολή τριμηνιαίας αναφοράς για την εκτέλεση του ελληνικού προϋπολογισμού στο Συμβούλιο της Κοινωνίας των Εθνών, την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να μην δημιουργεί νέο βραχυχρόνιο χρέος πέραν ενός ορίου, τη δημιουργία νέου συστήματος παρακολούθησης του προϋπολογισμού κ.λπ..

Μέσα στους όρους του δανείου περιλαμβάνεται και η δημιουργία μιας νέας κεντρικής τράπεζας, της Τράπεζας της Ελλάδος και ως παράρτημα στη συμφωνία –σε άψογα αγγλικά της εποχής- περιλαμβάνεται και το καταστατικό της νέας τράπεζας, το οποίο θα διαχειριζόταν μέρος των πόρων του δανείου.

Στο καταστατικό εκείνο προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι η νέα Τράπεζα απαλλάσσεται «παντός φόρου ή τέλους», για να βεβαιωθούν οι ξένοι δανειστές ότι το ελληνικό κράτος δεν θα λαμβάνει εμμέσως χρηματοδότηση από την Τράπεζα (που θα ελάμβανε το δάνειο), επιβάλλοντας φορολογία επί του νομίσματος που θα εκδίδει.

Κάντε τώρα ένα άλμα 87 ετών. Ο νυν Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρας, που εμπνεύστηκε τον ΕΝΦΙΑ, αποκαλώντας τον «δίκαιο και αποτελεσματικό» (νόμο που επέβαλε επί εξωπραγματικών «αντικειμενικών» αξιών γης γεγονός που κρίθηκε παράνομο από τη δικαιοσύνη, κατόπιν επιτυχούς προσφυγής της Δράσης στο ΣτΕ), είχε νομοθετήσει ως υπουργός ότι «κάθε άλλη διάταξη, γενική ή ειδική, που αφορά απαλλαγές από φόρους ή τέλη, δεν εφαρμόζεται για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακίνητης Περιουσίας» και δεν είχε φροντίσει να απαλλάξει από αυτήν την υποχρέωση ρητώς την Τράπεζα της Ελλάδος.

Το υπουργείο των Οικονομικών επέβαλε λοιπόν ΕΝΦΙΑ και τώρα, ως Διοικητής πλέον, έσπευσε να υπερασπιστεί τα προνόμια της ΤτΕ ζητώντας απαλλαγή. Επικαλέστηκε το καταστατικό της όχι ως ειδικότερη διάταξη, αλλά γιατί αποτελεί παράρτημα διεθνούς σύμβασης, μια που κατά το Σύνταγμα «οι διεθνείς συμβάσεις… σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου». Ποια είναι η σύμβαση; …το πρωτόκολλο – «μνημόνιο», του 1927.

Τι μας λέει λοιπόν ο κύριος Διοικητής της ΤτΕ; Ότι τα όσα προβλέπονται στο «μνημόνιο» του 1927 ισχύουν και σήμερα. Δεν είμαι νομικός για να έχω γνώμη για την σχετική αντιπαράθεση αν και θα ήθελα κάποιος να μου λύσει την απορία αν τα όσα προβλέπονται στη σύμβαση ισχύουν και δεν μπορούν να καταργηθούν με νόμο, παρά το γεγονός ότι το αντικείμενο της σύμβασης έχει προ πολλού εκλείψει, αφού το σχετικό δάνειο έχει αποπληρωθεί και η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή έπαψε να υπάρχει με συμφωνία όλων των μερών το 1965 (με την Γαλλία τυπικά το 1978).

Η πολιτική σημασία όμως του περιστατικού είναι προφανής. Ο νέος Διοικητής της ΤτΕ σπεύδει να υπερασπιστεί το προνόμιο της Τράπεζας επικαλούμενος ως «λάτρης της νομιμότητας» ότι στην ουσία το μνημόνιο του 1927 ισχύει και σήμερα ως διεθνής υποχρέωση της χώρας. Για να έχει τη δυνατότητα να δαπανήσει η ΤτΕ μερικά επιπλέον εκατ. ευρώ, που θα μείωναν αλλιώς το φορολογικό βάρος κάποιων πολιτών.

Την ίδια ώρα όμως ως υπουργός παρέβη το νόμο εις βάρος εκατομμυρίων πολιτών –παρανομία που έχει πλέον κατοχυρωθεί με τη βούλα της δικαιοσύνης σε ανώτατο και τελεσίδικο βαθμό- αποσπώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ με φόρο σε περιουσία που δεν υπήρχε.

Για τον ίδιο ακριβώς φόρο δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θυμίζοντας την αθάνατη τη ρήση του Όργουελ ότι όλα τα «ζώα» είναι ίσα, αλλά μερικά (η προνομιούχος ΤτΕ) είναι περισσότερο ίσα από τα υπόλοιπα (απλοί πολίτες)…

>>>•<<<

Ίσως σας ενδιαφέρουν τα ακόλουθα άρθρα:
Τι δεν θα ακούσετε στις ειδήσεις
✎ Ευκαιρίες Επιδότησης προσεχώς
Ενισχύστε την απασχολησιμότητά σας!
Επιστημονική τεκμηρίωση ότι ο τύμβος Καστά έχει ‘πλούσιο’ περιεχόμενο

Θέλετε να γίνετε ανταγωνιστικότεροι επαγγελματικά;

Άλλα σημαντικά Νέα

Related posts