Ακολουθεί άρθρο του Υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Στέργιου Πιτσιόρλα στην εφημερίδα Νέα Σελίδα:
>>>•<<<
Αυτές οι ημέρες προσφέρονται για απολογισμό, αναστοχασμό και απόπειρες σχεδιασμού και προβλέψεων. Δράττομαι της ευκαιρίας να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις για την ακολουθητέα κυβερνητική στρατηγική εν όψει του κρίσιμου 2018.
Η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης εύχονται και επιδιώκουν το 2018 να είναι έτος εκλογών. Στόχος τους να αξιοποιήσουν τη συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια από τα εξοντωτικά προγράμματα διάσωσης και την παρατεταμένη λιτότητα. Ελπίζουν ότι μετά από τόσα χρόνια ύφεσης και λιτότητας κανείς δεν θυμάται πώς μπήκαμε σε αυτή την περιπέτεια και ποιος ευθύνεται και ότι τελικώς τα σπασμένα θα τα πληρώσει η σημερινή κυβέρνηση. Στρατηγική που φαντάζει νικηφόρα χωρίς πολλές απαιτήσεις. Στηρίζεται στην αρχή ότι τις εκλογές δεν τις κερδίζει η αντιπολίτευση αλλά τις χάνει η κυβέρνηση.
Μπορεί λοιπόν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να ακυρώσει αυτή τη στρατηγική της αντιπολίτευσης;
Κατά την άποψή μου, η κυβέρνηση και μπορεί να την ακυρώσει αλλά και να διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη στις εκλογές του 2019. Επιδιώκοντας αυτόν τον στόχο μπορεί κυρίως να διαμορφώσει στην πράξη μια νέα ταυτότητα της Αριστεράς ως εθνική ηγεμονική δύναμη. Αυτό προϋποθέτει σχεδιασμό κινήσεων που θα εντάσσεται σε συνεκτική στρατηγική αντίληψη τόσο για την πορεία της χώρας, όσο και για το ρόλο της Αριστεράς.
Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να είναι ο σχεδιασμός και ποια η στρατηγική αντίληψη;
1. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μετά από τρία χρόνια δύσκολης διαχείρισης έχει διαμορφώσει τις προϋποθέσεις ώστε το καλοκαίρι του 2018 το πρόγραμμα να ολοκληρωθεί και η χώρα να σταθεί πάλι στα πόδια της. Αυτή η τριετία είχε βεβαίως μεγάλο κόστος και έθεσε πολλά ερωτήματα σε σχέση με την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα το χειρότερο σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να μείνει στα μισά του δρόμου και να μην ολοκληρώσει την προσπάθεια. Αυτός είναι προφανώς ο στόχος της ΝΔ η οποία επιστρατεύει τα πάντα ώστε να προκαλέσει εκλογές πριν το καλοκαίρι. Αντιθέτως, η ολοκλήρωση του προγράμματος και η καθαρή έξοδος στις αγορές θα αποτελέσουν την πρώτη στρατηγική νίκη της κυβέρνησης.
Για να επιτευχθεί αυτή η στρατηγική νίκη που θα αλλάξει ριζικά το κλίμα πρέπει:
α) Να ολοκληρωθεί κανονικά η τρίτη αξιολόγηση μέσα στον Ιανουάριο
β) Να αποκρουστεί κάθε απόπειρα αποσταθεροποίησης του τραπεζικού συστήματος με όχημα τη μη-αντιμετώπιση του προβλήματος των κόκκινων δανείων
γ) Να υλοποιηθεί αποφασιστικά το συμφωνηθέν πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων
δ) Να δοθεί ισχυρή ώθηση στον τομέα των επενδύσεων με την έναρξη υλοποίησης του συμβολικού από κάθε άποψη, έργου του Ελληνικού
2. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Πρωθυπουργός ανατρέποντας όλες τις προβλέψεις άλλαξαν διεθνώς την εικόνα της χώρας. Η κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα ώστε να μετάσχει ενεργά στις διεργασίες για το «αύριο» της Ευρώπης. Η Ελλάδα με σωστή στρατηγική και συμμαχίες μπορεί να βρεθεί στον πυρήνα όσων θα προωθήσουν βήματα για την εμβάθυνση της ενοποίησης και την κάλυψη των κενών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Το κρίσιμο ζήτημα είναι κατά πόσον υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση χωρίς αστερίσκους να ανέβει κανείς στο άρμα της ενοποίησης και να εντάξει την εθνική στρατηγική σε μια κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική.
Η Αριστερά που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα ζητήματα τα έχει λυμένα. Για αυτό η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να διαμορφώσει ολοκληρωμένη πολιτική και να έχει ενεργό ρόλο. Η ομιλία του Πρωθυπουργού στην Πνύκα, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου Μακρόν, έθεσε σαφώς το πλαίσιο αυτής της πολιτικής. Και εάν η κυβέρνηση καταφέρει να βρίσκεται μέσα σε αυτούς που θα διαμορφώσουν τις αποφάσεις για την πορεία της Ευρώπης, τότε θα έχει επιτύχει μια δεύτερη στρατηγικής σημασίας νίκη.
3. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει όλες τις προϋποθέσεις να επιδιώξει μια τρίτη στρατηγική νίκη στο μέτωπο των λεγόμενων εθνικών θεμάτων, εξασφαλίζοντας ένα γεωστρατηγικό περιβάλλον που δεν θα υπονομεύει τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας αλλά αντιθέτως θα τις πολλαπλασιάζει. Αναφέρομαι στη διαμόρφωση κλίματος μη έντασης, διαλόγου και οικονομικής συνεργασίας με την Τουρκία, στην εμπέδωση της εικόνας ότι η Ελλάδα εργάζεται ειλικρινά για την επίλυση του Κυπριακού και στην προσπάθεια επίλυσης του «Σκοπιανού» με την αναζήτηση λύσης ως προς την ονομασία.
4. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δρομολογώντας την έξοδο από τα μνημόνια πρέπει να ανοίξει δύο μεγάλα ιδεολογικά μέτωπα που έχουν τεράστια σχέση με τη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη και θα χρωματίσουν τις επί μέρους προσπάθειες και πολιτικές. Το πρώτο αφορά στη μεταρρύθμιση του κράτους και το δεύτερο στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Αυτά τα δυο θέματα πρέπει να αναδειχθούν ως οι ύψιστες προτεραιότητες που θα δώσουν νόημα σε όλη την προσπάθεια.
α) Μιλώντας για μεταρρύθμιση του κράτους πρέπει να γίνει σαφές ότι αγγίζουμε τον πυρήνα του προβλήματος που σχετίζεται τόσο με τη χρεοκοπία της χώρας, όσο και με το πελατειακό σύστημα εξουσίας, τη διαπλοκή και τις ανισότητες. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να συνδεθεί με τις θεωρητικές του αφετηρίες, να φέρει στο προσκήνιο την κοινωνία των πολιτών που εκτοπίστηκε σε όλα τα στάδια από το κράτος, να εξασφαλίσει τον ζωτικό χώρο ώστε οι δυνάμεις της εργασίας και της παραγωγής να αποκτήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο, αφήνοντας στο κράτος τον ρόλο του ρυθμιστή και του οργανωτή της δίκαιης ανακατανομής του εθνικού προϊόντος.
β) Μιλώντας για την αντιμετώπιση της ανεργίας, οφείλουμε να ηγηθούμε μιας επανάστασης στην αλλαγή κουλτούρας σε όλα τα επίπεδα. Μια κουλτούρα που αντιλαμβάνεται ως εξασφάλιση μόνο την εργασία στο Δημόσιο δεν μπορεί να έχει σχέση με την Αριστερά, όπως και καμία αντίληψη που θέλει την εργασία υποβαθμισμένη και αποξενωμένη από τον στόχο της παραγωγής υψηλών αξιών. Μια μεγάλη εκστρατεία για την αντιμετώπιση της ανεργίας σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα εμφυσήσει την αντίληψη ότι η ανάπτυξη θα στηριχθεί πρωτίστως στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας και θα ζητήσει από αυτό να διεκδικήσει ρόλο πρωταγωνιστή στην παραγωγική διαδικασία, που αφορά την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αλλάξει την παράδοση που θέλει την Αριστερά σε ρόλο συνδικάτου απλώς να διεκδικεί αιτήματα. Πρέπει να περάσει την αντίληψη ότι οι δυνάμεις της εργασίας είναι αυτές που θα σχεδιάσουν το μέλλον της χώρας. Ότι έχουν και τη δική τους ευθύνη. Και βεβαίως να εξασφαλίσει σε αυτές τις δυνάμεις τον ρόλο του ισότιμου συνομιλητή στο τραπέζι του σχεδιασμού της ανάπτυξης.
Στο πλαίσιο ενός άρθρου, προφανώς μόνο νύξεις μπορούν να γίνουν και μένω σε αυτές. Θεωρώ όμως ότι με μια τέτοια στρατηγική ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί, όχι απλώς να διεκδικήσει με αξιώσεις τη νέα εκλογική νίκη, αλλά κυρίως να αναδιατάξει τον πολιτικό χάρτη της χώρας.
