Πρωταθλήτρια η χώρα μας στην παραοικονομία, παρουσιάζοντας το υψηλότερο ποσοστό ως προς το μέγεθος του ΑΕΠ της, όπως φαίνεται από το γράφημα.
Η χώρα μας, αριστερά – αριστερά, με κόκκινη μπάρα, παρουσιάζει παραοικονομία που προσεγγίζει το 40% του ΑΕΠ της.
Βεβαίως, κανείς θα παρατηρήσει ότι υψηλή παραοικονομία παρουσιάζουν οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όπως Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία. Πρέπει να κατανοήσει κανείς, ότι δεν είναι “κλέφτες” οι πολίτες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, ούτε έχουν την απατεωνιά στο αίμα τους, αλλά προφανώς κάτι άλλο συμβαίνει.
Και βεβαίως αυτό που συμβαίνει, αν θέλουμε να αντικρίσουμε την αλήθεια, είναι ότι κατά κανόνα, υψηλό μέγεθος παραοικονομίας παρουσιάζεται όπου υπάρχει υψηλή αλλά άδικη φορολογία, κάτι που συμβαίνει στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, και αυτό, δεν καταπολεμήθηκε στα χρόνια των μνημονίων που επιβλήθηκαν και εφαρμόστηκαν, σε αυτές τις χώρες.
Και ως άδικη φορολογία, πέραν του υψηλού μεγέθους της, τι εννοούμε; Μα προφανώς ότι επιβάλλεται – και πληρώνεται – από τους μη έχοντες και δεν πολυαγγίζονται, οι έχοντες.
Και άλλη μία παράμετρος της αλήθειας, αν θέλουμε να την αντικρίσουμε, είναι ότι πάλι κατά κανόνα, η πολύ υψηλή άδικη φορολογία, συνήθως πάει παράλληλα, με την διαφθορά, στο πολιτικοκοινωνικό σύστημα. Για παράδειγμα στην χώρα μας, είναι γνωστό τοις πάσι ότι το πολιτειακό σύστημα, είναι εδώ και κάμποσες δεκαετίες διεφθαρμένο, έχοντας αναπτύξει πελατειακές σχέσεις. Και προκειμένου να συντηρηθεί από την εκάστοτε πολιτική εξουσία, αυτό το διεφθαρμένο σύστημα που εξασφαλίζει την παραμονή της στην εξουσία (έστω με περιοδικές εναλλαγές), ενεργεί επιβάλλοντας υψηλή – και άδικη – φορολογία, διότι η διαφθορά, “τρέφεται” με χρήμα, και το χρήμα αντλείται από την φορολογία.
Διαβάστε σχετικά και ΕΔΩ.
Και το ότι κανείς λαός δεν έχει στο DNA του, την φοροαποφυγή, φαίνεται από το γεγονός ότι βρίσκουμε σχετικά υψηλά, δηλαδή με σχετικά υψηλή παραοικονομία, χώρες όπως η Φινλανδία, αλλά και Νορβηγία, Δανία και Σουηδία, χώρες που έχουν ιδιαίτερα υψηλή φορολογία, αλλά ωστόσο, οι φόροι είναι κατά βάση ανταποδοτικοί, δηλαδή η πολιτεία δίδει πολλές και υψηλής ποιότητας παροχές στους πολίτες της, αφετέρου είναι χώρες πλούσιες και σε ανάπτυξη, που συνεπάγεται ότι είναι ευκολότερο για τους πολίτες, να εηυπηρετήσουν την υψηλή φορολογία.
Όταν λοιπόν αυτές οι χώρες, που συνήθως αναφέρονται ως “υπόδειγμα”, παρουσιάζουν σχετικά υψηλό ποσοστό παραοικονομίας, είναι σαφές, ότι στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που οι πολίτες στενάζουν από υψηλή και άδικη φορολογία και υπό συνθήκες στασιμότητας ή ύφεσης, δεν είναι καθόλου παράλογο, να επιδιώκουν την δραστηριότητά τους στην σκιώδη οικονομία.
Αν δεν γίνουν κατανοητά τα αίτια που προκαλούν την υψηλή παραοικονομία, όλο θα την κυνηγούν από πλευράς πολιτείας, αλλά αποτέλεσμα δεν θα υπάρχει ουσιαστικό, αφού θα προσπαθούν να την “χτυπήσουν” στα συμπτώματα. Όμως όπως γνωρίζει κάθε εχέφρων άνθρωπος, μια νοσούσα κατάσταση δεν θεραπεύεται με το να πολεμάς τα συμπτώματα, αλλά με το να πολεμάς τα αίτια. Η παραοικονομία λοιπόν θα περιοριστεί σημαντικά μόνο όταν εκλείψουν τα αίτια, που στην περίπτωση της χώρας μας αλλά και άλλων χωρών, απλώς στην δική μας περίπτωση είναι περισσότερο έντονα τα φαινόμενα, είναι όπως αναφέραμε η υψηλή και άδικη φορολογία, μαζί με την διαφθορά του πολιτικοκοινωνικού συστήματος.
