Πώς μία πρώην σερβιτόρα “έχτισε” μία αυτοκρατορία 70 εστιατoρίων! Η καταπληκτική ιστορία μιας κοπέλας, που ξεκίνησε να έχει επιχειρηματική δραστηριότητα από 23 ετών και πως τα κατάφερε.
“Μερικές φορές συμβαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα σε μια κακή οικονομία” λέει η Dawn Lafreeda, CEO και Πρόεδρος της Den-Tex Central Inc. στο San Antonio. Καθώς η οικονομία εξακολούθησε να ‘χτυπάει’ τον τομέα εστίασης, η Lafreeda άνοιξε 10 εστιατόρια Denny’s τα τελευταία χρόνια. Έτσι, είναι ιδιοκτήτρια 70 εστιατορίων σε έξι πολιτείες των ΗΠΑ (Texas, Missouri, Kansas, Illinois, Arkansas, and Oklahoma).
“Είναι έντονη ανάπτυξη” παραδέχεται η Lafreeda, που ξεκίνησε την καριέρα της στα Denny’s όταν ήταν 16 χρονών στο Orange County, στην Καλιφόρνια και που αγόρασε το πρώτο της εστιατόριο μόλις 23 χρονών.
Όπως λέει η ίδια, αν και κάθε χρόνο λέει στον εαυτό της να μην είναι τόσο ‘επιθετική’ και να ασχοληθεί με τα υφιστάμενα εστιατόρια που έχει στην ιδιοκτησία της, ωστόσο κάθε χρόνο διαψεύδει τον εαυτό της, αφού τελικά επεκτείνεται.
Η φιλοδοξία της Lafreeda γεννήθηκε από τα δύσκολα παιδικά χρόνια. Αναφέρει χαρακτηριστικά: “Όταν ήμουν παιδί, είπα στον εαυτό μου ότι όταν μεγαλώσω θα αυτοαπασχοληθώ και θα έχω καλύτερη ζωή και πράγματα που ποτέ δεν είχα”.
Όταν ήταν 13 ετών, η σκληρά εργαζόμενη μητέρα της έγινε manager και μετά district manager για την αλυσίδα Denny’s. Όταν η Lafreeda έγινε 16, χρειάζονταν μια δουλειά για να αγοράσει αυτοκίνητο και έτσι ξεκίνησε ως σερβιτόρα στο Denny’s.
Συνέχισε να εργάζεται ασταμάτητα στο Denny’s, αλλά βρήκε και μια δεύτερη δουλειά σε μια εταιρία που πουλούσε λογιστικό λογισμικό. “Σε αυτή την εταιρία, έμαθα πολλά για τις επιχειρήσεις, την μισθοδοσία, λογιστική και τους κομπιούτερς. Αυτή η δουλειά μου έδωσε τις ικανότητες που χρειαζόμουν προκειμένου να ‘τρέξω’ την δική μου επιχείρηση” λέει η Lafreeda.
Στα πρώτα επιχειρηματικά της βήματα, η Lafreeda αντιμετώπισε πολιτισμικό σοκ, όταν απέκτησε εστιατόριο στην αγροτική περιοχή του Texas. Έπαιρνε τηλέφωνο στα κεντρικά της Denny’s κάθε εβδομάδα, ζητώντας τους να της πουλήσουν μια μονάδα επίσης, στο San Antonio, την κοντινότερη μεγάλη πόλη. “Νομίζω ότι τελικά ικανοποίησαν το αίτημά μου μόνο και μόνο για να σταματήσω να τους τηλεφωνώ” λέει. “Ποτέ μου δεν φοβήθηκα να ζητώ ότι επιθυμούσα”… Την πρώτη περίοδο, απέκτησε δεκατρία εστιατόρια και σήμερα έχει φτάσει τα 70.
Η Lafreeda αναγνωρίζει ότι για να έχει την επιτυχία που έχει, στηρίχτηκε και σε άλλους ανθρώπους, όπως τον Jim Orcutt, που της έμαθε πώς να δανείζεται χρήματα και επίσης πιστώνει το “καταπληκτική και ταλαντούχα” ομάδα της. “Ενώ είχα ένα όνειρο και όραμα, αυτοί είναι που καλύπτουν την απόσταση και το καθιστούν πραγματικότητα καθημερινά”, αναφέρει.
Βασικές επιτεύξεις:
Αγόρασε το πρώτο της εστιατόριο το 1984 με δανεικά αλλά με πολύ πίστη. Κατέστησε αυτή την αρχική επιχείρηση, σε μια διαπολιτειακή και με τζίρο πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, με 2.500 περίπου εργαζόμενους.
Μεγαλύτερο λάθος:
Χρόνια πριν, όπως αναφέρει, ήταν ατρόμητη και ‘πεινασμένη’ για επιτυχία. Πίστευε ότι μπορούσε να γυρίσει οποιοδήποτε εστιατόριο που ήταν ζημιογόνο, σε κερδοφόρο. Εξηγεί ότι ήταν νεαρή και δεν είχε κατανοήσει πλήρως τον δημογραφικό παράγοντα ή την οικονομία σε άλλες πολιτείες εκτός του Texas. Συνήθιζε να σκέφτεται ότι το Περισσότερο είναι το καλύτερο, γι’αυτό ορισμένες φορές αγόρασε εστιατόρια που θα έπε να είχε μελετήσει περισσότερο στις λεπτομέρειές τους.
Εξυπνότερο λάθος:
Τα λάθη που έκανα αγοράζοντας μερικά εστιατόρια την δίδαξαν πώς να επιβιώνει και να διαχειρίζεται άσχημες καταστάσεις. Την οδήγησε στην διεύρυνση της επέκτασής της ως μέσο επιβίωσης, το οποίο και την κατέστησε μία από τις μεγαλύτερες γυναίκες franchisees.
Πως περνάει μια τυπική μέρα;
Όταν τρέχεις μια επιχείρηση που λειτουργεί σε 24ωρη βάση, 365 μέρες το χρόνο, έρχεσαι αντιμέτωπη με συνεχή θέματα καθημερινά. Κάθε μέρα είναι μια διαφορετική περιπέτεια και υπάρχουν πολλαπλά πράγματα που συμβαίνουν παράλληλα – είτε πρόκειται για την σχεδίαση ενός νέου χώρου, είτε την διαπραγμάτευση ενός leasing, την προσπάθεια εύρεσης χρηματοδότησης, την αναδιάρθρωση ενός υφιστάμενου εστιατορίου ή και απλά παρακολουθώντας όλα όσα ‘τρέχουν’ στο δίκτυο των εστιατορίων. Ποτέ μια μέρα δεν είναι ίδια και ποτέ δεν είναι βαρετά. Όταν είμαι στην πόλη (έδρα) συναντιέμαι με τα υπόλοιπα στελέχη για να συζητήσουμε τα τρέχοντα θέματα που απασχολούν το δίκτυό μας.
Τι διαβάζετε;
Το “Success Principles” του Jack Canfield – για τέταρτη φορά.
Έχετε μια αγαπημένη ατάκα/συμβουλή;
• “Μπορείς να γίνεις οτιδήποτε θελήσεις να γίνεις, εάν μόνο έχεις έντονη πίστη σε αυτό και ενεργείς παράλληλα με την πίστη σου” (Napoleon Hill)
• “Είσαι ο μέσος όρος των πέντε ανθρώπων με τους οποίους δαπανάς περισσότερο χρόνο μαζί τους.” (Jim Rohn)
Καλύτερη συμβουλή που σου έχει δοθεί;
Όταν αγόρασα το πρώτο μου εστιατόριο, 23 ετών, ανησυχούσα μήπως αποτύχω και ήταν και 35 άνθρωποι που εξαρτούσαν την εργασία τους, από μένα. Η μητέρα μου τότε μου είπε “Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Να ξαναξεκινήσεις στα 26;” Με το που είπε αυτό, αμέσως αναθάρρησα και η ανησυχία εξαφανίστηκε.
Μέχρι σήμερα, όταν έρχομαι αντιμέτωπη με μια πρόκληση, ρωτάω πάλι τον εαυτό μου ” Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί;”. Πάντα, με κάνει να ξεπερνώ τα εμπόδια που αντιμετωπίζω.
>>>•<<<
Ίσως σας ενδιαφέρει και το ακόλουθο άρθρο:
