Στην Συρία εδώ και αρκετό καιρό, μαίνεται ένας παγκόσμιος πόλεμος, ευτυχώς μέχρι στιγμής, σε μικροκλίμακα. Στην Συρία πολεμούν: οι δυνάμεις του καθεστώτος του Άσσαντ, εναντίον όλων όσων θέλουν να το απομακρύνουν από την εξουσία. Αλλά όχι μόνο…
Το καθεστώς του Άσσαντ, θέλουν να απομακρύνουν από την εξουσία οι επαναστάτες, ο επονομαζόμενος ως επί το πλείστον Ελεύθερος Συριακός Στρατός.
Με την πλευρά του καθεστώτος του Άσσαντ, είναι και βρίσκονται στο πλάι του, ενεργά:
• Η Ρωσία, η οποία υποστηρίζει κυρίως με αεροπορικές επιδρομές κατά των εχθρών του καθεστώτος, όπως και με παροχή αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής κάλυψης. Η Ρωσία γιατί υποστηρίζει τον Άσσαντ; Διότι εδώ και χρόνια είναι πιστός της σύμμαχος και ενδεχόμενη απομάκρυνσή του από την εξουσία, θέτει και τους Ρώσους εκτός Συρίας, στην Συρία που οι Ρώσοι διατηρούν στρατιωτική ναυτική βάση, η οποία τους είναι πολύ χρήσιμη για την παρουσία τους στην Μεσόγειο, όπως επίσης για να διατηρεί παρουσία στον κρίσιμο χώρο της Μέσης Ανατολής, στον οποίο έχουν σχεδόν επικρατήσει οι ΗΠΑ. Ταυτόχρονα η Ρωσία, θέλει να καταπολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος, καθώς οι φανατικοί ισλαμιστές στρέφονται και κατά της Ρωσίας, όπως κατά των Ευρωπαίων και κατά των ΗΠΑ.
• Το Ιράν, που παρέχει στο καθεστώς Άσσαντ, όπλα, χρηματοδότηση και πιθανότατα και μάχιμα στρατεύματα. Το Ιράν υποστηρίζει τον Άσσαντ, διότι είναι της σέκτας των αλουιτών μουσουλμάνων και καθώς ο Άσσαντ, είναι ο πιο στενός τους σύμμαχος στην Μέση Ανατολή, και διευκολύνει το πέρασμα όπλων προς την Χεζμπολάχ στον Λίβανο, μέσω της Συρίας.
• Η λιβανέζικη Χεζμπολάχ, που υποστηρίζει το καθεστώς Άσσαντ, με χιλιάδες μαχητών της.
• Παραστρατιωτικές ομάδες μουσουλμάνων, που έχουν στρατολογηθεί με πρωτοβουλία του Ιράν, από περιοχές του Ιράκ, Αφγανιστάν και Υεμένης.
Από την άλλη πλευρά, τους επαναστάτες κατά του Άσσαντ, βασικά τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (που τουλάχιστον στο ξεκίνημά του, δημιουργήθηκε από στρατιωτικούς του καθεστώτος που ξεσηκώθηκαν εναντίον του), υποστηρίζει:
• Η Τουρκία, με όπλα, στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη.
• Αραβικά Εμιράτα, που παρέχουν χρήματα και όπλα.
• Οι ΗΠΑ, που παρέχουν όπλα, εκπαίδευση και στρατιωτική βοήθεια.
• Η Ιορδανία, που παρέχει εκπαίδευση και άλλες διευκολύνσεις.
Επίσης είναι οι φανατικοί ισλαμιστές του Ισλαμικού Κράτους (IS), οι οποίοι ήθελαν στην Συρία να δημιουργήσουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο και οι οποίοι ήθελαν την χώρα για δικό τους λογαριασμό και επομένως, μάχονταν βασικά κατά του καθεστώτος του Άσσαντ, αλλά και κατά όσων άλλων ήθελαν να αποκτήσουν τον έλεγχο, όπως τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό ή τους Κούρδους. Βεβαίως σήμερα, κατά τα όσα έχουν αναφέρει Αμερικανοί και Ρώσοι, το IS έχει δραστικά περιοριστεί, σε βαθμό που πλέον να θεωρείται ακίνδυνο.
Και ερχόμαστε στους Κούρδους, οι οποίοι ευρισκόμενοι κυρίως στα βόρεια της Συρίας, ανέφεραν ότι δεν ήταν ούτε με το μέρος του Άσσαντ, ούτε με το μέρος των αντιπάλων του Άσσαντ. Οι Κούρδοι όμως, μάχονταν με την υποστήριξη των αμερικανών, με τους φανατικούς ισλαμιστές του IS.
Όμως η Τουρκία που παρά την κατάρριψη ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους στην Βόρεια Συρία (στα τέλη του 2015), κατάφερε στην πορεία να φτιάξει τις σχέσεις με την Ρωσία, η Τουρκία λοιπόν είναι κατά του Άσσαντ (που υποστηρίζει η Ρωσία), κατά – ως επί το πλείστον – των φανατικών ισλαμιστών του IS, και βεβαίως κατά των Κούρδων που βασικά μάχονταν το IS . Πρόσφατη είναι η επιχείρηση που έκανε στην βόρειο Συρία, σε περιοχές που ελέγχονταν από τους Κούρδους, και η οποία έληξε, τουλάχιστον σύμφωνα με τα λεγόμενα της Άγκυρας, με την εξουδετέρωση της κύριας δύναμης των κούρδων μαχητών, τους οποίους η Τουρκία, τους θεωρεί τρομοκράτες · στην πραγματικότητα βέβαια, η Τουρκία αυτό που φοβόταν ήταν η δημιουργία ενός αυτόνομου ή ημι-αυτόνομου κουρδικού μορφώματος, στα νότια σύνορά της.
Επίσης μέρος στο παζλ της Συρίας λαμβάνουν:
• Η Γαλλία, η οποία είναι κατά του συριακού καθεστώτος και κατά του IS. Η Γαλλία έχει αναπτύξει καταδρομείς, και ορισμένες φορές έχει διεξάγει αεροπορικές επιδρομές.
• Η Αγγλία, η οποία έχει αναπτύξει δραστηριότητα με καταδρομικές δυνάμεις.
• Το Ισραήλ, το οποίο βασικά ενδιαφέρεται, να χτυπήσει την Χεζμπολάχ, οπότε έχει κατά διαστήματα χτυπήσει, πυραυλικά ή και με αεροσκάφη, σχετικούς στόχους.
Από όλα τα παραπάνω, με την πολυπλοκότητα των ‘ παικτών’ και μεταξύ των σχέσεων, γίνεται κατανοητό ότι δεν θέλει και πολύ, για να συμβεί κάτι, που ενδεχομένως μπορεί να οδηγήσει σε διεύρυνση του πολέμου μεταξύ των βασικών και ισχυρών ‘παικτών’…
Για παράδειγμα, η Ρωσία που όμως είπαμε υποστηρίζει μεταξύ άλλων, με αντιεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα το καθεστώς, και καθώς στις 7 Απριλίου, το καθεστώς Άσσαντ φέρεται ότι έκανε άλλη μια επίθεση με χημικά όπλα στην πόλη Γούτα, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται όπως λένε, να δώσουν άμεσα μια σκληρή απάντηση. Όμως οι Ρώσοι προειδοποίησαν ότι τυχόν πύραυλοι που θα εκτοξευτούν, θα καταρριφθούν και απείλησαν ότι θα πληγούν και τα σημεία εκτόξευσής τους. Θα πλήξουν λοιπόν οι Ρώσοι αμερικάνικα πλοία ή αεροσκάφη; Και πόσο αποτελεσματική είναι η ρώσικη αντιπυραυλική ασπίδα; Σε πυραυλική επιδρομή προ ολίγων ημερών από πλευράς Ισραήλ, κατά αεροδρομίου στην Συρία, και ενώ το Ισραήλ δεν έκανε καμία σχετική ανακοίνωση, ο Συριακός Στρατός ανέφερε ότι κατέστρεψε κάποιους πυραύλους, ωστόσο κάποιοι άλλοι βρήκαν στόχο, συνεπώς η αντιπυραυλική τους άμυνα (ρωσικής προέλευσης), δεν είναι και τόσο σπουδαία.
[edit 14/4/2018] Οι Αμερικάνοι μαζί με Άγγλους και Γάλλους, χτύπησαν με πυραύλους εντέλει διάφορες εγκαταστάσεις που ανέφεραν ότι σχετίζονται με την δυνατότητα του Άσσαντ να έχει και να χρησιμοποιεί χημικά όπλα. Τα χτυπήματα έγιναν με μαχητικά αεροσκάφη και από πλοία. Παρ’όλο που το χτύπημα είχε προαναγγελθεί και επομένως η πλευρά Άσσαντ, δηλαδή και οι Ρώσσοι, μπορούσαν να είναι σε πλήρη ετοιμότητα, η πυραυλική επίθεση έγινε και είχε αποτελεσματικότητα. Υπενθυμίζουμε σχετικά ότι οι Ρώσσοι πριν την επίθεση, είχαν προειδοποιήσει ή αν θέλετε απειλήσει, ότι οι πύραυλοι που θα στοχεύσουν την Συρία θα θα αναχαιτιστούν και επιπλέον, θα καταστραφούν και τα σημεία εκτόξευσης αυτών, δηλαδή τα αεροσκάφη ή πλοία που θα τους εκτόξευαν. Υπενθυμίζουμε επίσης ότι στην Συρία οι Ρώσσοι έχουν εγκατεστημένοι, και για την δική τους προστασία, τα πιο εξελιγμένα τους αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα. Εκ του αποτελέσματος (οι πύραυλοι βρήκαν τους στόχους τους) και κανένα αεροσκάφος των αμερικανών και συμμάχων τους ή πλοίο τους, δεν καταστράφηκε όπως είχαν προειδοποιήσει οι Ρώσσοι, συμπεραίνουμε ξανά, ότι οι δυνατότητες των αντιπυραυλικών συστημάτων των Ρώσσων, είναι κατά πολύ μικρότερες σε σχέση με τα όσα ισχυρίζονται οι ίδιοι. Βεβαίως, η πλευρά Άσσαντ και οι Ρώσσοι, ισχυρίζονται ότι το 1/3 των πυραύλων καταρρίφθηκαν, σε μια προσπάθεια να σώσουν το “πρόσωπό” τους. Και βεβαίως εμείς αναρωτιόμαστε, ποια θα ήταν η δυνατότητα αναχαίτισης των πυραύλων, εάν το χτύπημα δεν είχε προειδοποιηθεί έτσι ώστε να ήταν και σε ετοιμότητα. [end edit]
