Πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών, τεχνική συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων (ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΒ & ΣΕΤΕ) και στελεχών του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού και λοιπών συναρμόδιων Υπουργείων, αναφορικά με τον υπό διαβούλευση «Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Χρεών Επιχειρήσεων & Ελεύθερων Επαγγελματιών».
Αν και ακόμη δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα το σχετικό προσχέδιο, η συνάντηση επικεντρώθηκε στην ενημέρωση των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων για τα κύρια χαρακτηριστικά του προωθούμενου Μηχανισμού και την παράλληλη ανταλλαγή θέσεων και προτάσεων για τον εμπλουτισμό του υπό επεξεργασία κειμένου.
Κατέστη σαφές πως η φιλοσοφία του νέου μηχανισμού θα είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη του νόμου Δένδια, ενώ τονίστηκε πως η ισχύς του θα είναι συγκεκριμένης/περιορισμένης, αλλά μέχρι στιγμής αδιευκρίνιστης διάρκειας. Παράλληλα, υπήρξε η διαβεβαίωση πως η ρύθμιση των χρεών των επιχειρήσεων θα γίνει με βάση την υφιστάμενη εικόνα της επιχείρησης, ενώ τα κριτήρια επιλεξιμότητας, αν και ακόμη δεν έχουν οριστικοποιηθεί, αποσκοπούν στη διευκόλυνση της ένταξης όσο το δυνατόν περισσότερων ενδιαφερομένων που θα πληρούν όμως κάποια ελάχιστα προαπαιτούμενα. Τα αυτοματοποιημένα κριτήρια είναι μία επιλογή του επιχειρηματία, την οποία όμως μπορεί να παρακάμψει και να αποφασίσει να υποβάλλει ένα τεκμηριωμένο Business Plan, στο οποίο θα περιλαμβάνονται αρκετά ποιοτικά χαρακτηριστικά που καταδεικνύουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Στην ίδια λύση μπορεί να καταφύγει και όποιος επιτηδευματίας έχει υποβάλλει ηλεκτρονική αίτηση ένταξης στο μηχανισμό, η οποία όμως απορρίπτεται από το αρχικό «φιλτράρισμα» των αυτοματοποιημένων κριτηρίων. Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημανθεί το γεγονός πως παρά την πρόθεση των ιθυνόντων για όσο το δυνατόν μαζικότερη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων επιχειρηματιών και δη των μικρομεσαίων, οι τελικές αποφάσεις και εγκρίσεις αναμένεται να ληφθούν από τους Θεσμούς. Οι σημαντικές παράμετροι του υπό διαμόρφωση Μηχανισμού είναι οι εξής:
➢ Στόχος του επικείμενου νομοσχεδίου είναι η διαμόρφωση ελαστικών κριτηρίων επιλεξιμότητας της επιχείρησης, έτσι ώστε να μην απαιτηθεί η σύνταξη και η υποβολή Business Plan, το οποίο σε κάθε περίπτωση θα αποτελέσει ένα επιπρόσθετο κόστος για τον επιτηδευματία.
➢ Τα κριτήρια επιλεξιμότητας θα διαφοροποιούνται αναλόγως του τζίρου και των χρεών της επιχείρησης (ατομικές επιχειρήσεις, τήρηση απλογραφικών & διπλογραφικών βιβλίων).
➢ Ο οριζόμενος διαμεσολαβητής θα έχει καθήκοντα συντονισμού των μερών (πιστωτών και οφειλέτη).
➢ Η δικαστική επικύρωση της συμφωνίας μεταξύ των πιστωτών της επιχείρησης, συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.
➢ Τα επικρατέστερα κριτήρια επιλεξιμότητας θα περιλαμβάνουν κατά κύριο λόγο μεταβλητές/δείκτες που θα έχουν συνάφεια με την κερδοφορία της επιχείρησης (κέρδη EBITDA), την αναλογία των συνολικών υποχρεώσεων προς τον τζίρο της επιχείρησης, την καθαρή θέση της, το συσχετισμό των μεικτών κερδών με τον τζίρο.
➢ Ο προσδιορισμός των συνολικών χρεών θα γίνεται από τον επιχειρηματία, ενώ θα μπορεί να μην προβαίνει στη ρύθμιση μέρους αυτών σε περίπτωση που δεν το επιθυμεί.
➢ Από τη στιγμή που ο επιτηδευματίας θα υποβάλλει αίτηση υπαγωγής στο Μηχανισμό, καταργείται αυτόματα οποιοδήποτε τραπεζικό απόρρητο και πραγματοποιούνται εξονυχιστικοί έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
➢ Δεν μπορούν να ενταχθούν στο Μηχανισμό όσοι επιχειρηματίες έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για φοροδιαφυγή (απόκρυψη εισοδημάτων), εξαιρουμένων όμως εκείνων που ενώ έχουν δηλώσει τα εισοδήματά τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
➢ Μεταξύ των διαθέσιμων λύσεων περιλαμβάνεται η επιμήκυνση της αποπληρωμής οφειλών και το «πάγωμά» τους, ενώ το «κούρεμα» της οφειλής αποτελεί ύστατη λύση.
➢ Οφειλές προς το Δημόσιο, όπως εκείνες του ΦΠΑ και ΦΜΥ (παρακρατούμενοι φόροι), αν και υπόκεινται σε ρύθμιση δεν προβλέπεται το «κούρεμά» τους.
➢ Σε περίπτωση κακόπιστου πιστωτή, ο οποίος έχει ωφέλεια από τη ρευστοποίηση της περιουσίας του υπόχρεου, το εργαλείο του Εξωδικαστικού Μηχανισμού δεν μπορεί να προσφέρει λύση.
➢ Για τις μεγάλες επιχειρήσεις θα ορίζεται ανεξάρτητος εκτιμητής.
Μεταξύ Υπουργείου και κοινωνικών εταίρων συμφωνήθηκε ένας δεύτερος κύκλος διαβουλεύσεων, αφού προηγηθεί συνάντηση και έγκριση των εισηγήσεων από τους Θεσμούς. Περαιτέρω, τα στελέχη των συναρμόδιων Υπουργείων ζήτησαν από τους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων την υποβολή προτάσεων για τη διαμόρφωση κριτηρίων και οικονομικών δεικτών βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, που θα ανταποκρίνονται στις υφιστάμενες συνθήκες της Αγοράς. Οι κυριότερες παρατηρήσεις/απόψεις που τέθηκαν από πλευράς ΕΣΕΕ, εξειδικεύονται ως εξής:
1. Η σύσταση του επικείμενου Μηχανισμού αποτελούσε πάγιο αίτημα της ΕΣΕΕ, προκειμένου να δοθεί μία λύση στο χρόνιο πρόβλημα των πάσης φύσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων.
2. Προτείνεται η θέσπιση ημιαυματοποιημένων κριτηρίων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα οποία θα είναι περισσότερο ευέλικτα, αξιολογώντας ταυτόχρονα τα ποιοτικά στοιχεία/μεταβλητες της επιχείρησης και τις προοπτικές ανάπτυξής της.
3. Για την όσο το δυνατόν μαζικότερη συμμετοχή των επιχειρήσεων στο νέο Μηχανισμό, θα πρέπει η ισχύς του νέου Νόμου να έχει διευρυμένη διάρκεια (τουλάχιστον 1 έτους).
4. Θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα ρύθμισης εκείνων των οφειλών που δημιουργήθηκαν από το 2009 και μετά, στη διάρκεια δηλαδή της οικονομικής κρίσης.
5. Έμφαση θα πρέπει να δοθεί στη διευκόλυνση των υπερχρεωμένων πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι ιδιοκτήτες των οποίων επιθυμούν το τερματισμό της λειτουργίας τους κυρίως λόγω συνταξιοδότησης.
6. Πρόβλεψη θέσπισης 2ης ευκαιρίας για νέους επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν κληρονομήσει χρέη ή έχουν οριστεί ως εγγυητές δανείων.
7. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα πάσης φύσεως τρέχοντα κόστη της επιχείρησης (μεταφορικό, φορολογικό κ.α.) και οι πραγματικές συνθήκες της Αγοράς.
8. Η διαμόρφωση του κριτηρίου βιωσιμότητας αποτελεί μία δύσκολη και συνάμα κομβικής σημασίας παράμετρο, με απαραίτητη την κατηγοριοποίηση των επιχειρήσεων αλλά και των κριτηρίων με βάση τον κλάδο δραστηριοποίησης.
9. Η εξειδίκευση των κλάδων οικονομικής δραστηριότητας των επιχειρήσεων και των αντίστοιχων κριτηρίων επιλεξιμότητας, θα πρέπει να έχει έναν ευρύτερο χαρακτήρα και να μην εξειδικεύεται/αναλύεται σε μεγάλο βαθμό.
10. Σε περίπτωση μη επιλεξιμότητας της επιχείρησης με βάση τα αυτοματοποιημένα κριτήρια, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα σε εκείνον που μεταβιβάζεται η επιχείρηση να συντάσσει και να υποβάλλει “Business Plan”.
Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης δήλωσε:
“Ο χειρότερος συμβιβασμός είναι η καλύτερη δικαστική απόφαση για τους ανθρώπους της αγοράς. Όπου ο επιχειρηματίας επιλέξει τον δρόμο του εξωδικαστικού συμβιβασμού, θα ακολουθείται η διαδικασία που θα νομοθετηθεί μέσα στις επόμενες ημέρες. Με τον τρόπο αυτόν θα γίνεται συνολική ρύθμιση των οφειλών προς Δημόσιο, Ταμεία, ιδιώτες και τράπεζες. Το χρονικό περιθώριο για κατάληξη των διαπραγματεύσεων θα είναι δύο ή τρεις μήνες, ανάλογα με το μέγεθος του οφειλέτη. Προϋπόθεση για υπαγωγή στη διαδικασία είναι η επιχείρηση να κριθεί βιώσιμη, κάτι που στην περίπτωση των μεγάλων εταιρειών θα εξετάζεται από ανεξάρτητο εκτιμητή. Σε διαφορετική περίπτωση, θα δρομολογείται εκκαθάριση. Αυτό θα ισχύσει για σχήματα με αρνητικά ίδια κεφάλαια, με αδιάφορους μετόχους, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε κλάδους κορεσμένους, χωρίς προοπτικές ανάκαμψης. Εάν η υπόθεση φτάσει στο σημείο της διαπραγμάτευσης, η διοίκηση της υπό αναδιάρθρωση επιχείρησης θα πρέπει να υποβάλει συγκεκριμένο σχέδιο. Θα ακολουθούν συζητήσεις με τους πιστωτές και εφόσον υπάρξει συμφωνία, τουλάχιστον του 60% αυτών στη λύση που θα προκριθεί, θα τίθεται άμεσα σε εφαρμογή. Ας ελπίσουμε ότι ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης θα μπορέσει να σώσει τις επιχειρήσεις που επιβίωσαν εντός κρίσης…“
