Julius Baer: Αύξηση του πλούτου στην Ευρώπη, σημαντική μείωση στην Ελλάδα. Στην μελέτη που διεξάγει για τον πλούτο, η ελβετική τράπεζα Julius Baer, διαπιστώνει σημαντική αύξηση του ιδιωτικού πλούτου στην Ευρώπη, αλλά δυστυχώς, η χώρα μας παρουσιάζει την ακριβώς αντίθετη εικόνα, ευρισκομένη στον πάτο.
Αναλυτικότερα, όπως αναφέρει ο ελβετικός οίκος στην Μελέτη του, το 2013 ο πλούτος στην Ευρώπη υπερέβη την προ κρίσεως κορυφή του, φτάνοντας σε νέα ιστορικά υψηλά, των €56 τρισ., σημειώνοντας αύξηση 1,7% από την προηγούμενη χρονιά.
Ωστόσο, η εξέλιξη του πλούτου μεταξύ των κρατών από την χρηματοοικονομική κρίση του 2007 διαφοροποιήθηκε σημαντικά, με την κυριαρχία της Ελβετίας και Γερμανίας που πρόσθεσαν € 1 τρισ. και € 2 τρισ. καθαρά σε πλούτο ως προς τα προ κρίσεως υψηλά τους, ενώ στον αντίποδα, η μεγαλύτερη υποχώρηση σημειώθηκε στην Ισπανία με κάμψη 28%, ακολουθούμενη από την Ελλάδα με μείωση 23%, που ισοδυναμεί με μείωση του ιδιωτικού πλούτου κατά € 1,4 τρισ. και € 169 δισ. αντίστοιχα, σε απόλυτα χρηματικά μεγέθη.
Η Μελέτη διαπιστώνει ότι πάνω από τα δύο τρίτα του πλούτου της Ευρώπης, εντοπίζεται στα μεγάλα κράτη της κυρίως Ευρώπης, ήτοι της Γερμανίας, Ηνωμένου Βασιλείου, Γαλλίας και Ιταλίας.
Η κυρίως Ευρώπη, έχει επίσης τον μεγαλύτερο αριθμό πλουσίων νοικοκυριών με την Γερμανία να προηγείται με 1,4 εκατομμύρια εκατομμυριούχα (σε €) νοικοκυριά, και να έπονται η Γαλλία με 1,3 εκατομμύρια, η Ιταλία με 818.000 και το Ηνωμένο Βασίλειο με 796.000.
Ωστόσο η εικόνα αλλάζει εάν ιδωθεί ως μέσος πλούτος ανά ενήλικο άτομο, μεταξύ των κρατών της Ευρώπης. Οι μικρότερες χώρες όπως το Λουξεμβούργο και η Ελβετία επιτυγχάνουν το υψηλότερο δείκτη πλούτου ανά ενήλικα με € 432.200 και €394.600 ανά ενήλικα, αντίστοιχα. Τα επίπεδα αυτά είναι σημαντικά υψηλότερα από τον μέσο ευρωπαϊκό δείκτη πλούτου ανά ενήλικα, που διαμορφώνεται σε €167.100, ενώ οι φτωχότερες επιδόσεις σημειώνονται στην Ισπανία που ο μέσος πλούτος ανά ενήλικα υπολογίζεται σε €92.300 και στην Ελλάδα με €58.900.
Η κατανομή του πλούτου στην Ευρώπη παραμένει σημαντικά διαφοροποιημένος και υπολογίζεται ότι το πλουσιότερο 10% των ευρωπαϊκών νοικοκυριών κατέχει περισσότερο από το μισό πλούτο ολόκληρης της ηπείρου, ενώ το 50% των νοικοκυριών της Ευρώπης, ξεκινώντας από τον χαμηλότερο πλούτο και πηγαίνοντας προς τα πάνω, κατέχει λιγότερο από το 10% του συνολικού πλούτου της Ευρώπης.
Η συγκέντρωση του πλούτου ήταν υψηλότερη στην Αυστρία και Γερμανία (40% και 35% oτου συνολικού ιδιωτικού πλούτου κατέχεται μόνο από το πλουσιότερο 1%) ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα και η Ολλανδία έχουν την χαμηλότερη συγκέντρωση, καθώς ποσοστό 15% ή χαμηλότερο του συνολικού ιδιωτικού πλούτου, κατέχεται από το πλουσιότερο 1%.
Εδώ εμείς (Tax Coach), έχουμε να σημειώσουμε ότι όσον αφορά στη χώρα μας, πιθανολογούμε ότι μάλλον κάτι τέτοιο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, λόγω του μεγάλου μεγέθους της παραοικονομίας συγκριτικά με άλλα ευρωπαϊκά κράτη και συνεπώς το πλουσιότερο 1% στην Ελλάδα, πρέπει να έχει κρυφά όμως (λόγω παραοικονομίας, λόγω ‘μαύρης’ οικονομίας) μεγαλύτερο ποσοστό από 15%, ίσως και από 20% του συνολικού πλούτου, παραγόμενου από ‘λευκή’ και ‘μαύρη’ οικονομία. Και αυτό το στηρίζουμε στην λογική παρατήρηση που προφανώς ο καθένας έχει διαπιστώσει, ότι στη χώρα μας, κατά την μνημονιακή περίοδο, η μεσαία και χαμηλή τάξη, φτώχεινε σημαντικά (διαβάστε εδώ σχετικά) με τα άδικα οριζόντια μέτρα προσαρμογής, όταν οι υψηλές εισοδηματικά τάξεις, δεν επλήγησαν ιδιαιτέρως.
Τα μακροπρόθεσμα δεδομένα που καταγράφει η Julius Baer, υποδεικνύουν ότι η συγκέντρωση του πλούτου στην Ευρώπη είναι ξανά σε αυξητική τάση, αφού μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πλούτου καταστράφηκε στην διάρκεια του 20ου αιώνα με τους δύο παγκόσμιους πολέμους και κατά την διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης των τελών της δεκαετίας του ’30.
>>>•<<<
Ίσως σας ενδιαφέρει και το ακόλουθο άρθρο:
✎ Μας παίρνουν τις καταθέσεις!
