Τι ήθελε άραγε ο Steve Jobs να μας πει μ’ αυτό το motto που έχει μείνει στην «ιστορία»;
Θα κάνω μία προσπάθεια να ερμηνεύσω προσεγγιστικά την τόσο γνωστή πια σε πάρα πολλούς ανά τον κόσμο προτροπή του βασιζόμενη στο δικό μου background, ενώνοντας τα δικά μου dots και στο τι ίσως θέλω εγώ να πιστεύω για τη ζωή και πώς πρέπει να την αντιμετωπίζουμε σε όλες τις εκφάνσεις της.
Η πολυπλοκότητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ζωής στον πλανήτη Γη. Είτε πρόκειται για φυσικά φαινόμενα είτε για «τεχνητά» φαινόμενα όπως είναι η επιχειρηματικότητα, που ουσιαστικά είναι και αυτή φυσικό φαινόμενο. Πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις.
Η Νευτώνεια και Ευκλείδεια εκπαίδευσή μας είναι πολύ απλουστευτική. «Διασπά» όλα τα πολύπλοκα φαινόμενα στα πιο «απλά» τους μέρη και στη συνέχεια προσπαθεί να τα περιγράψει με έναν ολοκληρωμένο, αντικειμενικό και αιτιοκρατικό τρόπο. Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Τα πολύπλοκα συστήματα δεν μπορούν να «διασπαστούν» διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο χάνουν τις αρχικές τους ιδιότητες οι οποίες προκύπτουν από την αλληλεξάρτηση των μερών τους.
Αυτό το motto, “Stay Hungry Stay Foolish” πολλοί για να το ερμηνεύσουν το διασπούν σε δύο μέρη και στη συνέχεια εξηγούν υποτίθεται αντικειμενικά τι σημαίνει το κάθε μέρος.
Ας το κάνουμε και εμείς λοιπόν (λίγο απλουστευμένα για δώσουμε έμφαση!):
Stay Hungry: Μείνετε πεινασμένοι! Φάτε τόσο ώστε να μην χορτάσετε!
Stay Foolish: Μείνετε ανόητοι, βλακώδεις, απερίσκεπτοι!
Βλέπετε; Τόσο απλά είναι τα πράγματα ακολουθώντας την «κλασική» επιστημονική προσέγγιση ☺
Είναι όμως δυνατόν ο Steve Jobs να μιλούσε έτσι σε όλους εμάς; Δεν το νομίζω!
Αυτό το motto του αποτελεί ένα «σύστημα» από λέξεις οι οποίες εκφράζουν κάποια πιστεύω του. Και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα ενιαίο, αδιαίρετο σύνολο αρχών και πεποιθήσεων που όταν αυτές αλληλεπιδρούν προκύπτει ένα αποτέλεσμα το οποίο δεν μπορεί να ελεγχθεί πάντα, ούτε φυσικά να προβλεφθεί. Γιατί στον κάθε άνθρωπο λειτουργεί διαφορετικά!
Πάμε τώρα να ερμηνεύσουμε αυτό το motto ως ένα σύνολο. Ας το αντιμετωπίσουμε με βάση τις αρχές της αυτοοργανούμενης κρισιμότητας.
Τι σχέση μπορεί να έχει η «πείνα» με τη «χαζομάρα»/ «βλακεία»;
Και ας μην ξεχνάμε ότι ο Steve Jobs ήταν λάτρης των μεταφορών.
Ο Jobs μας προτρέπει να είμαστε ανικανοποίητοι, να μην ικανοποιούμαστε με την πεπατημένη, με τα best practices. Να κυνηγούμε το άγνωστο, το καινούριο, ουσιαστικά την ίδια τη ζωή. Να μην φοβόμαστε, να τολμάμε, να ρισκάρουμε. Να μην αρκούμαστε σ’ αυτό που έχουμε ήδη πετύχει και να μην ακολουθούμε στη συνέχεια την ίδια «πετυχημένη» συνταγή για όλη μας τη ζωή! Όμως όλα αυτά για να μπορέσουμε να τα εφαρμόσουμε δεν γίνεται να λειτουργούμε με κέντρο το νου μας. Πρέπει να λειτουργούμε σαν να μην ξέρουμε τίποτα. Η pure γνώση είναι νεκρή. Ο εγωισμός του «πολύξερου» και του «γνώστη» είναι επικίνδυνος. Πρέπει να λειτουργήσουμε από καρδιάς!
Μας έχουν εκπαιδεύσει να θεωρούμε χαζούς/βλάκες αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν το μυαλό τους με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο ή/και αυτούς που έχουν χαμηλό IQ. Μας έχουν εκπαιδεύσει να θεωρούμε την τέχνη μη επιστήμη. Τα κουτάκια είναι το παν, η λογική πρέπει να έρχεται πάντα πρώτη.
Όμως η κβαντική φυσική μας λέει άλλα! Η σύγχρονη πλέον επιστήμη αποδεικνύει ότι οι πιο σωστές αποφάσεις παίρνονται με τη διαίσθηση και όχι με το νου (ο νους έρχεται δεύτερος, δεν εξαφανίζεται. Έχει κι αυτός το ρόλο του). Οι άνθρωποι οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας (θετικό εννοώ!), μετά από προσεκτική μελέτη, αποδεικνύεται ότι στηρίχθηκαν στην καρδιά τους, στο «πάθος» τους, στη διαίσθησή τους, στο όραμά τους… «I have a dream!» Martin Luther King
Έτσι λοιπόν ο Jobs μας λέει πολύ απλά «παίξτε το ανόητοι». Μην σας νοιάζει το IQ σας. Ξεχάστε την επικάλυψη της λογικής και επικεντρωθείτε σ’ αυτό που αγαπάτε, σ’ αυτό που σας παθιάζει. Το οποίο φυσικά μπορεί να αλλάζει μέσα στο γραμμικό χρόνο. Ο «χορτασμένος» νιώθει ικανοποίηση και δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι!
Το αποτέλεσμα του «συστήματος» αυτού του motto είναι ένας συνδυασμός του «ανικανοποίητου» με τη δράση από καρδιάς. Και είναι το μόνο που μπορεί να οδηγήσει σε δρόμους δημιουργικότητας. Σε δρόμους καθαρής έκφρασης αυτού που έχουμε μέσα μας και το οποίο συνεχώς εξελίσσεται τις περισσότερες φορές απρόσμενα. Σε δρόμους όπου «αυτόματα» (αυτοοργανούμενη κρισιμότητα για ακόμη μία φορά) προκύπτουν οι νέες ιδέες, προκύπτει η καινοτομία, προκύπτει η δράση και όχι η δραστηριότητα (υπάρχει διαφορά μεταξύ δράσης & δραστηριότητας)!
Φυσικά αυτή είναι η δική μου «εξήγηση». Η δική μου προσέγγιση με βάση το background μου. Η αυτοοργανούμενη κρισιμότητα δίνει όμως το «δικαίωμα» και για άλλες προσεγγίσεις. Δεν είναι απόλυτη! Γι’ αυτό λοιπόν σας προτρέπω να δώστε και εσείς τη δική σας ερμηνεία σ’ αυτό το motto. Ίσως σας βοηθήσει να βρείτε αυτό που αγαπάτε, να κάνετε τις αλλαγές που θέλετε στη ζωή σας και έτσι να νιώσετε την πληρότητα σε πολλαπλά επίπεδα! Και νομίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο στις «περίεργες» εποχές που ζούμε!
Δήμητρα Ζερβάκη
Πηγή: epixeiro.gr
