Αυξητική και στο οκτάμηνο η πορεία των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο: Αύξηση στα €15,88 δισ. σημείωσαν τον Αύγουστο, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, οι οποίες δημιουργήθηκαν από το 2013 και μετά, συνεχίζοντας την αυξητική πορεία τους.
Και αυτό, παρά το γεγονός, ότι η πληρωμή του ΕΝΦΙΑ που αρχικά ήταν να γίνει τον Αύγουστο, μετατέθηκε κατά ένα μήνα. Κατανοεί δηλαδή κανείς, ότι στη συνέχεια η πορεία μπορεί να είναι χειρότερη, όχι όμως καλύτερη.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός, ότι το πλήθος των οφειλετών με οφειλές που ‘γεννήθηκαν’ από την αρχή του 2013, δηλαδή στο τελευταίο διάστημα (ή 80% της χρονοδιάρκειας μιας διετίας, ήτοι πάνω από ενάμισι χρόνο), διαμορφώθηκε σε 2.451.909 φορολογούμενους. Γιατί είναι σημαντικό αυτό;
Διότι δείχνει ότι επί του συνόλου των φορολογουμένων φυσικών προσώπων στην Ελλάδα, ένα ποσοστό 33% ή χονδρικά, ένας στους τρεις, έχει ληξιπρόθεσμα χρέη στο Δημόσιο, λίγα ή πολλά.
Το ‘λίγα’ βέβαια μπορεί να σημαίνει για παράδειγμα ποσά €5.000 ή €7.000 που ως απόλυτα μεγέθη δεν μπορούν να θεωρηθούν μεγάλα, αλλά το μεγάλο είναι χαρακτηρισμός σχετικός διότι εάν πλέον, όπως έχει δείξει άλλη Έρευνα (διαβάστε την εδώ), περίπου 6 στους 10 Έλληνες, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ή κοντά σε αυτό, είναι λογικό ότι την λιγοστή ρευστότητα που ίσως διαθέτουν (διότι ίσως και να μην διαθέτουν), την διοχετεύουν, στην εξυπηρέτηση δαπανών βασικών για την επιβίωσή τους, ήτοι διατροφή, στέγαση, πληρωμή ρεύματος, νερού, τηλεπικοινωνιών.
Και μιλάμε για αυτούς που δημιούργησαν χρέη, από την αρχή του 2013, χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε τους παλαιότερους που δεν είναι λίγοι και όπως όλοι γνωρίζουμε και εκ της λογικής και εμπειρίας, χρέη που χρονίζουν, δεν εισπράττονται ή αν εισπράττονται, εισπράττονται σε κλάσμα (μικρό μέρος αυτών).
Είναι λοιπόν πασιφανές, ότι από αυτά τα χρέη που έχουν συσσωρευτεί προς το Δημόσιο, μεγάλο μέρος τους είναι επισφαλές και μη εισπράξιμο – και η συνήθης οικονομική και λογιστική πρακτική σε τέτοια ζητήματα, είναι ότι κάποια στιγμή οι οφειλές αυτές διαγράφονται, διότι ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.
Προφανώς και λόγω της κατάστασης που σας περιγράψαμε, είναι μικρή η ένταξη των φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμα χρέη στις υφιστάμενες ρυθμίσεις. Άλλος ένας λόγος είναι ότι έχει ακουστεί τους τελευταίους μήνες και αυτές τις ημέρες που ήρθε η τρόικα, η κυβέρνηση το συζητάει μαζί της για τον ακριβή καθορισμό του, θα υπάρξει νέο σύστημα ρυθμίσεων, με πολύ περισσότερες δόσεις (δείτε σχετικά και άρθρο στο κατώθεν σύνδεσμο).
Τέλος, κάποιοι που διαθέτουν μια ακίνητη περιουσία, θα ανησυχούν μην τυχόν και σε επόμενη φάση, εφόσον δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους που συσσωρεύονται, το Δημόσιο (ή και οι τράπεζες εάν χρωστούν σε αυτές) τους πάρουν τα ακίνητα.
Σε επίπεδο πρώτης κατοικίας, δεν νομίζουμε ότι υπάρχει κίνδυνος. Αλλά δεν νομίζουμε ότι υπάρχει σημαντικός κίνδυνος, ούτε και σε δεύτερο ή τρίτο ακίνητο που διαθέτουν.
Αυτό το αναλύουμε σε ειδικό άρθρο που θα διαβάσετε εδώ.
>>>•<<<
Πολύ πιθανό να σας ενδιαφέρουν και τα ακόλουθα άρθρα:
✎ Συνολική Πολυρύθμιση για το σύνολο των Ληξιπρόθεσμων
✎ Μας παίρνουν τις καταθέσεις!
✎ Οικονομικό Βαρόμετρο του ΕΒΕΑ: σχεδόν 6 στους 10 αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους
