Δένδιας: Στηριζόμαστε και στηρίζουμε τον Τουρισμό για να πάμε μπροστά. Ο υπουργός ανάφερε τα ακόλουθα σημαντικά όσον αφορά στον τουρισμό, στο 13ο Συνέδριο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ).
Ίσως το πιο ενδιαφέρον για τους παράγοντες της τουριστικής βιομηχανίας που ανάφερε ο κ. Δένδιας, το περισσότερο χειροπιαστό, ήταν ότι θεωρεί υψηλή την φορολογία των τουριστικών επιχειρήσεων και δεσμεύεται ο συντελεστής να διαμορφωθεί στο 15%.
Ο υπουργός ανάφερε ότι το αυξανόμενο φορολογικό βάρος, επηρεάζει σημαντικά το κόστος των τουριστικών επιχειρήσεων και έχει αρνητικές επιπτώσεις στη ζήτηση των υπηρεσιών τους και γι’αυτό το κράτος πρέπει να κινηθεί προς την κατεύθυνση της μείωσης της φορολογίας.
Ο υπουργός έκανε μια γενικότερη αλλά ενδιαφέρουσα ομιλία όσον αφορά στον τουρισμό.
Ακολουθούν τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας του:
• Ο τουρισμός από την φύση του αγκαλιάζει πολλές πτυχές της οικονομίας και πληθώρα διαφορετικών ειδών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τόσο του ιδιωτικού τομέα (Μέσα Μεταφοράς, Καταλύματα, Χώροι Εστίασης και Διασκέδασης, Εμπορικά καταστήματα, Διοργάνωση Συνεδρίων, Αθλητικά κέντρα, Πολιτιστικές εκδηλώσεις, Ξενάγηση) όσο και του δημοσίου (Δημόσιοι Χώροι, Μεταφορικά Δίκτυα και Υποδομές Εισόδου, Μουσεία και Αρχαιολογικοί Χώροι, Νοσοκομεία, Παραλίες, αξιοθέατα της φύσης).
• Συγκροτεί δηλαδή μια μακρά αλυσίδα αμοιβαία εξαρτώμενων επιχειρήσεων, υπηρεσιών και δραστηριοτήτων.
• Επιπλέον, η συμβολή του τουρισμού στην απασχόληση είναι σημαντική τόσο ως προς τον αριθμό των απασχολουμένων όσο και προς τις κατηγορίες πληθυσμού, δεδομένου ότι απασχολεί ευπαθείς ομάδες όπως οι νέοι, οι γυναίκες και οι ανειδίκευτοι.
• Ο τουρισμός υπήρξε η κατεξοχήν έκφραση του ελληνικού μοντέλου επιχειρείν, με κτυπητές δομικές αδυναμίες:
- ανυπαρξία ολιστικής προσέγγισης, συνεργιών και συνολικού σχεδίου ανάπτυξης
- χιλιάδες οικογενειακές και ατομικές επιχειρήσεις ευάλωτες σε συγκυριακές μεταβολές του οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος.
- συρρίκνωση αντί διεύρυνσης της τουριστικής περιόδου
• Η συζήτηση για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού μπορεί να διεξαχθεί σε δύο επίπεδα:
- Στενά για το ελληνικό τουριστικό μοντέλο
- Ευρύτερα για όλο το επιχειρηματικό περιβάλλον
Πρώτος άξονας, το ελληνικό τουριστικό μοντέλο. Θεωρώ ότι η αρμόδια υπουργός και οι εμπλεκόμενοι φορείς εργάζονται με σύστημα και πλάνο για να το προσαρμόσουν στις νέες καταναλωτικές συνήθειες αλλά και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επισκεπτών της χώρας μας.
Ωστόσο, μια που όπως ίσως γνωρίζετε έλκω την καταγωγή μου από ένα νησί, την Κέρκυρα, που ζει και αναπνέει από τον τουρισμό, επιτρέψτε να μοιραστώ δυο-τρεις σκέψεις σχετικά με το μέλλον του τουριστικού μας προϊόντος.
Σύμφωνα με την πλέον σύγχρονη αντίληψη για τον προσανατολισμό του τουριστικού μοντέλου παγκοσμίως, «ουκ εν τω πολλώ το ευ». Το 10% της παγκόσμιας τουριστικής ελίτ, ξοδεύει άνω του 20% των χρημάτων.
Το ελληνικό τουριστικό επιχειρηματικό μοντέλο ως έχει, δηλαδή το πρότυπο “ήλιος και θάλασσα” ολοκληρώνει τον κύκλο ζωής του. Σε αυτό κατατείνουν οι μελέτες του ΣΕΤΕ, σε αυτό κατατείνουμε όσοι προσεγγίζουμε τον ελληνικό τουρισμό με ψύχραιμη, μακροπρόθεσμη και πάντως όχι ευκαιριακή και τυχοδιωκτική διάθεση.
Το φετινό ρεκόρ αφίξεων είναι εξαιρετικά θετικό, αλλά δεν πρέπει να δημιουργεί εφησυχασμό. Το τουριστικό κεφάλαιο των 20 εκατομμυρίων επισκεπτών και του 16,4% συνεισφοράς στο ΑΕΠ αν δεν αξιοποιηθεί θα εξανεμισθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα με ανάστροφες δυσμενείς επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία.
Η εξέλιξη της αγοράς είναι δυναμική και ευμετάβλητη, ουδόλως στατική ή γραμμική. Πρέπει να αναλυθούν οι λόγοι που συνέβαλαν τελικά για την αύξηση των επισκεπτών στη χώρα μας.
Θα ήταν πρόωρος ο ισχυρισμός ότι έχουμε εξαλείψει σε τέτοιο βαθμό τις δομικές αδυναμίες του τουριστικού μας μοντέλου και έχουμε καταστήσει τόσο ελκυστικό το τουριστικό μας προϊόν ώστε να διασφαλίζεται η συνέχιση της αυξητικής τάσης των 2 τελευταίων ετών.
Η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών είναι ο κρίσιμος παράγοντας για να μπορέσει η τουριστική πολιτική να πετύχει τον μεγάλο στόχο της: τη μετάβαση σε ένα μίγμα υψηλής προστιθέμενης αξίας με έμφαση στην ποιοτική αναβάθμιση και στην προώθηση ειδικών μορφών τουρισμού. Αυτό μπορεί να διασφαλίσει και τον νέο στόχο, της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου.
Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να βασίζουμε τις προσδοκίες μας ούτε σε αρνητικές συγκυρίες για τους ανταγωνιστές μας ούτε βέβαια σε συνέχιση της εκδήλωσης «αλληλεγγύης» από την παγκόσμια κοινότητα. Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην γειτονιά μας είχαν θετικές συνέπειες (βλέπε Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική) ενώ προς το τέλος του καλοκαιριού εν μέρει αρνητικές (βλέπε Ουκρανία – Ρωσία).
Οι τρεις παράμετροι για το νέο τουριστικό μοντέλο είναι:
Διαφοροποίηση του προϊόντος
- η μονοδιάστατη επένδυση στο allinclusive δεν συνιστά βιώσιμο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης. Δεν πρέπει όμως και να δαιμονοποιείται.
- η στόχευση σε υψηλότερης εισοδηματικής επιφάνειας επισκέπτες, οι οποίοι θα αφήνουν και περισσότερα χρήματα κατά την παραμονή τους.
- αφήνουμε δυστυχώς αναξιοποίητα αγαθά που απλόχερα μας έχουν κληροδοτηθεί όπως οι αρχαιολογικοί χώροι, η βιοποικιλότητα, τα αγροδιατρόφικα προϊόντα. Λίγες περιοχές στον πλανήτη συγκεντρώνουν όλα μαζί αυτά τα στοιχεία τα οποία μπορεί κανείς να απολαμβάνει χειμώνα καλοκαίρι. Το ήπιο κλίμα μας μπορεί να προσελκύσει ηλικιωμένους, τα θρησκευτικά μας προσκυνήματα πιστούς, οι εναλλαγές των φυσικών τοπίων περιήγητες, τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα συνέδρια.
Εκσυγχρονισμός Δημοσίων και Ιδιωτικών υποδομών
• Δημοσίων Υποδομών: σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το αεροδρόμιο του Ηρακλείου υποδέχθηκε μόλις 330.000 λιγότερους ταξιδιώτες από το Ελευθέριος Βενιζέλος, συνολικά 2,4 εκατομμύρια, με την Ρόδο να υποδέχεται 1,7 εκατ.. Τη σύγκριση με το Ελευθέριος Βενιζέλος και όλα τα υπόλοιπα περιφερειακά αεροδρόμια προφανώς θα την αποφύγω.
Είναι δεδομένη η ανάγκη εκσυγχρονισμού τους όπως δεδομένη είναι και η προϋπόθεση ότι η όποια ιδιωτικοποίηση τους οφείλει να γίνει με όρους που θα τα καθιστούν οικονομικώς προσβάσιμα. Επίσης, όπως γνωρίζετε προχωράμε με την ολοκλήρωση κατασκευής των μεγάλων οδικών έργων, με πλέον πρόσφατο παράδειγμα την χρηματοδότηση του τμήματος Πάτρα – Πύργος.
• Τουριστικών Υποδομών και Υπηρεσιών: ο «τουρίστας» δεν ξεγελιέται πια από “καλοτραβηγμένες” φωτογραφίες και γλαφυρές περιγραφές. Όπως επίσης, ζητά και κάτι παραπάνω από το γνωστό ψυγειάκι και τις καθαρές πετσέτες. Χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο, τις εξελιγμένες μηχανές αναζήτησης, ενημερώνεται, συγκρίνει και κρίνει. Οι ξενοδοχειακές και τουριστικές υποδομές πρέπει να εκσυγχρονίζονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα, να ανταποκρίνονται σε αξιοπρεπή και σύγχρονα επίπεδα φιλοξενίας, με την κατάλληλη πιστοποίηση αλλά και την έξωθεν καλή μαρτυρία. Η παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών όπως για παράδειγμα ο χώρος στάθμευσης, άθλησης και οι παιδότοποι είναι στοιχεία που βαρύνουν στην τελική επιλογή του επισκέπτη.
• Διαρκής Εκπαίδευση Ανθρωπίνου Δυναμικού: η αλήθεια είναι ότι στον τουρισμό διαθέτουμε ένα από τα πλέον καταρτισμένα, έμπειρα και πολύγλωσσα υπαλληλικά δυναμικά στον κόσμο. Ωστόσο υφίστανται πλειάδα διαθεσίμων πόρων και εργαλείων για την περαιτέρω μετεκπαίδευση και εξειδίκευσή του.
• Καινοτομία: Το διαδίκτυο, τα έξυπνα τηλέφωνα και τα tablets αλλάζουν εκ βάθρων την αντίληψη για τον τουρισμό. Πρακτικές όπως η κράτηση του «τελευταίου λεπτού», ο «τουρισμός του σαββατοκύριακου», η «πόλη διάλλειμα» και η επιλογή προορισμού βάσει φθηνού αεροπορικού ναύλου έχουν διαδοθεί αν όχι επιβληθεί από τις νέες τεχνολογίες. Το ελληνικό τουριστικό προϊόν οφείλει να καρπωθεί αυτά τα ευεργετήματα εκμεταλλευόμενο φθηνές καινοτόμες τεχνολογικές λύσεις.
Συνέργειες
• Πολιτισμός / Αγροτική Ανάπτυξη / Τοπική Αυτοδιοίκηση / Υποδομές / Καινοτομία ως αναπόσπαστοι κρίκοι της τουριστικής αλυσίδας.
▪ Πασίγνωστοι παγκοσμίως αρχαιολογικοί προορισμοί απομονωμένοι εξαιτίας του κακού οδικού δικτύου, ξενοδοχειακές μονάδες που προτιμούν το εισαγόμενο βούτυρο και μαρμελάδα από τα εγχώρια που παράγονται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, εστιατόρια με “διεθνή κουζίνα” σε περιοχές με περιζήτητα προϊόντα προστατευόμενης προέλευσης, είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του ελληνικού τουριστικού “κατά μόνας” επιχειρείν.
▪ Η ενίσχυση της συνεργασίας του “τριγώνου της γνώσης” (επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα) θα συμβάλλει στην ανάδειξη της προστιθέμενης αξίας των συμπλεγμάτων τουρισμού – πολιτισμού.
▪ Οι συνέργειες μεταξύ των διαφορετικών παραγωγικών και επιχειρηματικών κλάδων, η συνεργασία των τοπικών φορέων με τις τουριστικές ενώσεις και φορείς, η διαχείριση και ο σχεδιασμός σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, θα έχουν πολλαπλά και πολλαπλασιαστικά οφέλη. Η σύμπραξη όλων αυτών των φορέων δεν είναι καθόλου αυτονόητη, σε μια κοινωνία μάλιστα που δεν διακρίνεται για την ευκολία συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών ομάδων. Χρειάζεται δηλαδή η κατανόηση της αρχής ότι η σύμπραξη παράγει περισσότερα από το απλό άθροισμα της συνδρομής καθενός χωριστά.
Στη συνέχεια ο κ. Δένδιας αναφέρθηκε σε δύο ζητήματα που απασχολούν ιδιαιτέρως το τουριστικό επιχειρείν, τη φορολογία και τις θεωρήσεις εισόδου-visa. Ανάφερε συγκεκριμένα:
Το αυξανόμενο φορολογικό βάρος επηρεάζει σημαντικά το κόστος των τουριστικών επιχειρήσεων και έχει αρνητικές επιπτώσεις στη ζήτηση των υπηρεσιών τους. Πιστεύω σε λιγότερους φόρους, αλλά και σε λιγότερο κράτος. Το τουριστικό προϊόν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως το πλέον εξαγώγιμο εθνικό προϊόν και ως τέτοιο να προστατεύεται. Έχουμε δεσμευθεί, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, για ενιαίο φορολογικό συντελεστή 15% στις επιχειρήσεις, δέσμευση που θα τηρηθεί.
Σε ό,τι αφορά το καθεστώς θεωρήσεων εισόδου, είναι ζήτημα που απασχολεί το Υπουργείο Εξωτερικών και θεωρώ ότι οι προτάσεις που έχουν διατυπωθεί από τον ΣΕΤΕ χρήζουν σοβαρής επεξεργασίας.
Το ευρύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον
• Στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, εφαρμόζουμε ένα συνολικό αναπτυξιακό σχέδιο για να βάλουμε τις βάσεις αλλαγής του μοντέλου λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας, για να βελτιώσουμε το επιχειρηματικό και οικονομικό περιβάλλον της χώρας μας.
• Πιστεύουμε ότι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο χρειάζεται 100.000 νέες επιχειρήσεις, προφανώς πολλές από αυτές και στον τουρισμό, και όχι 300.000 νέους ημιαπασχολούμενους δημοσίους υπαλλήλους.
• Προσεγγίζουμε δηλαδή τον Τουρισμό στην οριζόντια διάστασή του, ως κύριο πυλώνα οικονομικής μεγέθυνσης, το μέγεθος και η δομή του οποίου επηρεάζουν και επηρεάζονται από την συνολική οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα της χώρας.
• Οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις συνιστούν την ραχοκοκαλιά και της τουριστικής δραστηριότητας. Δεκάδες χιλιάδες οικογενειακές επιχειρήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες απασχολούμενοι. Το 94% των μονάδων καταλυμάτων είναι δυναμικότητας κάτω των 50 δωματίων. Ενώ 4.000 από τις 9.800 ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και κάμπινγκ της χώρας είναι Ατομικές Επιχειρήσεις. Εδώ βέβαια η κινητροδότηση των συγχωνεύσεων στο πλαίσιο της συνολικής διευκόλυνσης του επιχειρείν είναι κάτι που μελετάμε.
Στη συνέχεια ο υπουργός, έκανε λόγο σε μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση και που αφορούν άμεσα και στον τουρισμό, όπως προώθησης ενός νέου πλαισίου ενίσχυσης των καινοτομιών, διευκόλυνσης της αδειοδότησης, ενίσχυσης της χρηματοδότησης, δημιουργίας δεύτερης ευκαιρίας μέσω ενός νέου σύγχρονου πτωχευτικού δικαίου, με την διευκόλυνση των επενδύσεων, την αξιοποίηση των ακινήτων και επενδύσεων σε αυτά.
>>>•<<<
Ίσως σας ενδιαφέρει και τα ακόλουθο άρθρο:
✎ Υψηλός ο βαθμός ικανοποίησης τουριστών από τη χώρα μας- αν και μειωμένος
