Μας παίρνουν τις καταθέσεις! Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το 2013 στην Ελλάδα τα υφιστάμενα υπόλοιπα των καταθέσεων στις εμπορικές τράπεζες διαμορφώθηκαν στο 80,44% του ΑΕΠ, έναντι 79,52% το 2012, 79,77% το 2011, 90,39% το 2010 και 99,05% το 2009.
Οι υφιστάμενες λοιπόν καταθέσεις στις τράπεζες, περιορίστηκαν σε τέσσερα χρόνια, χρόνια κρίσεως βέβαια, κατά 18,6 εκατοστιαίες ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Η πτώση στην πραγματικότητα είναι αρκετά μεγαλύτερη, εάν συνυπολογίσουμε ότι το ΑΕΠ είχε φθίνουσα πορεία, καθώς η οικονομία βρίσκονταν σε έντονη ύφεση (παρατεταμένη συρρίκνωση).
Εμείς (Tax Coach) εμβαθύνουμε και δεδομένου ότι η αξία του ΑΕΠ στην χώρα μας το 2009 σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ ήταν €231,08 δισ. και το 2013 είχε περιοριστεί στα €182,05 δισ. (σωρρευτική κάμψη κατά 21,2%), τότε τα ποσοστά των καταθέσεων στις τράπεζες, που:
• ήταν 99,05% του ΑΕΠ το 2009 συνεπάγονταν καταθέσεις συνολικής αξίας €228,89 δισ.
• και το 2013, που οι καταθέσεις ήταν 80,44% του ΑΕΠ, συνεπάγεται καταθέσεις συνολικής αξίας €146,44 δισ.
Συνάγεται λοιπόν ότι οι καταθέσεις από €228,89 δισ. το 2009 μειώθηκαν κατά την τετραετία της κρίσης έως και το 2013, σε €146,44 δισ., που συνεπάγεται μείωσή τους κατά 36,02% ή σε απόλυτο μέγεθος, €82,45 δισ.(!).
Τα €82,45 δισ. καταθέσεων που εξανεμίστηκαν στην τετραετία 2009 – 2013 σημαίνει ότι κατά μέσο όρο, χάνονταν €20,6 δισ. καταθέσεων ετησίως.
Λαμβάνοντας τώρα, τα στοιχεία πληθυσμού της Ελλάδος που σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, ήταν 10,8 εκατ. κάτοικοι συνολικά, κάνουμε τους εξής υπολογισμούς για εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων:
Εάν από τα 10,8 εκατ. κατοίκων συνολικά, αφαιρέσουμε το ηλικιακό εύρος 0 – 14 ετών, ως μη έχων τραπεζικές καταθέσεις, τότε απομένουν 9,26 εκατομμύρια κάτοικοι, που διαιρώντας σε αυτούς τα €20,6 δισ. καταθέσεων που χάνονται κατά μέσο όρο ετησίως, υπολογίζουμε ότι ανά κάτοικο και σε μέσο όρο, συνέβαιναν αναλήψεις αξίας €2.226 ετησίως στην τετραετία 2009 – 2013. Και γιατί συνέβαιναν αναλήψεις αξίας €2.226 ετησίως ανά κάτοικο;
Μήπως επειδή δεν ‘έβγαινε’; Μήπως επειδή με το εισόδημα που είχε, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο κόστος ζωής, παρά το γεγονός ότι έκοψε με το μαχαίρι τουλάχιστον τις ανελαστικές δαπάνες (και αυτό είναι εμφανές στην ‘νεκρή’ αγορά) και γενικότερα, το βιωτικό του επίπεδο συρρικνώθηκε πολύ και μάλιστα σε σύντομο διάστημα;
Μήπως επειδή επιχειρούσε ο πολίτης, να ανταποκριθεί στην υπερφορολόγησή του;
Εάν δε, από τον συνολικό πληθυσμό της Ελλάδος (10,8 εκατ.) υπολογίσουμε, λίγο αυθαίρετα καθώς δεν έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά βάσει λογικής, ότι μερικοί από τον πληθυσμό διατηρούν ένα αρκετά καλό εισόδημα ακόμα και στην περίοδο της κρίσης (οπότε δεν χρειάζεται να βάζουν ‘χέρι’ στις αποταμιεύσεις τους), τότε υπολογίζουμε χονδρικά, ότι αναλήψεις θα έκανε το φτωχοποιούμενο 65% περίπου του συνολικού πληθυσμού, ήτοι 7 εκατομμύρια πολίτες (το υπόλοιπο 35% είναι σχετικά ή και αρκετά πλούσιοι και ο ηλικιακά μικρός πληθυσμός που δεν έχει καταθέσεις).
* Ενισχύστε την απασχολησιμότητά σας *
– διαφημιστείτε εντός των κειμένων μας –
Με 7 εκατομμύρια πολίτες, ο παραπάνω υπολογισμός με την μέση κατανομή ανά πολίτη των €20,6 δισ., συνεπάγεται €2.944 ανά πολίτη ετησίως και αυτό το μέγεθος, κατά μέσο όρο βέβαια, πρέπει να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Εν ολίγοις, γίνεται φανερό ότι ενώ στην πλειοψηφία των πολιτών της λεγόμενης μεσαίας και χαμηλής εισοδηματικά τάξης:
(α) μειώνονταν δραστικά το εισόδημα,
(β) το κόστος ζωής παρόλο τον αποπληθωρισμό, δεν μειώνονταν ανάλογα (με τη μείωση στο εισόδημα) και για την ακρίβεια μειώνονταν με πολύ πιο ήπιο βαθμό, και
(γ) συνυπολογίζοντας την υπερφορολόγηση (για παράδειγμα, μέχρι και άνεργοι λόγω τεκμηρίων, αντί να βοηθηθούν από το κράτος, καλούνταν να να πληρώσουν αρκετά κατοστάρια φόρο)
Όλα τα παραπάνω (τα σημεία α, β, γ) οδήγησαν στην απέλπιδα προσπάθεια των πολιτών να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες και υποχρεώσεις, παρά την δραματική κάμψη του βιωτικού επιπέδου της συντριπτικής πλειοψηφίας, βάζοντας ‘χέρι’ στις αποταμιεύσεις τους, που ήταν αποτέλεσμα κόπων ετών και εργασίας, κατά μέσο όρο €2.944 ανά κάτοικο.
Αυτό ανά μήνα, πάει €245,3 (κατά μέσο όρο πάντα).
Για το (γ) – την υπερφορολόγηση – ευθύνεται άμεσα η κυβέρνηση. Για τα (α) και (β), ήτοι την δημιουργία έντονης ύφεσης, ευθύνεται έμμεσα η κυβέρνηση, αφού ήταν το αποτέλεσμα της περιοριστικής πολιτικής που εφάρμοζε.
Συνεπώς, έμμεσα και άμεσα, ένας είναι ο υπεύθυνος: η κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση πήρε εκβιαστικά από την πλειοψηφία των πολιτών, €2.944 ανά κάτοικο, όταν αρκετοί από τον πληθυσμό, είναι φτωχοί ή στα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Και λέγοντας «πήρε εκβιαστικά», χρησιμοποιούμε μια ήπια έκφραση.
Τώρα είναι σαφές, ποιος έβαλε ‘χέρι’ στις καταθέσεις των Ελλήνων, όπως σαφές είναι και ποιος βάζει ‘χέρι’ στα ακίνητα των Ελλήνων, αλλά δεν είναι του παρόντος.
>>>•<<<
Ίσως σας ενδιαφέρουν και τα ακόλουθα άρθρα:
✎ Η συντομότερη Ανάλυση της Ελληνικής (Μνημονιακής) Οικονομίας
✎ Το πρόβλημα δεν ήταν ο Θεοχάρης, ούτε και ο Στουρνάρας
✎ Τα στοιχεία κατοικιών στην Ελλάδα – Γιατί δεν μπορούν να εκποιηθούν με πλειστηριασμούς
✎ Απόφαση του ΟΗΕ υπέρ της δημιουργίας πλαισίου αναδιάρθρωσης εθνικών χρεών
