Οι βιοτέχνες της Ελλάδος κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για τη μεταποίηση, καθώς από διάφορα επιμελητήρια της χώρας, συνυπέγραψαν ψήφισμα που ‘κραυγάζει’ για το αντιεπιχειρηματικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί από την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Το ψήφισμα που εστάλη στην κυβέρνηση (πρωθυπουργό, υπουργείο Ανάπτυξης), το υπέγραψαν μετά από συνάντηση που είχαν στο Βόλο, οι πρόεδροι του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας, Παύλος Ραβάνης, του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, Ανδριανός Μιχάλαρος, του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος, του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, Αργύρης Αργυρόπουλος, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, Αριστοτέλης Μπασδάνης, όπως και μέλη των διοικητικών επιτροπών των επιμελητηρίων .
Σας μεταφέρουμε τα σημαντικά από το ψήφισμα:
- Ο παραγωγικός κόσμος και δη ο βιοτεχνικός, επί μακρόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην πολιτεία, μέσω των επιμελητηρίων, για το δυσοίωνο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί αναφορικά με τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
- Η μεταποίηση βουλιάζει χωρίς όμως να λαμβάνονται μέτρα, ενώ η ελληνική βιοτεχνία κινδυνεύει με πλήρη αφανισμό. Η ουσιαστική ενασχόληση, και όχι τα ευχολόγια για τη μεταποίηση πρέπει να γίνουν ουσιαστική προτεραιότητα της πολιτείας που μέχρι σήμερα αντιμετωπίζει τους επιχειρηματίες, ως τα μόνιμα υποζύγια, για τη εύρεση εσόδων.
- Σύμφωνα με τα οικονομικά μεγέθη που παρουσιάζουν οι επιχειρήσεις, ο δείκτης ρευστότητας και η επενδυτική δραστηριότητα παραμένουν σε ιστορικά χαμηλά. Πρόκειται για έναν αυτοτροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο έλλειψης ρευστότητας και αποεπένδυσης, που ουσιαστικά αποστερεί από τον ιδιωτικό τομέα την αναπτυξιακή του δυναμική και την αυτόνομη δυνατότητα ανάκαμψης.
- Δυστυχώς το μόνο που αναπτύσσεται, μετά από τέσσερα έτη οικονομικής κρίσης, είναι ο ρυθμός των λουκέτων των επιχειρήσεων που αυξάνεται με μαθηματική ακρίβεια ελέω της φορολογικής λαίλαπας, της υπέρμετρης λιτότητας, της ελλιπούς και συνήθως ανύπαρκτης πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό, με βιώσιμο κόστος.
- Απαιτείται η εφαρμογή ενός σύγχρονου αναπτυξιακού πλάνου για τη μεταποίηση της χώρας, το οποίο θα μπορούσε να συνεισφέρει σημαντικά στη διαμόρφωση προϋποθέσεων για την επίτευξη μιας βιώσιμης αναπτυξιακής δυναμικής όχι μόνο για την ίδια τη μεταποίηση, αλλά και για την οικονομία συνολικότερα.
- Το μέλλον είναι ζοφερό, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, που θα προσφέρουν απτά αποτελέσματα.
- Οι επιχειρήσεις και δη οι μικρομεσαίες βρίσκονται σε μία διαρκή ‘κατάσταση πολιορκίας’ από οφειλές και χρέη κάθε μορφής (προς ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) που τις οδηγεί στα όρια τους. Την ίδια ώρα η συσσώρευση πολλών και συχνά αντιφατικών, φορολογικών νόμων, υπουργικών αποφάσεων, υπηρεσιακών εγκυκλίων έχει καταστήσει ομιχλώδες το φορολογικό τοπίο για κάθε επιχείρηση, με αποτέλεσμα να μην είναι γνωστό το ακριβές νομικό πλαίσιο των υποχρεώσεων κάθε επιχειρηματικού φορέα, αλλά να εξαρτάται από την οποιαδήποτε ερμηνεία της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας.
- Τα επιμελητήρια ζητούν ένα νέο, απλό, λειτουργικό, αποτελεσματικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, που δεν θα εστιάζει σε εισπρακτικές ρυθμίσεις, που στηρίζονται σε άδικες κρίσεις και συχνά δημιουργούν πλαίσιο προσβολής της επιχειρηματικότητας.
Εμείς ως TaxCoach, έχουμε να αναφέρουμε ότι οι επισημάνσεις των βιοτεχνών είναι ορθές. Η κυβέρνηση, αν ενδιαφέρονταν πράγματι για ανάπτυξη, θα έπρεπε να αντιμετωπίζει προσεκτικά και φιλικά μέσω της πολιτικής της, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν το κυρίως ‘σώμα’ της ελληνικής οικονομίας.
Όμως αντί η κυβέρνηση να κινείται προς τα παραπάνω, κινείται αντίθετα, καθώς η πολιτεία αντιμετωπίζει τους επιχειρηματίες, ως ‘αγελάδες’ για την εύρεση εσόδων και μόνο και βέβαια κάτι τέτοιο εντός ενός τόσο υφεσιακού περιβάλλοντος, οδηγεί σε αύξηση και επέκταση της ύφεσης.
>>>•<<<
Ίσως σας ενδιαφέρει και το ακόλουθο άρθρο:
