Η ιταλική Δικαιοσύνη διέταξε τη διακοπή των μέτρων που είχαν ληφθεί για τον περιορισμό ενός ξενόφερτου βακτηρίου, το οποίο σκοτώνει τα ελαιόδεντρα στην Απουλία, του Xylella fastidiosa.
Το εν λόγω βακτήριο επιτίθεται και καταστρέφει και άλλα είδη δέντρων, καλλιεργήσιμων και δασικών, έχει παρατηρηθεί κυρίως σε περιοχές της αμερικάνικης ηπείρου, αλλά τα τελευταία περίπου τρία χρόνια έχει παρουσιαστεί και στην Ιταλία, που προσβάλλει κατά κανόνα ελαιόδεντρα της περιοχής Απουλίας. Το πώς ακριβώς βλάπτει τα δέντρα το βακτήριο είναι αβέβαιο και γι’αυτό και η καταπολέμισή του είναι περίπου «στα τυφλά».
Τα έντομα διαδίδουν λοιπόν το βακτήριο Xylella, κυρίως στους ελαιώνες της Νότιας Ιταλίας που σκοτώνει τα ελαιόδεντρα. Οι ιταλικές αρχές προσπάθησαν να αποτρέψουν μια ευρύτερη μόλυνση, κυρίως με χρήση εντομοκτόνων και ξερίζωμα και καύση των άρρωστων δέντρων, όπως και των επαπειλούμενων (γειτονικών).
Όμως αυτές οι κινήσεις αφενός δεν έχουν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, αφετέρου έχουν βρει αντίθετους, τους ίδιους τους αγρότες και τους ακτιβιστές του περιβάλλοντος. Οι αγρότες υποστηρίζουν ότι περίπου χωρίς λόγο και κατά κάποιον τρόπο συνωμοσιολογικά, τους κατέστρεφαν τα ελαιόδεντρα (οι αρχές για να επιβραδύνουν – ελέγξουν την μόλυνση), όταν τα δέντρα έχουν επιζήσει μάστιγες για περισσότερο από δύο χιλιετίες.
Η απόφαση της ιταλικής Δικαιοσύνης για τη διακοπή των μέτρων αντιμετώπισης, βασίζεται αφενός στα μέχρι σήμερα πενιχρά αποτελέσματα επιτυχίας αντιμετώπισης, αφετέρου στο ότι δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα, που να δικαιολογούν αυτήν την κινητοποίηση.
Όμως το Xylella fastidiosa εξαπλώνεται και από τον Ιούλιο τρέχοντος έτους, είχε επεκταθεί στην Κορσική και από τον Οκτώβριο του 2015, έφτασε και στην ενδοχώρα της Γαλλίας, κοντά στη Νίκαια.
Εύλογα λοιπόν, ανησυχία πρέπει να υπάρχει και στην Ελλάδα, όπως και στην Ισπανία.
Είναι σαφές ότι εάν η πάθηση δεν αντιμετωπιστεί επιτυχώς με κάποιον τρόπο και εξαπλωθεί σημαντικά ανά την Μεσόγειο, η παραγωγή όλων των ελαιοπαραγωγών χωρών της Μεσογείου, θα γνώριζε ένα άνευ προηγουμένου πλήγμα και οι τιμές του ελαιολάδου θα ανέρχονταν στα ύψη, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει μέρος της σχετικής βιομηχανίας σε ‘μαρασμό’.
