Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου για ενεργειακά θέματα, στο αμφιθέατρο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ακολουθούν σημεία της αρχικής του τοποθέτησης και από τις απαντήσεις στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.
Σας καλωσορίζουμε στην σημερινή συνέντευξη Τύπου.
Θελήσαμε να παραχωρήσουμε αυτή την συνέντευξη Τύπου, έτσι ώστε να αναφερθούμε σε βασικά ζητήματα που έχουμε αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα και να παρουσιάσουμε τον σχεδιασμό μας για τα επόμενα βήματα, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα.
Θα ήθελα να ξεκινήσω με την πολύ σημαντική απόφαση της ΔΕΗ για τις νέες ρυθμίσεις εξόφλησης ληξιπρόθεσμων οφειλών, η οποία μπαίνει σε εφαρμογή αύριο 1η Απριλίου. Πρόκειται για μία απόφαση, η οποία πραγματικά δίνει ανάσα σε ένα μεγάλο κομμάτι συμπολιτών μας, της ελληνικής κοινωνίας. Ταυτόχρονα, όμως, ευελπιστούμε και εκτιμούμε ότι θα διευκολύνει και την ίδια την εταιρεία ώστε να μπορέσει να μειώσει τον πολύ μεγάλο όγκο των ληξιπρόθεσμων προς αυτήν οφειλών. Πρόκειται για μία κίνηση, η οποία έγινε ύστερα από παρότρυνση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και σε συνεννόηση με τη διοίκηση της ΔΕΗ και αποτελεί για εμάς ένα πρώτο βήμα ώστε να μπορέσουμε – ανάλογα με την αποτελεσματικότητα που θα έχει αυτό το μέτρο – να προσεγγίσουμε το θέμα της μείωσης των τιμολογίων. Με προϋπόθεση πάντοτε, ότι οι διεθνείς τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου ακολουθούν την ίδια πορεία ή τουλάχιστον μένουν σε αυτά τα επίπεδα. Είναι λοιπόν πολύ κρίσιμο να δούμε τα αποτελέσματα αυτής της ρύθμισης. Βεβαίως εδώ πρέπει να αναφέρω ότι ούτως ή άλλως, το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί μία μείωση του ρυθμού των ληξιπρόθεσμων ως αποτέλεσμα των προηγούμενων ρυθμίσεων. Αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό και ως προς αυτό νομίζω ότι είναι πολύ καλή η απόφαση της διοίκησης της ΔΕΗ, να μπορείς γρήγορα να εκτιμάς την αποτελεσματικότητα των μέτρων που παίρνεις και να δείχνεις την απαιτούμενη ευελιξία. Στις σημερινές λοιπόν συνθήκες, αυτό το μέτρο εκτιμούμε ότι θα βοηθήσει πάρα πολύ. Θα μου πείτε, μπορούμε να μιλάμε για ενδεχόμενη μείωση των τιμολογίων όταν μόλις χθες η ΔΕΗ παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα του προηγούμενου έτους, παρουσίασε ζημιά; Θα ήθελα να σχολιάσω την εικόνα έτσι όπως προέκυψε από τις λογιστικές καταστάσεις της ΔΕΗ. Θα μπορούσε με έναν άλλο τρόπο να μην υπάρχει αυτή η ζημιά. Ξέρετε ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια όταν κάνεις μία λογιστική αποτίμηση της εταιρείας. Άλλωστε, το γεγονός ότι προβλέπονται αυξημένες αποσβέσεις είναι επιλογή της ίδιας της διοίκησης. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υπάρχουν αυξημένες επισφαλείς προβλέψεις, οδήγησαν στα αρνητικά αποτελέσματα. Θα μπορούσε- χωρίς να αλλάζει σε τίποτα στο πραγματικό επίπεδο η εικόνα της εταιρείας- να μην παρουσιάζει ζημιά. Κατά την γνώμη μου, επιδιώχθηκε ένα “νοικοκύρεμα”, – αυτός πρέπει να είναι ο τίτλος που βάζουμε- στην εικόνα της, που αποτυπώνει τη διάθεση της Επιχείρησης να ακολουθήσει μία πολιτική συνετή, με σταθερά βήματα, όπου όπως και η ίδια εκτιμά αλλά και το υπουργείο, την επόμενη χρονιά θα οδηγήσουν σε ένα κερδοφόρο έτος.
Θέλω να περάσω μετά από αυτό, στο θέμα του ΑΔΜΗΕ. Είναι όπως γνωρίζετε, ένα από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της αξιολόγησης. Δουλεύουμε με εντατικούς ρυθμούς από όλες τις πλευρές και με όλες τις πλευρές, εννοώ και του υπουργείου και των εκπροσώπων των Θεσμών, στο πλαίσιο της απόφασης του προηγούμενου Δεκεμβρίου και νομίζω ότι πάμε πάρα πολύ καλά. Σας θυμίζω ότι η απόφαση αυτή, προβλέπει τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΑΔΜΗΕ, τον διαχωρισμό του από την ΔΕΗ και την αποζημίωση της εταιρείας. Πρόκειται για μία σημαντική απόφαση, η οποία πιστώνεται στην κυβέρνηση και συνιστά μια επιτυχία της στο πλαίσιο της συνολικότερης διαπραγμάτευσης. Αυτή τη στιγμή γίνονται αλλεπάλληλες επικοινωνίες με πάρα πολλούς τρόπους και φαίνεται, όπως σας είπα και πριν, πως προχωράμε με γρήγορο ρυθμό στην παρουσίαση του σχεδίου για τον ΑΔΜΗΕ, το οποίο θα είναι αποτελεσματικό με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που σας ανέφερα, που θα ικανοποιεί όλες τις πλευρές.
Το δεύτερο θέμα που αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της αξιολόγησης είναι αυτό των ΝΟΜΕ. Δεν έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση, άλλωστε οι συζητήσεις θα ξεκινήσουν και πάλι με την άφιξη των επιτελείων των Θεσμών, την επόμενη εβδομάδα. Θέλω να πω όμως ότι για εμάς, ο μηχανισμός αυτός, ο μηχανισμός των δημοπρασιών, είναι ένας βραχυπρόθεσμος μεταβατικός μηχανισμός. Δεν μπορεί να αποτελέσει ένα μόνιμο μοντέλο. Είναι το όχημα για να μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε αυτά τα οποία προβλέπονταν στη συμφωνία που έχουμε υπογράψει με τους δανειστές. Μία συμφωνία που κινείται στην κατεύθυνση της απελευθέρωσης της αγοράς και στις γενικότερες κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής στρατηγικής σχετικά με την ενεργειακή ευρωπαϊκή αγορά. Παράλληλα, για να πετύχουμε αυτό το οποίο περιλαμβάνεται και στην συμφωνία, έχουμε αναπτύξει έναν προβληματισμό γύρω από την στρατηγική της ΔΕΗ σε σχέση με την συμμετοχή σε κοινοπρακτικά σχήματα με ιδιώτες.
Μία στρατηγική, η οποία βρίσκεται στον αντίποδα της λογικής της «μικρής ΔΕΗ», η οποία δεν αποδυναμώνει την εταιρεία και συνιστά μία επιλογή ομαλής μετάβασης στο νέο πια καθεστώς της απελευθερωμένης αγοράς. Υπάρχουν πολλές μορφές που μπορεί κανείς να εξετάσει στο πλαίσιο της στρατηγικής των συμπράξεων. Εμείς, αυτό που έχουμε πει είναι ότι δεν κατανοούμε καθόλου εκείνες τις προτάσεις, οι οποίες θέλουν με έναν βίαιο τρόπο να δημιουργήσουν νέους ιδιώτες ανταγωνιστές, ως αποτέλεσμα εκβιαστικών ιδιωτικοποιήσεων με «το πιστόλι στο κρόταφο», άρα και υπονομευμένων. Διότι αν κάτι περιλαμβάνεται στην έννοια της λειτουργίας της αγοράς είναι ο ελεύθερος ανταγωνισμός και όχι ο διατεταγμένος. Δεν μπορεί δηλαδή να προσδοκάς οφέλη από μία αγορά, η οποία έχει προκύψει μέσα από βεβιασμένες κινήσεις, υπαγορευμένες κινήσεις, όπως ήταν το παλιό σχέδιο που προέβλεπε την «μικρή ΔΕΗ». Με την στρατηγική των συμπράξεων, η ΔΕΗ εξασφαλίζει συμμετοχή σε άλλα σχήματα, τα οποία θα βοηθήσουν μέσα από τον δικό τους πια επενδυτικό σχεδιασμό στην ανάπτυξη της αγοράς στην χώρα μας. Θέλω να σας θυμίσω ότι ήδη υλοποιείται η διακοψιμότητα. Περιμένουμε τις παρατηρήσεις εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το θέμα των ΑΔΙ.
Αναφέρομαι σε αυτά τα δύο γιατί αντιλαμβάνεστε ότι, κυρίως αυτά, είναι εργαλεία άσκησης βιομηχανικής πολιτικής. Για να τα λέμε με το όνομά τους. Άσχετα αν εμφανίζονται ως μέτρα, τα οποία θα εξασφαλίζουν την ασφάλεια της ενεργειακής αγοράς. Και έρχονται ως αντιστάθμισμα της κατάργησης της έκπτωσης του ποσοστού 20% που υπήρχε μέχρι το τέλος του προηγούμενου έτους. Παράλληλα, συζητάμε και με τους εκπροσώπους της βιομηχανίας, πώς θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ένα υπαρκτό θέμα που είναι το αυξημένο ενεργειακό κόστος για την εγχώρια βιομηχανία.
Να επισημάνουμε εδώ την καλή συγκυρία για εκείνες τις επιχειρήσεις που κάνουν χρήση φυσικού αερίου, όπου όντως με βάση των πτώση των διεθνών τιμών, αν μάλιστα η βιομηχανική επιχείρηση είναι και στην Θεσσαλία, μπορεί να προμηθεύεται κατά 39% φθηνότερο αέριο (Μάρτιος 2016 έναντι μαρτίου 2015), ενώ αν είναι στην Αττική μόνο κατά 11% (μέση ετήσια τιμή Μάρτιος 2015 έως Μάρτιος 2016). Αυτό για να δούμε τελικά πως ορισμένα πράγματα από αγορά σε αγορά λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο.
Ταυτόχρονα, με εξίσου γρήγορους ρυθμούς επεξεργαζόμαστε τους νέους κανόνες που θα μας οδηγήσουν στο target model, το πλαίσιο του ενιαίου μοντέλου που προβλέπεται για την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά. Θέλουμε να επισπεύσουμε σ’ αυτό το μεσοδιάστημα και θα είμαστε σε θέση μέσα στην χρονιά με συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες να αποτυπώσουμε αυτό το νέο πλαίσιο.
Όπως, νέο πλαίσιο για την λειτουργία των ΑΠΕ, βρίσκεται ήδη σε διαβούλευση. Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε έτσι, το εγχώριο δυναμικό ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με βάση τις νέες κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τον τρόπο που αναπτύχθηκαν μέχρι τώρα οι ΑΠΕ. Παρ’ ότι μπορεί να είμαστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα- σε ορισμένους τουλάχιστον τομείς- από την διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα, δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από άλλου είδους στρεβλώσεις. Στρεβλώσεις οι οποίες δεν είναι γενικές και αόριστες, τις πληρώνουμε όλοι. Φιλοδοξούμε, λοιπόν, με αυτό το νέο πλαίσιο να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε έναν πιο ορθολογικό τρόπο στον τομέα της λειτουργίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Θέλω να αναφερθώ επίσης στα ζητήματα των ηλεκτρικών διασυνδέσεων και κυρίως στο έργο της μικρής διασύνδεσης της Κρήτης. Ένα έργο το οποίο θα έπρεπε να έχει γίνει προ πολλού, ένα έργο το οποίο δεν έρχεται σε αντιδιαστολή ή σε αντιπαράθεση με τη λεγόμενη μεγάλη διασύνδεση Αττικής – Κρήτης, αλλά είναι επιβεβλημένο για λόγους οικονομικούς, για λόγους περιβαλλοντικούς και θα μας δώσει την δυνατότητα σε ένα πολύ ορατό διάστημα, – σε ένα διάστημα τριών ετών μπορεί να γίνει, όπως θα έχετε δει κι εσείς, έχει ξεκινήσει η προκήρυξη μελετών- να έχουμε εξοικονόμηση κατά 50% των χρημάτων που δαπανώνται σήμερα για την ηλεκτροδότηση της Κρήτης. Όσον αφορά την μεγάλη διασύνδεση Αττικής – Κρήτης, στο πλαίσιο του γνωστού EuroAsia, εμείς ως κυβέρνηση το αντιμετωπίζουμε θετικά, αλλά πάντοτε θεωρούμε ότι βασικός παράγοντας αυτού του σχεδίου είναι ο ΑΔΜΗΕ.
Χθες, όπως γνωρίζετε, είχα την ευκαιρία στην Θεσσαλία να εγκαινιάσω δύο έργα επέκτασης του δικτύου. Σας ανέφερα πριν και τις πολύ χαμηλότερες τιμές φυσικού αερίου σε σχέση με πέρσι. Αυτά τα έργα λειτουργούν πολλαπλασιαστικά. Πρωτίστως γιατί εξασφαλίζουν φθηνή ενέργεια στους καταναλωτές, οικιακούς και βιομηχανικούς. Δεύτερον, είναι έργα που, όπως διαπίστωσα και ο ίδιος χθες, υλοποιούνται από εταιρείες οι οποίες είναι ελληνικές. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι έχουν πολλαπλασιαστική σημασία. Και είναι λυπηρό που τα προηγούμενα χρόνια έλειπε ένας σχεδιασμός ανάπτυξης του εσωτερικού δικτύου του φυσικού αερίου. Παρ’ ότι είχαμε τις υποδομές. Παρ’ ότι ο αγωγός του ΔΕΣΦΑ υπάρχει εδώ και χρόνια. Και πέρναγε έξω από τις πόλεις και απλά τις «χαιρετούσε». Σήμερα, λοιπόν, σχεδιάζουμε την επέκταση των υποδομών σε Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Καβάλα, Σέρρες, Δράμα, Κιλκίς, Κατερίνη, Λαμία, Θήβα, Χαλκίδα καθώς επίσης εξετάζουμε και την διανομή φυσικού αερίου, όχι πάντοτε μέσω δικτύου αλλά και με άλλους τρόπους, που θα πηγαίνει σε αποθηκευτικούς σταθμούς όπως στην Πάτρα, στην Άμφισσα, στην Λειβαδιά, στο Καρπενήσι, στην Βέροια και στην Ορεστιάδα. Πρόκειται για έναν οργασμό έργων που δρομολογούνται στον τομέα του φυσικού αερίου, ενώ ταυτόχρονα κοιτάμε το θέμα επέκτασης της χρήσης φυσικού αερίου στα οχήματα.
Είμαστε πολύ πίσω ως χώρα στην αεριοκίνηση. Υπάρχει ένας σχεδιασμός για την δημιουργία μέσα στην χρονιά δέκα νέων πρατηρίων στους εθνικούς οδικούς άξονες, τα οποία θα βοηθήσουν και αυτά στην επέκταση της χρήσης.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του ΔΕΣΦΑ. Και βεβαίως να υπενθυμίσω την πολύ μεγάλη επένδυση που θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2017, αυτή της αναβάθμισης και επέκτασης της Ρεβυθούσας. Μία από τις μεγαλύτερες υποδομές της Μεσογείου. Η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ είναι μία σαφής δέσμευση που έχουμε αναλάβει και που περιλαμβάνεται στις εννέα συν δύο ιδιωτικοποιήσεις που είναι στη συμφωνία του προηγούμενου Αυγούστου. Θέλω να αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα επειδή ενδεχομένως, έμμεσα, να επηρεάζει την ιδιωτικοποίηση, η οποία έχει καθυστερήσει για λόγους ανεξάρτητους από τις κινήσεις της κυβέρνησης.
Ίσως να σχετίζεται με ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την εταιρεία ή την προσπάθεια να ικανοποιήσει αυτό που έχει ζητήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να πέσει κάτω από το 50% η συμμετοχή της Soccar. Αναφέρομαι λοιπόν στο ζήτημα που αφορά στη στάση της κυβέρνησης για το θέμα των νέων τιμών για τα τέλη χρήσης του δικτύου.
Κατά καιρούς ακούσαμε διάφορες ευφάνταστες και προκλητικές προτάσεις. Ακούσαμε νούμερα για 66% αύξηση, 45% αύξηση – μιλάμε για τα τέλη χρήσης του δικτύου- ή 35% αύξηση. Αντιλαμβάνεστε ποια επίπτωση θα είχε αυτό, όχι τόσο στους οικιακούς καταναλωτές, γιατί εκεί θα ήταν υπαρκτή μεν, πλην όμως μικρή, αλλά κυρίως στους βιομηχανικούς καταναλωτές.
Μία αύξηση στο κόστος χρήσης του φυσικού αερίου, της τάξης του 3%, 4%, 5%. Όταν εμείς προσπαθούμε να μειώσουμε το ενεργειακό κόστος, θα συμφωνούσαμε σε τέτοιες αυξήσεις τιμών; Σε καμία περίπτωση. Περιμένουμε αυτή τη στιγμή τις προτάσεις της εταιρείας, έχουμε συζητήσεις μαζί τους, τους καλούμε να δείξουν μία στάση ευθύνης, για το ίδιο το καλό της εταιρείας και σε συνεννόηση με τη ΡΑΕ νομίζω ότι τελικά θα έχουμε ένα λογικό αποτέλεσμα. Αλλά, μια και μιλάμε για το θέμα της ιδιωτικοποίησης του ΔΕΣΦΑ θα ήθελα να αναφερθώ συνολικά στις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στον τομέα της ενέργειας.
Δεν προβλέπεται από την κυβέρνηση ούτε μία επιπλέον ιδιωτικοποίηση στις ενεργειακές επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχει το Δημόσιο είτε αυτές ανήκουν,- έχουν περάσει αυτή τη στιγμή- στο ΤΑΙΠΕΔ είτε όχι. Και θέλω να είμαι ξεκάθαρος, γιατί βλέπω διάφορα που γράφονται, τα οποία δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Το ΤΑΙΠΕΔ, άλλωστε, δεν χαράζει πολιτική. Το ΤΑΙΠΕΔ είναι ένας μάνατζερ ιδιωτικοποίησης και κινείται με βάση τις εντολές και το σχέδιο της κυβέρνησης. Εκείνα τα πακέτα των μετοχών, είτε αφορούν τη ΔΕΗ είτε τα ΕΛΠΕ ή τη ΔΕΠΑ, που είναι στο ΤΑΙΠΕΔ θα περάσουν με την συγκρότηση του νέου Ταμείου σ’ αυτόν τον πυλώνα αξιοποίησης των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και δεν είναι μέσα στον σχεδιασμό η προοπτική της ιδιωτικοποίησής τους. Άλλωστε, σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα είχε και κανένα νόημα η δημιουργία αυτού του ταμείου, διότι τι θα έκανε; θα διαχειριζόταν τα κτίρια; (Όπως το κτίριο Κεράνη που σκεφτόμαστε να πάμε μαζί με το Υπουργείο Οικονομικών; Σας δίνω και μια είδηση.) Δεν θα είχε κανένα νόημα. Υπάρχει μια διαφορετική λογική αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας μέσα από αυτό.
Όλους αυτούς τους μήνες μετά τον Σεπτέμβριο, αλλά και προηγουμένως, η κυβέρνηση έχει κάνει μια σειρά επαφών με ταξίδια στο εξωτερικό όπου το μεγαλύτερο μέρος της ατζέντας σε αυτά τα ταξίδια αφορούν σε ενεργειακά ζητήματα. Σας θυμίζω τις συναντήσεις σε Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο, το δικό μου ταξίδι στην Ρωσία, στο Ιράν, όλα εντάσσονται στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης ενεργειακής πολιτικής που αναδεικνύει την χώρα μας σε ένα ενεργειακό σταυροδρόμι στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στα Βαλκάνια.
Αυτό που λέμε «ενεργειακός κόμβος» γίνεται πραγματικότητα και έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής που ακριβώς επιβεβαιώνουν τον χαρακτήρα της, ως πολυδιάστατης. Και αναφέρομαι – για να βάλω και την άλλη διάσταση- στο πρόσφατο μνημόνιο που υπογράφηκε στην Ρώμη από την ΔΕΠΑ, την Edison και την ρωσική πλευρά, που αναζητά δρόμους εναλλακτικής όδευσης ώστε να γίνει πραγματικότητα η έλευση ρωσικού αερίου σε αυτή την περιοχή της Ευρώπης. Είναι κάτι το οποίο είναι απολύτως συμβατό με την ευρωπαϊκή στρατηγική, με την στρατηγική της πολλαπλότητας των πηγών προμήθειας και των δρόμων όδευσης. Το πιο σημαντικό έργο που αφορά τους αγωγούς, σημαντικό και ως κόστος επένδυσης, είναι αυτό του TAP. Σας θυμίζω ότι στις 17 Μαϊου γίνονται τα εγκαίνια στην Θεσσαλονίκη. Θα υπάρχει μία παρουσία υψηλότατων πολιτικών προσώπων από διάφορες χώρες. Πρόκειται για μία πάρα πολύ μεγάλη επένδυση, τα γνωρίζετε τα στοιχεία της, σε προϋπολογισμό, σε δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε συμβόλαια για τις ελληνικές εταιρίες και, βέβαια, πιστώνεται σε αυτή την κυβέρνηση το γεγονός ότι τα 11 εκατ. ευρώ της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης τα αυξήσαμε σε 32. Έχουμε έρθει σε επαφή με τους 3 Περιφερειάρχες των περιοχών που διέρχεται ο αγωγός, έχουμε συμφωνήσει για τον επιμερισμό αυτών των χρημάτων και υπάρχει, πια, μία επιτροπή που το μεταφράζει σε συγκεκριμένα έργα, έργα ζωτικής σημασίας για τις περιοχές απ’ όπου περνάει ο αγωγός TAP. Ο αγωγός TAP, όμως, είναι εκείνη η ραχοκοκαλιά πάνω στην οποία θα ακουμπήσουν και διάφορα άλλα έργα. Είναι ο IGB, ο πλωτός σταθμός φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, γνωστά έργα. Και βέβαια θέλουμε να πούμε στο σημείο αυτό, ότι οι προσδοκίες για την είσοδο του LNG στην αγορά αερίου – που θα κάνει τελικά και όλες αυτές τις «μπούκες» στους αγωγούς που υπάρχουν αρκετά σημαντικές και κρίσιμες, – προφανώς συμπεριλαμβάνουν και την αξιοποίηση της Ρεβυθούσας. Ήδη, η υφιστάμενη υποδομή μπορεί να καλύψει ενδεχόμενη ζήτηση αερίου, και, με ένα πολύ μικρό κόστος επένδυσης, ο υφιστάμενος αγωγός του ΔΕΣΦΑ μπορεί να μεταφέρει προς τον Βορρά σχεδόν 6,5 bcm. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τον ρόλο που μπορεί να παίξει η χώρα μας στα ενεργειακά ζητήματα.
Δεν υπάρχουν όμως μόνο τα θέματα των αγωγών, του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας. Υπάρχουν και τα θέματα που σχετίζονται με την ενεργειακή απόδοση. Σας θυμίζουμε ότι τον προηγούμενο Νοέμβριο ενσωματώσαμε την Ευρωπαϊκή Οδηγία 27 και αποφύγαμε πρόστιμο διότι κινηθήκαμε εγκαίρως. Θα έπρεπε να έχει γίνει και αυτό από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά δεν είχε γίνει όπως και τόσα άλλα. Και αυτή τη στιγμή κινούμαστε, έτσι ώστε στο πλαίσιο αυτής της οδηγίας να είμαστε σε θέση μετά το Πάσχα να παρουσιάσουμε το νέο πρόγραμμα, Εξοικονομώ ΙΙ, να το πούμε έτσι, για την αναβάθμιση των κατοικιών. Το γεγονός ότι δεν το έχουμε κάνει μέχρι τώρα είναι γιατί δεν υπήρχε προετοιμασία που ήταν απαραίτητη, ήταν κρισιμότατη για να υπάρξει χρηματοδότηση και αφορούσε στην επικαιροποίηση του ΚΕΝΑΚ, του Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων, κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει και αυτό από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες περί άλλα τύρβαζαν. Τέλος, έχουν δρομολογηθεί προγράμματα ενεργειακής εξοικονόμησης σε δήμους είτε αυτά αφορούν την αναβάθμιση κτιρίων είτε την αναβάθμιση των δημοτικών φωτισμών.
Γράφτηκε κάπου ότι απουσιάζουν ενεργειακά έργα από το πακέτο Γιουνκέρ. Όσον αφορά στην προετοιμασία που έχει γίνει γύρω από αυτό σας λέω ότι από τα 48 έργα προτάσεις από μεριάς της Ελλάδας για να ενταχθούν σε αυτό πακέτο, μόνο έξι δεν είναι ενεργειακά και έχει γίνει μια αρκετά σοβαρή μέχρι τώρα δουλειά προετοιμασίας.
Ολοκληρώνω επισημαίνοντας ότι προχωράει και η αξιολόγηση των τελευταίων οικοπέδων για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, είναι τα 20 θαλάσσια οικόπεδα. Δεν είναι καλή η συγκυρία για έρευνες υδρογονανθράκων, το γνωρίζετε καλά αυτό, έχουμε δει μεγάλους κολοσσούς εταιρειών στο χώρο αυτό που αναπροσαρμόζουν τα προγράμματά τους. Εμείς νομίζω όμως ότι με έναν συστηματικό τρόπο κινούμαστε και σε αυτόν τον τομέα. Θέλω να αναφερθώ στην πολύ καλή πορεία της εταιρείας των Ελληνικών Πετρελαίων. Δεν είναι μια δημόσια εταιρεία, έχει μια αυξημένη συμμετοχή το Δημόσιο και στο μάνατζμεντ και στη μετοχική σύνθεση. Τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ μπορούν -εκεί αποσκοπεί και η συμφωνία που έχουμε κάνει με το Ιράν- να αποτελέσουν ένα σημείο αναφοράς συνολικά στη Μεσόγειο. Η τεχνολογία την οποία έχουν ενσωματώσει και ο εκσυγχρονισμός που έχει υπάρξει στα ελληνικά διυλιστήρια είναι πάρα πολύ υψηλού επιπέδου.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που δεν είναι αμιγώς ενεργειακό, αλλά απασχολεί την επικαιρότητα. Είναι το θέμα των Σκουριών. Η στάση της κυβέρνησης και του υπουργείου απέναντι σε αυτή την επένδυση είναι σταθερή από την πρώτη μέρα. Νομιμότητα, δημόσιο συμφέρον, προστασία του Περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει η παραμικρή μετακίνηση από αυτούς τους τρείς άξονες. Έτσι θα αντιμετωπίσουμε αυτή την επένδυση. Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, υπάρχουν και πολιτικά ζητήματα γύρω από την υπόθεση των Σκουριών, που έχουν ιστορία, έχουν παρόν και μέλλον. Θέλω να πω το εξής: μια τόσο μεγάλη επένδυση για να προχωρήσει, πρέπει να εξασφαλίζει την -πέρα από τις τρεις προηγούμενες προϋποθέσεις που πρέπει να ικανοποιούνται και οι τρείς στο 100% δηλαδή τη νομιμότητα, το δημόσιο συμφέρον και την προστασία του περιβάλλοντος- κοινωνική ειρήνη, να εξασφαλίζει κοινωνική αποδοχή. Πώς μπορεί να προχωρήσει μια επένδυση όταν είναι ταυτισμένη στα μάτια της τοπικής αλλά και ευρύτερα της ελληνικής κοινωνίας, με το διχασμό; Θα έβλεπα, λοιπόν, ως μία προοπτική για να ξεπεραστούν προβλήματα, έναν αναγκαίο συμβιβασμό γύρω από αυτό το θέμα. Ο συμβιβασμός όμως αυτός πρέπει να έχει μέσα του το στοιχείο μιας πραγματικής διάθεσης για να προκύψει και από τις δύο πλευρές και, κυρίως, η μία πλευρά πρέπει να αναγνωρίζει στη άλλη ότι κάνει ένα βήμα πίσω. Αυτό σημαίνει συμβιβασμός. Ο ένας να αναγνωρίζει στον άλλον ότι κάνει ένα βήμα πίσω. Σε αυτό, το υπουργείο μπορεί να συνδράμει και να συμβάλλει. Αλλά σε καμία περίπτωση, επαναλαμβάνω, δε θα βάλουμε «νερό στο κρασί μας» γύρω από τις σταθερές αρχές αντιμετώπισης αυτής της μεγάλης επένδυσης. Έχουν γραφεί πολλά, δοθήκαν κάποιες άδειες, οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια της νομιμότητας, είναι άλλες πιο σημαντικές οι οποίες εκκρεμούν. Είναι ένα έργο πάρα πολύ μεγάλο, έχει συνεχή αδειοδότηση.
Τελειώνοντας θέλω να σας πω, βέβαια αυτό είναι τελείως ξένο ως προς εσάς όσον αφορά το ρεπορτάζ που κάνετε, ότι πριν από λίγο υπογράφηκε και η περιβαλλοντική αδειοδότηση για το γήπεδο της ΑΕΚ.
Απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, ο κ. Σκουρλέτης επεσήμανε επιπρόσθετα μεταξύ άλλων:
Για την συζήτηση με τους θεσμούς σχετικά με τη φορολόγηση των καυσίμων:
«Προτάσεις έχουν ακουστεί πάρα πολλές γύρω από το θέμα αυτό και από άλλα ζητήματα. Αυτή τη στιγμή δεν έχει κλειδώσει κάτι, άρα κάποια μπορεί να επιβεβαιωθούν, κάποια μπορεί να μην επιβεβαιωθούν. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει- επειδή γράφτηκε το λέω αυτό – να έχουμε αύξηση του ΦΠΑ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Αυτό δεν έχει τεθεί καν, παρ’ όλα αυτά γράφτηκε κάποια στιγμή. Εκείνο το οποίο θέλω να επισημάνω, απαντώντας και σε κάποιους συναδέλφους σας στη Θεσσαλία το είπα χθες, είναι ότι ακόμη και να μπει – σας λέω ότι δεν έχει κλειδώσει – (και ιδιαίτερα τα ζητήματα τα φορολογικά δεν τα χειρίζομαι, απλώς ενημερώνομαι στο πλαίσιο του ΚΥΣΟΙΠ, του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής. Εκφράζω τη γνώμη μου, αλλά δεν συμμετέχω σε αυτό το σκέλος της διαπραγμάτευσης), ακόμη κι αν συμβεί αυτό, στον τομέα του αερίου η επιβάρυνση που θα προκύψει από αυτόν τον ειδικό φόρο δεν θα αντιστρέψει τη νέα διαμορφωμένη πραγματικότητα μιας πιο χαμηλής τιμής σε σχέση με πέρυσι.
Εδώ βέβαια ανοίγει ένα άλλο ζήτημα που σχετίζεται συνολικά με την πορεία της χώρας. Και γι’ αυτό εμείς λέμε ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης μέσα στο προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε πλέον να ακολουθήσουμε μια νέα πορεία και να απελευθερωθούν δυνάμεις, επενδυτικές δυνάμεις, να διαμορφωθεί μια θετική ψυχολογία. Είναι καλύτερο το κλίμα έξω από τη χώρα από αυτό που εμείς διαμορφώνουμε στο εσωτερικό μας με διάφορους τρόπους. Με πραγματικούς ή μη πραγματικούς όρους καμιά φορά στο εσωτερικό της χώρας. Θεωρώ λοιπόν ότι θα υπάρξει μια αισθητή διαφοροποίηση σε όλους τους τομείς, μέσα στο 2016 με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αυτό νομίζω ότι είναι το πιο σημαντικό απ΄ όλα και επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα».
Για την πιθανή μείωση στα τιμολόγια της ΔΕΗ:
«Έβαλα άμεσα δυο προϋποθέσεις, τις πιο σημαντικές. Πρώτα απ’ όλα να μην έχουμε καμία αναστροφή στην πορεία των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και να επιβεβαιωθεί ότι υπάρχει μία τάση μειούμενη στις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Και τα δύο μπορεί να συμβούν. Θεωρώ το πιο πιθανό να συμβούν και τα δύο.
Στο θέμα των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων έχουμε πει ότι υπάρχει κι ένα κομμάτι το οποίο ούτως ή άλλως είναι χαμένο, παγωμένο, τα γνωρίζετε αυτά. Δεν μπορούμε να αναζητούμε από καταναλωτές που έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί,- έχουν κλείσει επιχειρήσεις εδώ και χρόνια ή σπίτια εδώ και χρόνια – να εγγράφουμε εμείς απαιτήσεις . Άρα στο πλαίσιο του νοικοκυρέματος που λέμε, αλλά και της αποκατάστασης μιας πραγματικής εικόνας, πρέπει όλα αυτά να είναι κατηγοριοποιημένα και γνωστά. Ξέρετε, η μείωση των τιμών διευκολύνει και στην αποπληρωμή της υποχρέωσης προς τη ΔΕΗ. Για σκεφτείτε πόσο έχει μειωθεί το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών από το 2010 και πόσο έχουν αυξηθεί τα τιμολόγια της ΔΕΗ. Το ένα έχει μειωθεί σε ορισμένες κατηγορίες 40 – 45% και η ΔΕΗ είναι πια ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του οικογενειακού προϋπολογισμού. Αυτή η πορεία δεν μπορεί να συνεχιστεί. Και νομίζω ότι υπάρχουν και προϋποθέσεις να μη συνεχιστεί.
…Οφείλουμε να το προσεγγίζουμε αυτό όχι μόνο με μία ενδεχόμενη μείωση στο ανταγωνιστικό σκέλος της τιμολόγησης, στις τιμές της ηλεκτροπαραγωγής. Ο καταναλωτής πληρώνει κι άλλα πράγματα, πληρώνει για τα ΥΚΩ, πληρώνει για το ΕΤΜΕΑΡ, πληρώνει για τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις. Εμείς ως υπουργείο – και ήδη έχουμε συστήσει μια άτυπη επιτροπή σ’ αυτή την κατεύθυνση- μελετάμε τις δυνατότητες που έχουμε να παρέμβουμε σε όλα τα πεδία που διαμορφώνουν την τελική τιμή, για να κάνουμε σωστά πράγματα».
Για τα λογιστικά περιθώρια των οικονομικών αποτελεσμάτων της ΔΕΗ και την επίδραση στα τιμολόγια:
«Δεν είναι κάτι σημαντικό. Με ενδιαφέρουν οι πραγματικές δυνατότητες της εταιρείας και όχι η εικόνα. Θέλω να πω ότι δεν επηρεάζεται η πραγματική δυνατότητα, για το αν θα μπορέσουμε τελικά να πάμε σε μια μείωση των τιμολογίων, από το εάν μία χρονιά αυξήσουμε τις αποσβέσεις ή ενσωματώσουμε κάποιες προβλέψεις λιγότερο ή περισσότερο. Με τη διοίκηση της ΔΕΗ όλα αυτά τα συζητάμε, είμαστε σε εβδομαδιαία επικοινωνία».
Για αναφορές στην εκκρεμότητα ΥΚΩ προηγούμενων ετών που οφείλονται στη ΔΕΗ:
«Κατ’ αρχήν εκκρεμότητα με την τυπική έννοια του όρου δεν υπάρχει. Είναι μία προσπάθεια εξήγησης της σημερινής κατάστασης, αφορά έτη στα οποία ούτε ο κ. Παναγιωτάκης, ούτε εγώ ήμασταν σ’ αυτές τις θέσεις που κατέχουμε. Από το ’13 και έπειτα έχει πάψει να ισχύει το προηγούμενο καθεστώς. Είναι μια συζήτηση την οποία δεν πρέπει να κάνουμε αποσπασματικά και να δούμε συνολικά το θέμα των ΥΚΩ. Μίλησα πριν για τη μικρή διασύνδεση της Κρήτης. Αν τα 400 εκατομμύρια ευρώ που δίνουμε ετησίως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτης, γίνουνε 200 μετά τη μικρή διασύνδεση, αυτές είναι οι λύσεις. Αυτή είναι η απάντηση στο θέμα.
Και εδώ έχουν τεράστια ευθύνη οι προηγούμενες διοικήσεις της ΔΕΗ, οι προηγούμενες κυβερνήσεις που δεν μπορούν γενικώς να σχεδιάζουν μεγαλεπήβολα σχέδια, να κάνουν εξαγγελίες, να λένε μεγάλες κουβέντες και να μην υλοποιούν αυτό το ζωτικής σημασίας έργο, το οποίο είναι μικρό το κόστος του, ρεαλιστικό ώστε να γίνει, δεν ήταν κάτι μεγάλο και υπήρξαν καλές εποχές και το αφήσανε, γιατί; Γιατί δεν το έκαναν, υπήρχε κύκλωμα γύρω από την προμήθεια των καυσίμων; Ήθελαν κάποιοι να μην υπάρχει ηλεκτρική διασύνδεση με τη Κρήτη; Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτά τα ρητορικά ερωτήματα, πολιτικά όμως μπορώ να πω ότι ήταν τεράστιες οι ευθύνες, του κ. Μανιάτη και όλων των προηγουμένων που υπήρξαν εδώ πέρα και των προηγούμενων διοικήσεων της ΔΕΗ που δεν προσπάθησαν να υλοποιήσουν αυτό το έργο».
Σχετικά με την συμφωνία για τον ΑΔΜΗΕ:
«Ισχύει στο 100% αυτό το ποίο είχε αποτυπωθεί στη συμφωνία με τους θεσμούς τον περασμένο Δεκέμβρη. Σε όλα του τα σημεία και σε όλα τα σκέλη. Δεν έχει αλλάξει τίποτα γύρω από αυτό. Συζητήσεις με μελλοντικούς ενδιαφερόμενους, άτυπες, έχουν γίνει, αλλά είναι άτυπες και γι’ αυτό δεν είναι και ανακοινώσιμες. Εννοώ, κατά κύριο λόγο, κάποιον ευρωπαϊκό TSO που θα έπαιρνε το 20%».
Για τις εξελίξεις με τον ITG και την στήριξη της κυβέρνησης:
«Έχουν γίνει, μετά την υπογραφή του συγκεκριμένου μνημονίου ανάμεσα στα τρία μέρη (Edison, ΔΕΠΑ, GAZPROM) και κάποιες άλλες επαφές για να συζητήσουν ακριβώς την στρατηγική προώθησης αυτού του έργου. Τίποτα παραπάνω. Άλλωστε, ο βαθμός ωρίμανσης του κάθε έργου είναι τελείως διαφορετικός, σε άλλα μπαίνει η σκαπάνη όπως στον TAP, άλλα είναι στη σφαίρα του σχεδιασμού, άλλα έχουν ωριμάσει περισσότερο».
Για τον πλωτό της Αλεξανδρούπολης:
«Αυτή τη στιγμή, η κινητικότητα που υπάρχει είναι από ενδεχόμενους εταίρους σε αυτό το πρότζεκτ. Και το τελευταίο που έχω ακούσει, πέρα από την συμμετοχή της ΔΕΠΑ και της μεριάς του κ. Κοπελούζου, υπάρχει ενδιαφέρον και από την Βουλγαρική πλευρά. Υπήρχε παλαιότερα ενδιαφέρον από την αμερικανική Cheniere, κάποια στιγμή υποχώρησε, επανήλθε».
Σκουριές και αμοιβαίος συμβιβασμός:
«Να αντιλαμβάνονται όλα τα εμπλεκόμενα μέρη κι αυτά είναι η τοπική κοινωνία, η εταιρεία και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, η κυβέρνηση, το ελληνικό Δημόσιο, ότι όλοι έχουν βάλει “νερό στο κρασί τους”. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλιώς. Και κυρίως αφορά τους δύο πρώτους αυτός ο συμβιβασμός. Σκέψεις έχω πολλές, αλλά δεν έχει κανέναν νόημα από τη στιγμή που δεν έχει ξεκινήσει μια τέτοια συζήτηση, να αρχίσω εγώ να σας αραδιάζω εδώ ενδεχόμενα για το τι θα μπορούσε να γίνει. Αλλά για να γίνει πρέπει να είναι αμοιβαία αποδεκτό. Αν δεν είναι αμοιβαία αποδεκτό, τότε θα έχουμε αλλεπάλληλες εμπλοκές. Αυτή η επένδυση και πριν την Eldorado, αν εξαιρέσει κανείς ένα – δύο χρόνια, όλα τα υπόλοιπα χρόνια χαρακτηρίζονται από τρομακτικές συγκρούσεις. Δεν είναι κάτι που ξεκίνησε από την κακιά και αντιεπενδυτική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διάφοροι με “χαρά” και πάθος καμιά φορά, γράφουν και αναπαραγάγουν. Είναι μια δύσκολη υπόθεση. Πώς μπορεί να λυθεί; Μέσα από μια τέτοια συμβιβαστική λύση. Ποια είναι αυτή; Θα την αναζητήσουμε, αν υπάρχει διάθεση, μαζί με τα εμπλεκόμενα μέρη.
…Αν για παράδειγμα διαπιστώσουμε ότι κάποια αδειοδότηση κινείται έξω από το πλαίσιο της νομιμότητας, δεν θα το κάνουμε όπως οι προηγούμενοι. Δεν θα εγκριθεί. Η απόφαση που πάρθηκε τον προηγούμενο Αύγουστο αφορούσε το θέμα της μεταλλουργίας το flash Smelting κι αυτό το κεφάλαιο δεν έχει κλείσει. Είναι πάνω στο τραπέζι και πολλά άλλα. Να είστε βέβαιοι γι’ αυτό. Αλλά όταν μιλάμε για την αποκατάσταση ενός κλίματος, αυτό αφορά και τους κατοίκους, εξάλλου το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος, στο όνομα των ανθρώπων που ζουν εκεί, εγείρεται».
Για τον χαρακτήρα του νέου Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας:
«Δεν πρόκειται για νέο Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων. Πρόκειται για νέο Ταμείο αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας και αυτή είναι η μεγάλη διαφοροποίηση σε σχέση με το ΤΑΙΠΕΔ που ήταν αμιγώς Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Δεν πάμε απλώς να βάλουμε ένα άλλο όνομα, δεν “άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς ”. Μιλάμε για μια διαφορετική, πια, αντιμετώπιση, στάση και αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας. Προφανώς η κυβέρνηση είναι αυτή που χαράζει τις γενικές πολιτικές κατευθύνσεις, αλλοίμονο εάν το οποιοδήποτε Ταμείο χαράζει πολιτική, να είναι πολιτικό κέντρο διαμόρφωσης πολιτικής. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτονομημένο πολιτικό κέντρο, ούτε το σημερινό ΤΑΙΠΕΔ, ούτε μελλοντικά το καινούργιο Ταμείο. Το οποίο σε καμία περίπτωση, επαναλαμβάνω, δεν έχει την λογική των ιδιωτικοποιήσεων.
…Σας λέω κατηγορηματικά, ότι όσο υφίσταται η σημερινή κυβέρνηση – γιατί γι’ αυτήν μπορώ να πω- δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις που είχαν αποφασιστεί από προηγούμενες κυβερνήσεις… Μιλάμε για τις ονοματισμένες ιδιωτικοποιήσεις, για εκείνα τα περιουσιακά – Δημόσια – στοιχεία τα οποία έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ. Αν κάποιος άλλος ισχυρίζεται κάτι διαφορετικό, δεν είναι καλά ενημερωμένος, προφανώς μπορεί να υπηρετεί άλλου είδους σχέδια και δεν θα βρείτε ούτε ένα μέλος της κυβέρνησης που θα σας πει κάτι διαφορετικό από αυτό που σας λέω εγώ τώρα.
….Δεν υπάρχει μια αέναη διαπραγμάτευση γενικώς και αορίστως. Υπάρχει μια συμφωνία συγκεκριμένη με ένα πλαίσιο. Η διαπραγμάτευση γίνεται εντός του συγκεκριμένου πλαισίου του προηγούμενου Αυγούστου. Η διαπραγμάτευση δεν είναι ένα καλάθι στο οποίο πετάει ο καθένας- και ανακαλύπτει- ζητήματα. Όλα τα ζητήματα που έχουμε μπροστά μας είναι αυτά τα οποία αποτυπώνονται σε εκείνο το πλαίσιο, που με συγκεκριμένο τρόπο διαμορφώθηκε».
Για τις αναφορές σε συμφωνημένη λίστα 22 ιδιωτικοποιήσεων:
«Δεν έχει υπογραφεί από την ελληνική κυβέρνηση αυτός ο κατάλογος ο οποίος κατά καιρούς εμφανίζεται και περιφέρεται έξω από την Ελλάδα».
Για τη συνεισφορά στοιχείων στα κοινοπρακτικά σχήματα που επιδιώκει η ΔΕΗ:
«Είναι μια ανοικτή ατζέντα. Δεν υπάρχουν απαγορευτικά ως προς τα υδροηλεκτρικά. Θα μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι…. Προφανώς και η ΔΕη δεν θα έχει την πλειοψηφία, γιατί τότε θα μιλούσαμε για άλλου είδους σχήματα και θα είχαμε και προβλήματα με την Ευρωπαϊκή αντιτράστ νομοθεσία».
