Το γνωστό μας ΜΙΝΙΟΝ που καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1980, ξεκίνησε από περίπτερο στα Χαυτεία…
Το ΜΙΝΙΟΝ υπήρξε δημιούργημα ενός χωριατόπαιδου, του Ιωάννη Γεωργακά. Γεννηθείς το 1913 σε χωριό της Ολυμπίας, από πραγματικά φτωχή οικογένεια, ο Γεωργακάς στα 13 του καταφθάνει μόνος στην Αθήνα για να αναζητήσει, καλύτερη τύχη.
Όπως έκαναν εκείνα τα χρόνια, επαρχιώτες που ερχόντουσαν στην Αθήνα και δεν είχαν παρακολουθήσει και σχολείο, έτσι και ο Γεωργακάς, εργάζεται κατά τα πρώτα χρόνια σε απλές δουλειές για το μεροκάματο: στο μπακάλικο ενός θείου του αρχικά και στη συνέχεια, ως σερβιτόρος στην πλατεία Βάθης, σε πρατήριο τσιγάρων, ως και τσιλιαδόρος ενός παπατζή.
Όμως ήταν άνθρωπος έξυπνος και με δίψα για γνώση· έτσι, γράφεται σε νυχτερινό σχολείο για εμποροϋπαλλήλους – στη διάρκεια της ζωής του θα αποκτήσει δύο πανεπιστημιακά διπλώματα, ένα σε ηλικία 45 ετών και το άλλο, 83 ετών.
Έκανε και την στρατιωτική του θητεία και μετά, άρχισε να δουλεύει πλασιέ με το ποδήλατό του, προμηθεύοντας περίπτερα με μικροπράγματα.
Ο νεαρός Γεωργακάς, βάζει στο μάτι ένα περίπτερο στα Χαυτεία, το Μινιόν (από το ομηρικό «μινύος» που σημαίνει πολύ μικρός), το οποίο διέφερε από τα υπόλοιπα, αφού διέθετε ευρύτερη γκάμα προϊόντων συγκριτικά με άλλα περίπτερα, όπως τσιγάρα, εφημερίδες, στυλό, γυαλιά, είδη καπνού και μια σειρά από χρηστικά μικροαντικείμενα.
Εδώ ξεκινάει η επιχειρηματική δράση του Γεωργακά: πείθει τον ιδιοκτήτη του Μινιόν, ονόματι Άγγελο Σεραφειμίδη, που είχε έρθει από την Αμερική, να συνεταιρισθούν.
Οι δύο συνεταίροι υιοθετούν πρωτοποριακές πρακτικές (για την εποχή), προκειμένου να προσελκύσουν πελατεία και να αυξήσουν τις πωλήσεις. Ο Γεωργακάς ανέφερε στην αυτοβιογραφία του: «Πουλούσαμε πακετάκια με δέκα λάμες, αντί να πουλάμε ένα ένα τα ξυραφάκια, σε καλές τιμές. Για τον κοσμάκη, αυτό ήταν μεγάλη οικονομία. Φθάσαμε να πουλάμε χίλια πακετάκια τη μέρα!».
Οι δουλειές των δύο συνεταίρων, πήγαν όντως καλά και γι’αυτό επεκτάθηκαν, ανοίγοντας άλλο ένα περίπτερο· λίγο αργότερα άνοιξαν το πρώτο τους κατάστημα, στα Χαυτεία.
Αφού πέρασαν τις κακουχίες που φέρει ένας πόλεμος όπως ο Β΄ παγκόσμιος και την καταστροφή που έφερε στην Ελλάδα, οι δύο συνεταίροι ατσαλωμένοι με ψυχικά αποθέματα, θέληση να πετύχουν και με την εμπειρία τους, επιχείρησαν το μεγάλο άλμα: ανοίγουν το 1944 το Μινιόν, στην οδό Πατησίων (όπως το γνωρίσαμε οι περισσότεροι από εμάς). Διατηρήθηκε η ονομασία Μινιόν, για να θυμίζει το πως ξεκίνησαν, με ένα μικρό περίπτερο.
Καθώς όμως ο Σεραφειμίδης αναχωρεί στην Αμερική, αποχωρεί από το Μινιόν και η εταιρία μένει στον Γεωργακά. Αυτό όμως καθόλου δεν πτοεί τον νεαρό ακόμα αλλά ωστόσο έμπειρο και έξυπνο επιχειρηματία. Και αντιμετώπισε και δυσκολίες που θα μπορούσαν να είχαν λυγίσει κάποιον άλλον με λιγότερο ψυχικό σθένος: το κατάστημά του λεηλατήθηκε και ακριβώς απέναντι του, άνοιξε και ο πρώτος ανταγωνιστής του, το «Μπιζού», το οποίο αντέγραφε τις μεθόδους του Μινιόν.
Ο Γεωργακάς ζητάει και παίρνει άδεια εξαγωγής ελληνικών και εισαγωγής ξένων προϊόντων, ενώ μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50 θα αγοράσει ένα δεκαώροφο κτίριο, πάντα κοντά στην Ομόνοια, και λίγο μετά αγοράζει και το διπλανό του.
Το ΜΙΝΙΟΝ, από την δεκαετία του ’50 εξελίσσεται σταδιακά σε μεγάλο πολυκατάστημα που έφτασε να διαθέτει 120.000 είδη και να έχει 1000 άτομα προσωπικό.
Μάλιστα στη δεκαετία του ’70, το ΜΙΝΙΟΝ έχει πια μετατραπεί σε ένα τεράστιο σύγχρονο πολυκατάστημα, το 11ο μεγαλύτερο σε μέγεθος σε όλη την Ευρώπη, με ετήσιες πωλήσεις που προσεγγίζουν το ένα δισεκατομμύριο δραχμές. Αναδεικνύεται σε σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας, όπου κάποιος θα μπορούσε να βρει – σε προσιτές τιμές – από καρφίτσες και τρόφιμα μέχρι ηλεκτρονικά και αυτοκίνητα, ενώ αναμφίβολα καταφέρνει να συνδεθεί με τις ομορφότερες στιγμές στη ζωή των Αθηναίων.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο Γεωργακάς, ξεκίνησε σκεφτόμενος μικρά, μα στόχευε μεγάλα (start small, think big). Γι’ αυτό και η επιχείρηση επεκτάθηκε και μεγάλωσε. Καθώς η επιχείρηση μεγάλωνε, ο Γεωργακάς, ποτέ δεν αρκέστηκε στην αφ’ υψηλού επιστασία: πάντα έψαχνε τρόπους διεύρυνσης και παρά το μέγεθος του καταστήματός του, καθημερινά βρίσκονταν εκεί πολλές ώρες και επέβλεπε ο ίδιος τα πάντα, για να έχει την άμεση παρακολούθηση της κατάστασης.
Ο κ. Γάτσιος Δημήτρης, είχε εργαστεί περίπου επί δεκαετία στο ΜΙΝΙΟΝ και θυμάται: ❝Ήμουν στις πωλήσεις και μετά στο Λογιστήριο · ο Γεωργακάς ήταν από το πρωί έως το βράδυ στο ΜΙΝΙΟΝ, κοιμόταν μόνο 1,5 ώρα το μεσημέρι σε ένα κρεβάτι που είχε στο γραφείο· ανέβαινε και κατέβαινε μόνο με τις σκάλες όλο το κατάστημα, μισούσε τα ασανσέρ… Συνθήκες εργασίας πρωτοφανείς για την Ελλάδα, πρωτοποριακές μέθοδοι πωλήσεων, οργάνωση σε όλα τα επίπεδα… με λίγα λόγια πέρασα τέλεια και έμαθα πάρα πολλά από αυτόν τον γίγαντα του εμπορίου❞.
>>>•<<<
••• Αὐξημένη ἀνταγωνιστικότητα; … Εὐεπιχειρεῖν !
