Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο πίνακας παρουσιάζει τις χώρες – μέλη του, στις οποίες οι εργαζόμενοι εργάζονται περισσότερο από 50 ώρες εβδομαδιαίως. Η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται σε αυτές με ποσοστό 6,2% των εργαζομένων της να εργάζονται περισσότερο από 50 ώρες εβδομαδιαίως.
Οι συγκρίσιμες χώρες, του ευρωπαϊκού νότου, που εφάρμοσαν και αυτές τυπικά ή άτυπα, προγράμματα προσαρμογής, συμπεριλαμβάνονται και αυτές και συγκεκριμένα: η Πορτογαλία με 9,6% των εργαζόμενών της να δουλεύουν περισσότερες από 50 ώρες εβδομαδιαίως, ακολουθεί η Ισπανία με 5,9% – άρα η Ελλάδα είναι πάνω από την Ισπανία, αλλά κάτω από την Πορτογαλία – και ακολουθεί η Ιταλία με 3,7%, αρκετά λιγότερο δηλαδή εν συγκρίσει με την δική μας χώρα.
Βεβαίως, παρόλο που η Ελλάδα και σε σχέση με τις συγκρίσιμες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, είναι η δεύτερη πιο σκληρά εργαζόμενη, ωστόσο σε σχέση με τον μέσο όρο ων χωρών του ΟΟΣΑ, είναι σχετικά χαμηλά, αφού ο μ.ό. του ΟΟΣΑ είναι 12,5% σχεδόν διπλάσιο της Ελλάδος.
Σε ποια χώρα βρίσκουμε τους πιο σκληρά εργαζόμενους; Στην γειτονική μας Τουρκία, αφού εκεί ποσοστό 40,9% των εργαζομένων δουλεύουν άνω των 50 ωρών εβδομαδιαίως · η Τουρκία κατατάσσεται πρώτη, σε μια μάλλον αρνητική πρωτιά, αφού τέτοιες συνθήκες υπερεργασίας “εξοντώνουν” τους εργαζόμενους και βεβαίως τους στερούν στον βαθμό που συναντώνται, από την ποιότητα ζωής. Στην δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης, συναντάμε το Μεξικό με ποσοστό 28,8%, στην τρίτη την Ιαπωνία με 22,3%, στην τέταρτη θέση την Νότιο Κορέα με 18,7% και στην πέμπτη το Ισραήλ με 16,0%.
Βεβαίως εκτός από αναπτυσσόμενες χώρες, στις σκληρά εργαζόμενες χώρες, συναντάμε και αυτές μεγάλων και ισχυρών οικονομιών, όπως την Αυστραλία με ποσοστό 14,0%, το Ηνωμένο Βασίλειο με 12,7%, τις ΗΠΑ με 11,3%, την Γαλλία με 8,2% και την Γερμανία με 5,3%.
Στον αντίποδα, στις θέσεις με τα μικρότερα ποσοστά εργαζομένων που εργάζονται πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα, βρίσκουμε την Ρωσία με ποσοστό μόλις 0,2%, την Ολλανδία με 0,5%, την Σουηδία με 1,1%, την Δανία με 2,0% και την Νορβηγία με 2,8%.
