ΠΑΝΙΚΟΣ σε οφειλέτες για τις κατασχέσεις χρηματικών ποσών που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς τους χωρίς προηγουμένη ενημέρωση τους, μετά την απόφαση της 7μελούς σύνθεσης του Στ’ τμήματος του ΣτΕ, κάτι για το οποίο είχε αρνητική άποψη το περασμένο Μάρτιο.
Σύμφωνα με την υπ΄αριθμό απόφαση 2082/2014 και τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ), του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κ.λπ., «οργανώνεται συνεκτικό σύστημα εισπράξεως δημοσίων εσόδων, με στόχο να καθίσταται δυνατή και να μη ματαιώνεται η, συνταγματικώς επιβαλλομένη (άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος), είσπραξη των χρεών προς το Δημόσιο, με παράλληλη, όμως, έγκαιρη ενημέρωση του οφειλέτη του Δημοσίου, ο οποίος δύναται να ασκεί επικαίρως τα ένδικα βοηθήματα και μέσα που του παρέχει ο νόμος». Φυσικά ο οφειλέτης (ήδη πληροφορημένος επί του χρέους του), διατηρεί το δικαίωμα να προσφύγει δικαστικώς, μέσω διεξαγωγής διαγνωστικής δίκης.
Σύμφωνα με τη σχετική άνω απόφαση «ο οφειλέτης γνωρίζει ευθέως πότε το βεβαιωμένο χρέος του καθίσταται ληξιπρόθεσμο» και ότι «από την επόμενη της ημέρας κατά την οποία το χρέος κατέστη ληξιπρόθεσμο, είναι δυνατή η λήψη σε βάρος του αναγκαστικών μέτρων για την είσπραξη του χρέους». Στην περίπτωση που ο οφειλέτης παραμένει ασυνεπής στην οφειλή του, τότε συντάσσεται κατασχετήριο, το οποίο ΔΕΝ κοινοποιείται στον ίδιο τον οφειλέτη ΑΛΛΑ μόνο στην Τράπεζα (σύμφωνα με τον ΚΕΔΕ). Ο λόγος μη κοινοποίησης στον ίδιο τον οφειλέτη εξηγείται ως εξής από τους συμβούλους της Επικρατείας: με αυτό τον τρόπο δεν θα κάνει ανάληψη των χρημάτων του από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς του, με το που θα ενημερωθεί για την κατάσχεση.
Η 7μελής σύνθεση του ΣτΕ μας λέει ότι «Η μη κοινοποίηση στον οφειλέτη οφείλεται στον προφανή λόγο ότι, αν αυτός επληροφορείτο την επικειμένη λήψη του μέτρου, θα έσπευδε να εισπράξει από τον τρίτο (σ.σ.: Τράπεζα) τα οφειλόμενα σ’ αυτόν χρήματα ή απαιτήσεις ή θα ανελάμβανε τα εις χείρας τρίτου κινητά του, με συνέπεια, βεβαίως, να καθίσταται αδύνατη η εξ αυτών ικανοποίηση της αξιώσεως του Δημοσίου».
Στο σημείο αυτό, η απόψη των δικαστών είναι η εξής: «η μη πρόβλεψη στο νόμο και πρόσθετης υποχρεώσεως για μία τρίτη, ενδιάμεση, κοινοποίηση προς τον οφειλέτη πριν από την ενεργοποίηση του δικαιώματος του Δημοσίου να λάβει εις βάρος του μέτρα αναγκαστικής εκτελέσεως, δεν παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις ούτε, ειδικότερο, την διάταξη του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος, αφού καθιδρύεται, πάντως, στο νόμο πλήρες και αποτελεσματικό σύστημα έννομης προστασίας του οφειλέτη του Δημοσίου».
Παράδειγμα περίπτωσης που αντιμετώπισε το ΣτΕ ήταν το εξής:
Είχε εκδοθεί έκθεση αναγκαστικής κατασχέσεως από τον προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών προς διευθύνοντα σύμβουλο Ανώνυμης Εταιρείας ( η σχετική περίπτωση έχει λυθεί ήδη). Η συγκεκριμένη κατάσχεση αφορούσε οφειλές της Α.Ε. προς το ΙΚΑ ύψους 565.392,73 ευρώ. Ακολούθης η κατάσχεση, η οποία έγινε επί της σύνταξης του τέως διευθύνοντα συμβούλου μέχρι και εξοφλήσεως όλου του ποσού. Ο διευθύνοντας σύμβουλος ενημερώθηκε για την κατάσχεση του ποσού από τον τραπεζικό του λογαριασμό μετά από 9 μήνες, όταν προσήλθε στην τράπεζα για να κάνει ανάληψη χρημάτων.
>>>>***<<<<
Συνελήφθησαν απατεώνες για Φωτοβολταϊκά
Πάρτυ συνταγογραφήσεων ύψους 150.000 ευρώ σε θανόντες ασφαλισμένους και συνταξιούχους
Οικογενειακά επιδόματα και καταβολή τους
Πιθανή Αύξηση Συντάξεων λόγω προηγούμενου Λάθους
Δωρεάν πρόσβαση σε φαρμακευτική περίθαλψη για ανασφάλιστους σχεδιάζει το Υπουργείο Υγείας
