Τι αποφάσισαν στο Eurogroup για την Ελλάδα – Ποια τα βασικά σημεία – Ποια τα ρίσκα. Ουσιαστικά εμείς, ως TaxCoach, θα σας πούμε εν συντομία ότι μετά το χθεσινό Eurogroup, η μπάλα πέρασε στην ελληνική κυβέρνηση και μπορεί να κάνει παιγνίδι. Τα περιθώρια όμως ελιγμών, είναι στενά, καθώς υπάρχει ασφυκτικό μαρκάρισμα από πολλούς ‘αντιπάλους’ (θεσμούς και επίσημους πιστωτές) που μπορεί να ανατρέψουν το παιγνίδι άμεσα.
Βρέθηκε λοιπόν στο Eurogroup της Παρασκευής μια λύση συμβιβαστική, με συμβιβασμούς και από τις δύο πλευρές, μάλλον μεγαλύτερες από την ελληνική πλευρά, αν και ωστόσο συμβιβασμός υπήρξε και από την γερμανική πλευρά που πριν το Eurogroup, παρουσιάζονταν ανυποχώρητη σε μια γραμμή take it (as it is) or leave it.
Υπήρξε μια τετράμηνη παράταση του προγράμματος στήριξης, πράγμα θετικό, που όμως είναι λιγότερο από αυτό που ζητούσε η ελληνική πλευρά (6μηνη).
Γιατί οι εταίροι οριοθέτησαν την παράταση σε τετράμηνη;
Διότι μετά το πέρας του τετράμηνου, λήγει μέρος του ελληνικού χρέους, ύψους μερικών δισεκατομμυρίων οπότε και θα υπάρξει αναπόφευκτα προσωρινή ανάγκη ρευστότητας, όσο καλά και να τα έχει πάει στο μεταξύ η ελληνική κυβέρνηση στη διακυβέρνηση της χώρας.
Αυτό σημαίνει ότι οι εταίροι, ‘ζυγίζοντας’ την κατάσταση, επιχειρούν να ‘κλειδώσουν’ την ελληνική κυβέρνηση από το να ζητήσει και άλλα στη συνέχεια διότι εάν βρίσκεται σε ανάγκη, θα είναι σε μειονεκτική θέση.
Η ελληνική κυβέρνηση κέρδισε ένα τετράμηνο που υπό όρους, μπορεί να είναι σχετικά ήσυχη, να αφιερωθεί στην ανάπτυξη του έργου της και να δείξει τα πρώτα απτά σημάδια και αποτελέσματα.
Όμως η κατάσταση, όπως είπαμε, μπορεί να ανατραπεί οποιαδήποτε στιγμή: θα κρίνεται κυριολεκτικά σχεδόν καθημερινά. Τι σημαίνει αυτό;
Πρώτον, για να ισχύει η συμφωνία του Eurogroup, θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση έως το βράδυ της Δευτέρας 23 Φεβρουαρίου, να διαμορφώσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που να παρουσιάσει στους θεσμούς που θα το κρίνουν και για να ισχύει η παρούσα συμφωνία, πρέπει η γνώμη των θεσμών να είναι θετική.
Συνεπώς, μπορεί ακόμα και την προσεχή Τρίτη 24 Φεβρ., να έχουμε ανατροπή και μπέρδεμα (ξανά) στην περίπτωση που οι θεσμοί αξιολογήσουν αρνητικά την κατάσταση μεταρρυθμίσεων που θα τους παρουσιαστεί.
Το διάστημα που έχει η κυβέρνηση, εάν έχει προετοιμαστεί από παλαιότερα στο τομέα των μεταρρυθμίσεων, επαρκεί διότι ουσιαστικά θα είναι έτοιμη. Εάν όμως δεν έχει προετοιμαστεί, το διάστημα (δυο μέρες) είναι πρακτικά ελάχιστο για να παρουσιάσουν κάτι το αξιόλογο και αξιοπρόσεχτο.
Εάν δε, η ελληνική κυβέρνηση κάνει copy – paste μεταρρυθμίσεις που προτείνει π.χ. ο ΟΟΣΑ, καθώς τις τελευταίες ημέρες υπήρξε ένα πλησίασμα μεταξύ της κυβέρνησης Σύριζα και του διεθνούς Οργανισμού μετά και την συνάντηση Τσίπρα και Διοικητή του ΟΟΣΑ, τότε αν μη τι άλλο, μπορεί να υπάρξουν σημαντικές δυσκολίες για την ελληνική κυβέρνηση να τις εφαρμόσει (στην πορεία δηλαδή) καθώς θα υπάρχουν έως και έντονες αντιδράσεις από την ελληνική κοινωνία, σε σχέση με τις προσδοκίες που είχαν αναπτυχθεί για την κυβέρνηση Σύριζα και τις πολιτικές που θα ακολουθήσει.
Η λίστα των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να παρουσιάσει η ελληνική πλευρά, θα αποτελέσει και τη βάση για μια επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος που είναι προϋπόθεση για να ισχύει και η αποφασισθείσα τετράμηνη παράταση.
Ίδωμεν.
Δεύτερον, για να ισχύει η συμφωνία του Eurogroup, δεν θα πρέπει να υπάρχουν μονομερείς ενέργειες και βέβαια το ‘μονομερές’ στην προκειμένη περίπτωση κρίνεται προφανώς από τους επίσημους πιστωτές (τους θεσμούς).
Ο κίνδυνος για την κυβέρνηση Σύριζα είναι υψηλός: οτιδήποτε πάει να περάσει, που στοχεύει στην ανακούφιση της κοινωνίας, μπορεί άνετα να μπλοκάρεται από τους πιστωτές χαρακτηρίζοντάς το, μονομερή ενέργεια, τινάζοντας στον αέρα την συμφωνία. Ακόμα και η νέα ρύθμιση που παρουσιάστηκε από την αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών κα Βαλαβάνη, μπορεί να μπλοκάρει και να καθυστερήσει τουλάχιστον να εφαρμοστεί. Για να δούμε…
Η κυβέρνηση σε κάθε αλλαγή που θα επέφερε ανωμαλία στα δημοσιονομικά, έχει μεν ευελιξία αλλά είναι αρκετά μικρή καθώς για να μην διαταραχθεί η δημοσιονομική κατάσταση, θα πρέπει να βρει στην ουσία ισοδύναμα μέτρα, που πρακτικά σημαίνει να δώσει κάτι κάπου αλλά να το ισαφαιρέσει από κάπου αλλού. Άλλωστε σε αυτό το τομέα των ισοδύναμων, ‘έπαιξε’ και η κυβέρνηση Σαμαρά, άνευ επιτυχίας.
• Η ελληνική κυβέρνηση κερδίζει την ουσιαστικά δωρεάν υποστήριξη με ρευστότητα των τραπεζών από πλευράς ΕΚΤ (με κόστος για τις τράπεζες μόλις 0,5%), συνεπώς λύνει το άμεσο πρόβλημα του επαπειλούμενου ‘στεγνώματος’ των τραπεζών, που δημιουργούσε στην ελληνική πλευρά μεγάλη και σχεδόν άμεση πίεση.
• Το μεγαλύτερο κέρδος της ελληνικής πλευράς, ήταν ότι στην απόφαση του Eurogroup, αναφέρθηκε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα που με το παλαιό πρόγραμμα ορίζονταν φέτος (το 2015) να είναι 3% και του χρόνου και για μια σειρά ετών 4,5% ετησίως, έμεινε ανοικτό, αφήνοντας τη δυνατότητα να κινηθεί σε αρκετά χαμηλότερα επίπεδα, παραμένοντας βέβαια πλεόνασμα, μη εξουθενώνοντας με αυτό τον τρόπο, περαιτέρω την οικονομία μας.
Ουσιαστικά με την τετράμηνη παράταση, έπαψε να υπάρχει ο βρόγχος στο λαιμό της νέας ελληνικής κυβέρνησης, που τουλάχιστον από την πλευρά των γερμανών, υπήρξε με το που εκλέχτηκε η κυβέρνηση Σύριζα. Το κέδρος είναι ότι χαλάρωσε ο βρόγχος και έχει κάποια μικρά περιθώρια ευελιξίας και αυτόβουλων κινήσεων.
Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι γεφυρώθηκαν οι διαφορές στις οπτικές της νέας ελληνικής κυβέρνησης και των αυστηρών πιστωτών μας όπως η Γερμανία. Το παιγνίδι έχει πολύ χρόνο ακόμα μπροστά…
>>>•<<<
Ίσως σας ενδιαφέρουν τα ακόλουθα άρθρα:
✎ Ποιος θα υποχωρήσει πρώτα; Η Γερμανία ή η Ελλάδα; – Who will retreat first? Germany or Greece?
✎ Οι 300 υπέρ της Ελλάδος!
✎ Σκέψεις για τη νέα ελληνική κρίση
✎ Πρόγραμμα επιδότησης (έως 50%) για Υφιστάμενες επιχειρήσεις
✎ Πρόγραμμα επιδότησης (έως 100%) για ανέργους, για ίδρυση επιχείρησης
